متغیرها و ثابت های جاوا

برای درک زبان جاوا، درک نحو آن بسیار مهم است. یکی از اجزای اصلی و اساسی آن متغیرها هستند.

متغیر در جاوا چیست؟

متغیر در جاوا محفظه ای است که می تواند مقداری داده را برای استفاده بعدی در یک برنامه ذخیره کند. در اصل، یک متغیر کوچکترین واحد غیر قابل تقسیم یک برنامه جاوا است. متغیرها در جاوا دو نوع هستند: متغیرهایی که برای داده های کوچک (متغیرهای اولیه) در نظر گرفته شده اند و برای متغیرهای پیچیده تر (متغیرهای مرجع). امروز ما به اولین مورد نگاه خواهیم کرد که متغیرها خود مقدار داده را ذخیره می کنند. به چنین متغیرهایی ابتدایی می گویند.

اعلان متغیرها در جاوا

بیایید به این مثال نگاه کنیم:

int x = 9;

بیایید به آنچه می بینیم نگاه کنیم: int- نوع متغیری که اعداد صحیح واقع در محدوده -2147483648 تا 2147483647 را توصیف می کند x- نام متغیر (ما باید آنها را از یکدیگر متمایز کنیم، درست است؟) = علامت انتساب به برخی از متغیرها، برخی value 9- مقدار فوری آن ;پایان این دستور است. حالا بیایید همه چیز را کنار هم بگذاریم: مشخص می کنیم که یک متغیر از نوع intبا نام xدارای مقدار باشد 9. این مثال یک شکل اختصاری دارد که نمونه کامل به صورت زیر است:

int x;
x = 9;

در خط اول اعلان یک متغیر را می بینیم و به آن یک نام اختصاص می دهیم، یعنی با این کار به JVM می گوییم که برای متغیر int(4 بایت) فضا اختصاص دهد و نامی برای آن بگذارد x. در دومی به آن مقدار می دهیم 9. قبل از این، یک مقدار پیش فرض داشت، یعنی 0. شایان ذکر است که چند کلمه در مورد نامگذاری متغیرها بیان شود. به عنوان یک قاعده، آنها به سبک شتر پایین نوشته می شوند. به عنوان مثال، اگر متغیری برای توصیف تعداد افراد (تعداد افراد) داشته باشیم، نام مناسب برای آن این خواهد بود:

int countOfPeople;

در این نام، کلمه اول با یک حرف کوچک (کوچک) و هر کلمه بعدی با یک حرف بزرگ (بزرگ) شروع می شود. این کار برای سهولت خواندن این نام ها انجام می شود، زیرا نام متغیرها معمولاً از بیش از یک کلمه تشکیل شده است.

تعریف مجدد متغیرها

بیایید به مثال اعلان متغیر خود برگردیم:

int x = 9;

اگر یک بار مقداری را در یک متغیر قرار دهیم، به این معنی نیست که در طول اجرای برنامه، متغیر xهمیشه دارای یک مقدار خواهد بود 9. می توانیم آن را بازنویسی کنیم:

x = 4;

همه چیز تقریباً یکسان است، اما ما دیگر نوع ( int) را اضافه نمی کنیم، زیرا هنگام اعلام یک متغیر (اعلام وجود آن) ثبت می شود. در مرحله بعد، ما فقط از آن استفاده مجدد خواهیم کرد، برای مثال در اینجا بازنویسی آن را می بینیم (ما متغیر خود را یک مقدار جدید قرار می دهیم و مقدار قدیمی را بازنویسی می کنیم). فرض کنید یک متغیر هم داریم:

int y = 7;

و با تنظیم: x = y; مقدار قدیمی متغیر xحذف خواهد شد، با یک کپی از مقدار y، یعنی - بازنویسی می شود 7. شما همچنین می توانید مقدار متغیر دیگری را تنظیم کنید که به تعداد مورد نیاز افزایش یافته است:

x = y + 5;

از آنجایی که متغیر ما yبرابر با 7 بود، نتیجه xبرابر با 12 خواهد بود. جالب تر، توانایی انجام این اقدامات است:

x = x + 6;

اینجا چه می بینیم؟ به متغیر xمقداری برابر با گذشته افزایش یافته با 6 داده می شود، یعنی این مقدار خواهد بود: 12 + 6 = 18. همان ورودی را می توان با حذف کردن کوتاه کرد x:

x =+ 6;

انواع متغیرها

یک برنامه کاربردی در جاوا از کلاس ها و اشیاء تشکیل شده است. بیایید ببینیم که متغیرهای جاوا چیست:

