چگونه یک برنامه نویس جاوا شویم، از اطلاعات زیاد دیوانه نشویم، عاشق برنامه نویسی شویم و زندگی عادی و شادی داشته باشیم؟

سلام به همگی اسم من لنا هست و میخوام برنامه نویس جاوا بشم. من این تصمیم را در دسامبر 2015 گرفتم. هیچ چیز در مورد برنامه نویسی نمی دانستم، حتی نمی دانستم چگونه یک متغیر را در هر زبان برنامه نویسی تعریف کنم. من برنامه نویسان را نمی شناختم، در یک شرکت فناوری اطلاعات کار نمی کردم، به طور کلی، هیچ چیز نمی توانست به من کمک کند. این یک داستان موفقیت آمیز نیست که در آن من به عنوان یک برنامه نویس جوان با چشم انداز عالی شغلی پیدا کنم، نه. من هنوز در حال یادگیری هستم و همه چیز به آرامی پیش نمی رود. اینترنت پر از پست های الهام بخش است - "همه می توانند برنامه ریزی کنند"، "افراد مسن در عرض یک سال برنامه نویسان عالی شدند" و غیره. همه چیز آسان، سرگرم کننده و دلپذیر است. من نمی دانم چه کسی این پست ها را می نویسد، اما آنها به من الهام دادند، یک زن ساده لوح. من تصمیم گرفتم که همه چیز واقعا ساده و بدون درد باشد. علاوه بر این، من فقط 25 سال سن دارم، برای برنامه نویسی سن بالایی ندارم. در موجی از خوش‌بینی، دوره‌های توسعه‌دهنده موبایل در Geekbrains را خریدم و شروع به گذراندن 1 دوره جاوا برای مبتدیان کردم. این دوره شامل 8 وبینار (2 بار در هفته) و تکالیف کوچک بعد از هر بار می باشد. سپس دوره دوم می آید. در کل، آموزش 2-3 ماه طول می کشد، و voila! - آیا شما یک برنامه نویس هستید اما اینجا یک برخورد با واقعیت است. قبل از دوره، آنها به شما هشدار نمی دهند که بیش از نیمی از آنچه معلم می گوید را متوجه نخواهید شد و این نامفهومی باعث گلوله برفی می شود. آنها به شما نمی گویند که برای درک اصل درس بعدی، باید همه چیزهایی را که در مورد موضوع پیدا می کنید بخوانید، همه فیلم ها را تماشا کنید و از متخصصان بپرسید. چیزی که آنها همچنین به شما نمی گویند این است که شرکت کنندگان دوره ای که با شما در این دوره مطالعه خواهند کرد، به دور از برنامه نویسی جدید هستند، افرادی با تحصیلات عالی، با تجربه واقعی، که فعالانه در ارتباط در وبینار شرکت می کنند و هوشمندانه سوال می کنند. سؤالات، و شما حتی آنها را درک نمی کنید. به طور کلی، شما شروع به فکر می کنید که مشکلی در شما وجود دارد، برنامه نویسی برای شما مناسب نیست، هیچ چیز برای شما درست نمی شود، شما احمق و ناتوان هستید. اگرچه، در واقع، این فقط به تفاوت ساعات صرف شده برای مطالعه مربوط می شود. برخی افراد به زمان بیشتری نیاز دارند، برخی کمتر. اما، صادقانه بگویم، مهم نیست. اگر می خواهید برنامه نویسی کنید، هیچکس نمی تواند شما را متوقف کند! البته من از دوره ها بهره بردم: سطح صفر برنامه نویسی من بالاتر رفت، اما نه آنقدر که انتظار داشتم. بعد از دو دوره تصمیم گرفتم کتاب های برنامه نویسی بخوانم. همه شیلد و اکل را توصیه کردند، اما من شروع به خواندن کردم و به طرز غیر قابل تحملی خسته شدم. تصمیم گرفتم جاوا راش را امتحان کنم، به خصوص که 10 سطح اول رایگان هستند. من مجذوب این واقعیت شدم که آنها روی کارهای واقعی تمرکز می کنند. در نهایت، حداقل چیزی نزدیک به آنچه شما باید در محل کار انجام دهید!! من رویکرد آنها را دوست داشتم - خسته کننده نبود، در طول مسیر شوخی هایی وجود داشت، در ابتدای هر سطح یک سخنرانی انگیزشی در مورد اینکه برنامه نویس بودن چقدر جالب است وجود داشت. این دوره به طور مستقیم به شما آموزش می دهد که از برنامه نویسی جاوا لذت ببرید. من به طور فعال آن را مطالعه کردم، اما از آنجایی که کار می کنم، هنوز خیلی کند بود. سپس توصیه های کتاب جدیدی پیدا کردم - Horstmann and Head First Java. اینها کتابهای خیلی باحالی هستند!! Horstmann کاملا واضح می نویسد، و من کاملاً Head First Java را دوست دارم - سرگرم کننده است، به وضوح نوشته شده است و از