Pembolehubah dan Pemalar Java

Untuk memahami bahasa Java, adalah sangat penting untuk memahami sintaksnya. Salah satu blok binaan asasnya ialah pembolehubah.

Apakah pembolehubah dalam Java

Pembolehubah dalam Java ialah bekas yang boleh menyimpan beberapa nilai data untuk kegunaan kemudian dalam program. Pada asasnya, pembolehubah ialah unit terkecil yang tidak boleh dibahagikan bagi aplikasi Java. Pembolehubah di Jawa datang dalam dua jenis: yang bertujuan untuk data kecil (pembolehubah primitif) dan untuk yang lebih kompleks, berat (pembolehubah rujukan). Hari ini kita akan melihat kes pertama apabila pembolehubah menyimpan nilai data itu sendiri. Pembolehubah sedemikian dipanggil primitif.

Mengisytiharkan Pembolehubah dalam Java

Mari lihat contoh ini:

int x = 9;

Mari lihat apa yang kita lihat: int- jenis pembolehubah yang menerangkan integer yang terletak dalam julat -2147483648 hingga 2147483647 x- nama pembolehubah (kita perlu membezakannya antara satu sama lain, bukan?) = tanda tugasan kepada beberapa pembolehubah, beberapa nilai 9- nilai serta-mertanya ialah ;penghujung perintah ini. Sekarang mari kita susun semuanya: kita tentukan bahawa pembolehubah jenis intdengan nama xmempunyai nilai 9. Contoh ini mempunyai bentuk yang disingkatkan, yang penuh kelihatan seperti ini:

int x;
x = 9;

Dalam baris pertama kita melihat pengisytiharan pembolehubah dan memberikannya nama, iaitu, dengan ini kita memberitahu JVM untuk memperuntukkan ruang untuk pembolehubah int(4 bait) dan memberikannya nama x. Pada yang kedua kami memberikannya nilai 9. Sebelum ini, ia mempunyai nilai lalai, iaitu 0. Ia bernilai mengatakan beberapa perkataan tentang menamakan pembolehubah. Biasanya mereka ditulis dalam gaya unta yang lebih rendah. Iaitu, sebagai contoh, jika kita mempunyai pembolehubah yang menerangkan bilangan orang (bilangan orang), nama yang sesuai untuknya ialah:

int countOfPeople;

Dalam nama ini, perkataan pertama bermula dengan huruf kecil (kecil), dan setiap perkataan berikutnya bermula dengan huruf besar (kapital). Ini dilakukan untuk menjadikan nama ini lebih mudah dibaca, kerana nama pembolehubah biasanya terdiri daripada lebih daripada satu perkataan.

Mentakrifkan Semula Pembolehubah

Mari kembali kepada contoh pengisytiharan pembolehubah kami:

int x = 9;

Jika kita pernah meletakkan nilai ke dalam pembolehubah, ini tidak bermakna semasa pelaksanaan program pembolehubah xakan sentiasa mempunyai nilai 9. Kita boleh menulis semula:

x = 4;

Semuanya hampir sama, tetapi kami tidak lagi menambah jenis ( int), kerana ia didaftarkan apabila mengisytiharkan pembolehubah (mengisytiharkan kewujudannya). Seterusnya, kami hanya akan menggunakannya semula, sebagai contoh di sini kami melihatnya ditimpa (kami menetapkan pembolehubah kami nilai baharu, menimpa yang lama). Mari kita anggap bahawa kita juga mempunyai pembolehubah:

int y = 7;

Dan dengan menetapkan: x = y; Nilai lama pembolehubah xakan dipadamkan, ditimpa oleh salinan nilai y, iaitu - 7. Anda juga boleh menetapkan nilai beberapa pembolehubah lain, ditambah dengan nombor yang kami perlukan:

x = y + 5;

Memandangkan pembolehubah kami yadalah sama dengan 7, hasilnya xakan sama dengan 12. Lebih menarik ialah keupayaan untuk melakukan tindakan ini:

x = x + 6;

Apa yang kita lihat di sini? Pembolehubah xdiberi nilai yang sama dengan masa lalu yang dinaikkan sebanyak 6, iaitu, ia akan menjadi: 12 + 6 = 18. Entri yang sama boleh dipendekkan dengan menghilangkan x:

x =+ 6;

Jenis Pembolehubah

Aplikasi dalam Java terdiri daripada kelas dan objek. Mari kita lihat apakah pembolehubah Java:

• pembolehubah objek;
• pembolehubah tempatan;
• pembolehubah kelas.

