آخرین عملگر کنترلی است
return
. برای انجام بازگشت صریح از یک متد استفاده می شود. یعنی دوباره کنترل را به شیئی که این متد را فراخوانی کرده است منتقل می کند. به این ترتیب، این عملگر به عنوان یک عملگر انتقال طبقه بندی می شود. اگرچه توضیح کامل اپراتور return
باید منتظر بمانیم تا روشهای فصل 6 را مورد بحث قرار دهیم، اجازه دهید نگاهی گذرا به ویژگیهای آن بیندازیم. عملگر را return
می توان در هر جایی از یک متد برای برگرداندن کنترل به شی ای که متد را فراخوانی می کند استفاده کرد. بنابراین، دستور return
بلافاصله اجرای روشی را که در آن قرار دارد متوقف می کند. مثال زیر این موضوع را نشان می دهد. در این حالت، دستور return باعث میشود که کنترل به سیستم زمان اجرا جاوا بازگردد، زیرا این سیستمی است که main ()
.
// Демонстрация использования оператора return.
class Return {
public static void main(String args[]) {
boolean t = true;
System.out.println("До выполнения возврата.");
if (t) return; // возврат к вызывающему an objectу
System.out.println("Этот оператор выполняться не будет.");
}
}
خروجی این برنامه به شکل زیر است:
До выполнения возврата.
همانطور که می بینید دستور نهایی println ()
اجرا نمی شود. بلافاصله پس از اجرای دستور، return
برنامه کنترل را به شیء فراخوان باز می گرداند. و نکته آخر: در برنامه فوق استفاده از اپراتور if (t)
الزامی است. بدون آن، کامپایلر جاوا یک خطای «کد غیرقابل دسترس» را علامت میدهد، زیرا متوجه میشود که آخرین دستور println ()
هرگز اجرا نمیشود. برای جلوگیری از این خطا، دمو مجبور شد کامپایلر را با if
. پیوند به منبع اصلی: بیانیه بازگشت
دیگر چه بخوانیم: |
---|
GO TO FULL VERSION