رویکردهای مختلف مانند تصاویر برای کمک به درک بهتر اطلاعات استفاده می کند. حتی می تونی همینطوری بخونی که روحیه ات بالا بره + به انگلیسی نسبتا ساده نوشته شده یعنی میتونی زبانت رو هم بهتر کنی که مهمه! و سپس نقاط روشن شروع می شود، زمانی که می توانید یک مشکل پیچیده را در اولین بار حل کنید یا زمانی که یک افزونه برای IDEA نصب کردید (من هنوز یک دختر هستم و در نصب برنامه ها مشکل دارم). زمانی که در نهایت نحوه ایجاد و استفاده از اشیاء را دریابید. این زمان عالی برای برخاستن است. اما شما با جاوا راش ادامه می دهید و به تدریج ادبیات مربوط به موضوع را مطالعه می کنید و ویدیوها را تماشا می کنید. وقتی سرعتتان را در جایی کاهش می دهید، شروع به تماشای Info JavaRush می کنید، حتی در آنجا ثبت نام می کنید تا روزی بتوانید یک سوال هوشمندانه یا نه چندان هوشمندانه بپرسید. هر بار موضوعات پیچیده تر می شوند. HashMap در واقع من را کشت - من نمی توانستم بفهمم یک تکرار کننده برای 4 روز چگونه کار می کند، زمان زیادی طول کشید تا یک زبان مشترک با static پیدا کنیم، و StackTrace بسیار خوشحال کننده است! انگیزه کاهش می یابد، و شما به تنهایی به خورش ادامه می دهید. هیچ کس شما را برای یک کار یا حتی کارآموزی استخدام نمی کند، زیرا شما باید حداقل Java Core را بدانید و دانش آن بسیار دور است. من نمی دانم چگونه با جریان های ورودی و خروجی برخورد کنم. من نمی دانم سریال سازی، چند رشته ای، خروجی کنسول چیست. من هنوز نفهمیدم رابط چیست. من به طور کلی در مورد چارچوب ها و جاوا EE سکوت می کنم، اگرچه این دانش در مصاحبه اضافی نخواهد بود. و گاهی اوقات لحظاتی پیش می آید که فکر می کنید حداقل چیزی را می دانید، به عنوان مثال، چگونه یک رشته را در جاوا مقداردهی اولیه کنید. به نظر می رسد که این مرحله قبلاً پشت سر گذاشته شده است، اما ناگهان متوجه می شوید که String روش های مفید زیادی دارد، به عنوان مثال، toCharArray(), toUpperCase(), compareTo(). و سپس درک فرا می رسد: شما فقط نوک کوه یخ را می دانید و چیزهای بیشتری نمی دانید. چرا این همه را می نویسم؟ به اشتراک بگذارید، آیا واقعا همه چیز اینطور است؟ فقط باید خفه شوی و شبانه روز جاوا را سخت مطالعه کنی، فیلم ببینی، کتاب بخوانی، تا جایی که دوست داری مشکلات را حل کنی. و پس از چندین ماه از چنین انزوا، زندگی به حالت عادی باز می گردد: شغلی پیدا می کنید، دوباره با افراد دیگر ارتباط برقرار می کنید، بیشتر تمرین می کنید و موضوعات کاملاً جدید را هر روز مطالعه نمی کنید، به مغز خود اعتماد خواهید کرد. و غیره یا آیا اکنون که دانش شما برای حل مشکلی که حداقل تا حدودی نیازهای دنیای واقعی را برآورده می کند کافی نیست، گزینه ای برای زندگی مانند یک انسان وجود دارد؟ من یک اشتراک سالانه در Java Rush و یک دوره توسعه موبایل در GeekBrains خریداری کردم، اما اینها جهت های متفاوتی هستند. پس از آن جاوا راش می تواند یک دوره کارآموزی پولی ارائه دهد، اما این یک کارآموزی مبتنی بر وب است. GeekBrains اندروید، هدف c، سریع است. برای رسیدن به یک دوره کارآموزی در Java Rush به سطح 30 نیاز دارید، اما من مانند 10 هستم! استخدام فقط در نوامبر آغاز می شود، زیرا من در حال حاضر اوت را از دست داده ام! دوره کارآموزی عالی خواهد بود - افراد مختلف، ضرب الاجل ها، یک مربی وجود دارد، وقتی با کسی درس می خوانم، انگیزه و روحیه رقابتی بیشتری دارم یا چیزی مشابه. اما این بدان معنی است که شما باید 20 سطح را به تنهایی طی کنید و 4 ماه دیگر به تنهایی بنشینید! در GeekBrains می توانم همان اندروید را در ماه آگوست شروع کنم، اما مطمئن نیستم که برای من باشد یا نه. من بیشتر جذب وب هستم، اما هنوز در مورد این گزینه فکر می کنم (یک ماه دیگر شروع می شود و افراد زیادی آنجا هستند). بنویس کی تجربه داره جای من چیکار میکنی؟ متشکرم!