Sebagai contoh kelas, kami akan mengambil kelas anjing dengan kaedah "kulit kayu":

public class Dog {
   public void bark() {
   }
}

Pembolehubah Objek

Pembolehubah diisytiharkan dalam kelas, tetapi bukan dalam kaedah, pembina atau blok.

public class Dog {
public  int value = 9;
   public void bark() {
   }
}

Untuk memanggil pembolehubah ini, kita perlu membuat objek terlebih dahulu:

Dog dog = new Dog();
dog.value;

Pembolehubah dicipta hanya selepas objek dicipta (iaitu, selepas objek dicipta menggunakan new). Dalam objek, pembolehubah dalaman sentiasa kelihatan kepada semua kaedah, pembina, atau apa-apa sahaja dalam objek yang sama. Seperti yang dinyatakan di atas, pembolehubah objek mempunyai nilai lalai. Untuk nombor, nilai lalai ialah 0, untuk logik (boolean) - palsu, untuk rujukan kepada objek - nol.

Pembolehubah setempat

Pembolehubah ini diisytiharkan dalam kaedah, pembina atau blok.

public class Dog {
   public void bark() {
   int value = 9;
   }
}

Pembolehubah tempatan hanya wujud dalam blok kod yang dipanggil, pada penghujungnya ia dikeluarkan daripada ingatan. Ia hanya boleh dilihat dalam kaedah, pembina atau blok yang diisytiharkan. Iaitu, anda tidak boleh menggunakan pembolehubah, sebagai contoh, dalam kaedah lain. Pengubah suai akses tidak boleh digunakan untuk pembolehubah tempatan. Apakah gunanya jika pembolehubah tidak dapat dilihat di luar sempadan kaedah? Pembolehubah jenis ini dicipta apabila kaedah (atau pembina, atau blok) dipanggil dan dimusnahkan apabila ia selesai.

Pembolehubah Kelas

Pembolehubah jenis ini juga dipanggil statik. Mereka diisytiharkan dengan perkataan pengubah suai static, tetapi di luar skop kaedah, pembina atau blok.

public class Dog {
public static  int value = 9;
   public void bark() {
   }
}

Panggil pembolehubah kami:

Dog.value

Di manakah Dognama kelas yang dilampirkan pembolehubah. Nilai lalai adalah sama seperti untuk pembolehubah objek. Untuk nombor lalai ialah 0, untuk boolean ia palsu; untuk rujukan objek - null. Sentiasa ada satu pembolehubah statik, tidak kira berapa banyak objek yang dicipta daripada kelas, kerana ia dilampirkan hanya pada kelas. Pembolehubah kelas dicipta apabila program bermula dan dimusnahkan apabila program menyelesaikan pelaksanaan. Pembolehubah statik di Java sering digunakan apabila ia diisytiharkan sebagai pemalar. Mari kita bercakap tentang mereka dengan lebih terperinci.

Apakah pemalar dalam Java

Pemalar ialah nilai tetap yang diberikan yang tidak sepatutnya berubah. Apakah pemalar dalam pengaturcaraan? Ini ialah beberapa nilai malar yang diketahui sebelum aplikasi mula berjalan, dan ia ditetapkan dalam kod sekali. Di Jawa, pemalar ialah pembolehubah yang dilambangkan dengan perkataan khas - final:

final int VALUE = 54;

Di sini kita mendapat pembolehubah yang tidak boleh diubah selepas menetapkannya kepada sebarang nilai. Intinya ialah pemalar adalah lebih mudah daripada pembolehubah. Mereka sentiasa ditakrifkan secara unik dan tidak pernah berubah. Sedikit lebih tinggi kita bercakap tentang menamakan pembolehubah, dan kita harus memberi perhatian kepada keanehan penamaan pemalar. Dalam pembolehubah malar, semua perkataan ditulis dalam huruf BESAR, dipisahkan dengan garis bawah. _ Contohnya, kita memerlukan pemalar yang menerangkan nilai maksimum untuk sesuatu:

final int MAX_VALUE = 999;

Jadi, untuk meringkaskan: Pembolehubah disediakan kepada kami sebagai tempat untuk menyimpan data kami (atau alamat lokasi), yang membolehkan kami mengawal aplikasi. Pembolehubah jenis primitif mempunyai format data, saiz, dan julat nilai tertentu yang boleh disimpan dalam ingatan. Pembolehubah boleh dibahagikan mengikut lokasi: objek, tempatan, pembolehubah kelas. Terdapat jenis pembolehubah khas - pemalar, yang boleh menjadi pembolehubah global. Skop mereka adalah keseluruhan program.