من در یک دانشکده فنی ساختمان درس خواندم، مطمئناً دانش آموز بدی نبودم و فکر می کردم که یک سازنده خواهم شد. اما درس خواندن یک چیز است و کار کردن کاملاً متفاوت است! داشتم دیپلمم را می نوشتم، یک ساختمان آجری 2 طبقه با 15 نقشه A2 و یک انبوه اسناد. او 19 هزار روبل به عنوان برقکار کار کرد.
مجبور بودم اغلب به سفرهای کاری بروم. من شغلم را دوست نداشتم. سخت نبود، اما می توانستم 10 سال در این مکان بنشینم بدون اینکه دستمزدم ارتقاء کیفی داشته باشد. اما شما باید به نحوی زندگی کنید، یک آپارتمان بخرید و خودتان همه چیز را درک کنید. من آرزو داشتم وارد یک دانشگاه خوب شوم تا در رشته اقتصاد تحصیل کنم و تبدیل به یک فرد خوب و مورد احترام در محافل حرفه ای شوم. پول همه چیز نیست، شما می خواهید کارتان هم لذت بخش باشد. و زندگی من شامل گرد و غبار، عرق و عدم چشم انداز بود. با این حال، حرفه ساخت و ساز پیچیده و مهم است، اما به نظر من آدم توانمندی نیستم که بتوانم در این زمینه به اوج برسم. تحصیلاتم را تمام کردم، با نمرات عالی از دیپلم دفاع کردم و برای ورود به دانشگاه آماده شدم. اما اتفاقاً دانش من از ریاضیات آنقدر بد شد که در امتحان بدبختانه مردود شدم. دانشگاه دیگه؟ بهترین شهر من نیست؟ ادامه یادگیری ساخت و ساز؟ اتفاقا من در امتحانات دانشگاه ساختمان قبول شدم. اما او نپذیرفت. یا بهترین دانشگاه یا هیچ. من جایی نرفتم تصور کنید برای من چطور بود، خیلی ناراحت شدم و زادگاهم را به مقصد مسکو ترک کردم. البته من کارم را رها کردم. او پول را خرج کرد، به عنوان پیشخدمت، پیک در یک بانک معروف مشغول به کار شد و به زادگاهش بازگشت. بنابراین، چیزی که تا می 2016 داشتم: هیچ کاری. یک بالشتک 100 هزار تومانی وجود دارد. من درس نمیخونم من هم نمی خواهم با پدر و مادرم زندگی کنم، به دلیل افسردگی با اقوامم دعوا کردم. من 20 هزار تومان دنبال کار میگشتم و پیدا نکردم 3 ماه دنبال کار ساخت و ساز بودم و مهارتم کافی نبود. بیشتر و بیشتر افسرده شدم.
نوامبر 2016.
ویسکی، دوستان و دختر جدید دوستم. از اینجا شروع شد! از او یاد گرفتم که به عنوان برنامه نویس کار می کند. پول خوب است، کار هوشمندانه است، اگرچه من چیزی در مورد آن نمی دانستم. در سر مستم این فکر به ذهنم خطور کرد که شاید سعی کنم آن را مطالعه کنم؟ بله، و چند ماه قبل در یک بار مشروب می خوردم و در آنجا با پسری آشنا شدم که 70 هزار QA دریافت کرد و من با حقوق 19 هزار تومانی در مقایسه با او بسیار پژمرده شدم. او فقط یک سال کوچکتر است. تادادامم! چه کار کردم؟ درست است، من مشروب می خوردم! من در آپارتمان یکی دیگر از دوستانم مشروب می خوردم و در آنجا دخترهایی که در یک دانشگاه فنی خوب درس می خواندند دوباره وارد بازی شدند و من احتمالاً حتی در آن زمان می خواستم تصور یک منحرف ناقص را ایجاد کنم، گفتم که می خواهم برنامه نویسی یاد بگیرم. JR به من توصیه شد. خب چرا؟ چیزی برای از دست دادن نداشتم، آمدم خانه و نشستم.
من فقط از ژانویه 2017 شروع به مطالعه عادی کردم.