• متغیرهای شی
• متغیرهای محلی؛
• متغیرهای کلاس

به عنوان یک کلاس نمونه، کلاس سگ را با روش "bark" در نظر می گیریم:

public class Dog {
   public void bark() {
   }
}

متغیرهای شی

متغیرها در یک کلاس اعلان می شوند، اما نه در یک متد، سازنده یا بلوک.

public class Dog {
public  int value = 9;
   public void bark() {
   }
}

برای فراخوانی این متغیر، ابتدا باید یک شی ایجاد کنیم:

Dog dog = new Dog();
dog.value;

متغیرها فقط پس از ایجاد شی (یعنی پس از ایجاد شی با استفاده از new) ایجاد می شوند. در یک شی، متغیرهای داخلی همیشه برای همه متدها، سازنده یا هر چیزی در همان شی قابل مشاهده هستند. همانطور که در بالا ذکر شد، متغیرهای شی دارای مقادیر پیش فرض هستند. برای یک عدد، مقدار پیش فرض 0، برای منطقی (بولی) - false، برای ارجاع به یک شی - null است.

متغیرهای محلی

این متغیرها در متدها، سازنده ها یا بلوک ها اعلام می شوند.

public class Dog {
   public void bark() {
   int value = 9;
   }
}

متغیرهای محلی فقط در بلوک کد فراخوانی شده وجود دارند که در پایان آن از حافظه حذف می شوند. آنها فقط در متد، سازنده یا بلوک اعلام شده قابل مشاهده هستند. یعنی نمی توانید از یک متغیر مثلاً در روش دیگری استفاده کنید. اصلاح کننده های دسترسی را نمی توان برای متغیرهای محلی استفاده کرد. اگر متغیر فراتر از مرزهای روش قابل مشاهده نباشد، چه فایده ای دارند؟ این نوع متغیر زمانی ایجاد می شود که یک متد (یا سازنده یا بلوک) فراخوانی می شود و پس از تکمیل آن از بین می رود.

متغیرهای کلاس

به این نوع متغیر استاتیک نیز می گویند. آنها با یک کلمه اصلاح کننده اعلان می شوند static، اما خارج از محدوده متد، سازنده یا بلوک هستند.

public class Dog {
public static  int value = 9;
   public void bark() {
   }
}

متغیر ما را فراخوانی کنید:

Dog.value

Dogنام کلاسی که متغیر به آن متصل است کجاست . مقدار پیش فرض مانند متغیرهای شی است. برای اعداد پیش فرض 0 است، برای بولی آن نادرست است. برای ارجاعات شی - null. همیشه یک متغیر ثابت وجود دارد، مهم نیست چند شی از کلاس ایجاد می شود، زیرا فقط به کلاس متصل است. متغیرهای کلاس هنگام شروع برنامه ایجاد می شوند و پس از اتمام اجرای برنامه از بین می روند. متغیرهای استاتیک در جاوا اغلب زمانی استفاده می شوند که به صورت ثابت تعریف شوند. بیایید در مورد آنها با جزئیات بیشتر صحبت کنیم.

ثابت ها در جاوا چیست؟

ثابت یک مقدار مشخص و ثابت است که نباید تغییر کند. ثابت ها در برنامه نویسی چیست؟ این مقدار ثابتی است که قبل از شروع اجرای برنامه مشخص است و یک بار در کد تنظیم می شود. در جاوا، ثابت ها متغیرهایی هستند که با یک کلمه خاص نشان داده می شوند - final:

final int VALUE = 54;

در اینجا متغیری دریافت می کنیم که پس از تنظیم آن روی هیچ مقداری قابل تغییر نیست. نکته این است که ثابت ها بسیار ساده تر از متغیرها هستند. آنها همیشه منحصر به فرد تعریف می شوند و هرگز تغییر نمی کنند. کمی بالاتر در مورد نامگذاری متغیرها صحبت کردیم و باید به ویژگی های نامگذاری ثابت ها توجه کنیم. در متغیرهای ثابت، همه کلمات با حروف CAPITAL نوشته می‌شوند و با یک خط زیر از هم جدا می‌شوند. _ برای مثال، ما به ثابتی نیاز داریم که حداکثر مقدار را برای چیزی توصیف کند:

final int MAX_VALUE = 999;

بنابراین، به طور خلاصه: یک متغیر به عنوان مکانی برای ذخیره داده ها (یا آدرس مکان) در اختیار ما قرار می گیرد که به ما امکان می دهد برنامه را کنترل کنیم. متغیرهای یک نوع اولیه دارای قالب داده، اندازه و محدوده مقادیر خاصی هستند که می توانند در حافظه ذخیره شوند. متغیرها را می توان بر اساس مکان تقسیم کرد: متغیرهای شی، محلی، کلاس. یک نوع خاصی از متغیرها وجود دارد - ثابت ها، که می توانند متغیرهای سراسری باشند. دامنه آنها کل برنامه است.