آغاز شد. بنابراین، آیا فکر می کنید من بسیار باهوش، باهوش یا چیز دیگری هستم؟ هیچ وقت اینطور فکر نمی کردم. تنها چیزی که از خودم می دانم این است که سخت کوش هستم. این تمام چیزی است که برای تبدیل شدن به هر چیزی که می خواهید لازم است. سطوح اول واقعاً من را جذب کرد، اما مشکلات زیادی وجود داشت. هر سطح جدید فکر می کردم که هرگز برنامه نویس نمی شوم. همه چیز خیلی پیچیده است و من احمق هستم و نمی دانم چگونه این کار را انجام دهم! اما من تمام روز آنجا نشستم و دیر یا زود همه چیز درست شد. جدی، یادم می آید وقتی در مورد بازگشت خواندم سرم تقریباً منفجر شد. و آرایه ها، آرایه ای ساخت و به آن افتخار کرد. نه، اگر فکر می کنید احمق هستید، اینطور نیستید. فقط کار. پولی وجود ندارد. و دوباره به عنوان پیک در بانک مشغول به کار شدم. برنامه 2\2. بعد مشکلات شروع شد، 2 روز کار کردم، 1 روز یادم افتاد که 2 روز پیش چه کردم، 1 روز جلو رفتم. پیشرفت من نه نصف بلکه سه برابر کاهش یافته است! من 2 هفته کار کردم و برای پیوستن به راهبان رفتم و این تصمیم درست من بود. پول نداشتم، قرض کردم. من با 8K در ماه زندگی می کردم و خودم را از همه چیز محروم می کردم. گندم سیاه خالی، چای اوچان و... می خوردم اما هر روز لعنتی درس می خواندم. هر در سطح 10 به نظرم می رسید که می توانم خیلی کارها را انجام دهم! در 15 سالگی، وقت آن است که به دنبال کار بگردید. در 18 سالگی فکر می کردم شغلی پیدا نمی کنم. در 20 سالگی تقریباً می خواستم این ایده را رها کنم. این مشکلات است. هر چه بیشتر مطالعه کنید، بیشتر متوجه محدودیت های خود می شوید. اما لازم نیست همه چیز را بدانید، نگران نباشید. اگر در سطح 10 هستید، ادامه دهید! اگر 15 است، به تسلط نزدیک شده اید، اگر 20 است، لطفاً دست از کار نکشید!
خلاصه
در سطح 20 بدهی های من زیاد شد، پول ندارم و 6 ماه از ژانویه گذشته است. وقت آن است که رزومه خود را ارسال کنید. رزومه ام را جدی گرفتم، هر هفته آن را بازنویسی کردم و هنوز هم می کنم. اولین مصاحبه در یک استارتاپ بود، من به طرز بدی شکست خوردم و احتمالاً خدا را شکر می کنم) سپس یک شرکت بزرگ از من دعوت کرد، من هم شکست خوردم، اما آنها وظیفه نوشتن مشتری-سرور را به من دادند. من 2 هفته نخوابیدم، یک چت چند کاربره برایشان نوشتم و بعد به من یک وظیفه دادند، یک ویژگی بنویسم و یک هفته دیگر آن را نوشتم. دوباره من را استخدام نکردند. بد نوشته شده من برای خدایان دعا کردم، اما خدایان فقط می خندیدند. من از طریق 15 مصاحبه رفتم، من به 1 شرکت دعوت شدم، اما من رد کردم، charazhka. و حدس بزنید چه؟ با هر مصاحبه جدید من بسیار قوی تر می شدم. سپس چندین شرکت مرا استخدام نکردند زیرا من از یک کالج ساختمانی بودم. سپس یک دوره آموزشی از یک شرکت برای دانشجویان گذراندم. من 2 هفته دیگر نخوابیدم، یک چت اینترنتی نوشتم و هنوز وارد نشدم! هیچ کس به پروژه من علاقه مند نبود. بعد تقریباً دچار افسردگی شدم. هر چند این وضعیت دائمی من در تمام سال بوده است.
سپتامبر 2017
من قبلاً احساس قدرت می کردم. من در JR مطالعه نکردم. همان طور که در سطح 20 بودم، ماندم. اما من هر روز بدون توقف برای یک هفته می نوشتم. و سپس یکنوع بازی شبیه لوتو وجود دارد. من به طور همزمان به 2 شرکت دعوت شده ام. من یک کوچکتر، اما راحت تر را انتخاب کردم. بنابراین. من یک سازنده از یک دانشکده فنی هستم، در 9 ماه از 0 جاوا را تا سطح کافی برای کار یاد گرفتم. برای تحصیل در رشته کامپیوتر وارد دانشگاه شدم. من نزدیک به 3 ماه است که کار می کنم و از کارم راضی هستم. من عاشق شرکتم، رئیسم هستم، با همکاران دور هم جمع می شویم و حقوق خوبی می گیریم. با تشکر از افرادی که از من حمایت کردند، از JR برای منبع عالی آنها تشکر می کنم. در نهایت، پشته فناوری من که با آن استخدام شدم:
اما در واقع، طبق برنامه JR، همه اینها وجود دارد، من خودم به نوعی شروع به یادگیری آن کردم. به سطح 40 برسید و مطمئن هستم که همه چیز درست خواهد شد. فقط SQL و لینوکس بزرگ را آموزش دهید + به github من بروید ، نگاه کنید، تکرار کنید! تسلیم نشو!
GO TO FULL VERSION