Historia tego jak zmieniłem kierunek inżynierski na IT. Około dwa lata temu postanowiłem zmienić specjalizację i zostać programistą. Wcześniej pracowałem jako inżynier w dziedzinie niezwiązanej z IT. Z doświadczenia programistycznego w odległej szkolnej przeszłości miałem tylko Paskala. Dobrym atutem na start była znajomość języka angielskiego na dość wysokim poziomie. Za radą znajomego, wybór języka programowania od razu padł na Javę, jako najpopularniejszy wówczas na rynku. Zacząłem od czytania książek i oglądania tutoriali na YouTubie. Potem przypadkowo natknąłem się na projekt Javarush i pracowałem tu przez około sześć miesięcy (z przerwami). Równolegle z Javarush studiowałem inne interesujące mnie tematy/technologie (takie jak SQL, HTML/CSS) i zapoznałem się ze składnią C++/C# na poziomie podstawowym. Za mój sukces na Javarush administracja JR dała mi nawet możliwość bezpłatnego udziału w projekcie (za co jestem im bardzo wdzięczny!), ale niestety nie udało mi się utrzymać tempa nauki, jakie narzucił Hubert i jakie było zmuszony do opuszczenia projektu. Nieco później zapisałem się na kurs programowania, na którym uczyłem się przez 5 miesięcy. Tam zapoznałem się z zasadami budowania aplikacji Java EE, podstawowym zestawem frameworków EE i napisałem swój pierwszy projekt. Jednocześnie szlifowałem wiedzę z zakresu różnych technologii na różnych zasobach i okresowo „powracałem” do Javarush. Zaraz po ukończeniu kursów zacząłem szukać pracy (poszukiwania trwały pół roku, ale to już inna długa historia :)). Moje IMHO na temat JavaRush: Plusy : dla mnie początkowo główną zaletą była obecność zadań - ponieważ dla początkującego programisty problemem zawsze jest „na czym ćwiczyć”. Ponadto jakość zadań jest dość wysoka pod względem ich wszechstronności technicznej i różnorodności (mówię to jako osoba, która pracowała na różnych zasobach). Wykłady podobały mi się także ze względu na ich przystępność i treść (gdyby było to możliwe, czytałbym je dalej). Podobało mi się, że po materiale teoretycznym od razu nastąpiła praktyczna realizacja. Duży wybór dodatkowych materiałów, z różnych źródeł, co jest bardzo fajne dla początkującego - od razu odkrywasz wiele przydatnych i pouczających zasobów. Nauka była interesująca i ogólnie jestem zadowolony z postępów, jakie zrobiłem podczas mojego pobytu tutaj. Minusy: niezbyt wygodny system sprawdzania zadań bez informacji zwrotnej. Na początku nie było to szczególnie zauważalne, ale na wyższych poziomach zacząłem łapać się na myśleniu, że często 90% czasu rozwiązywania problemu nie spędza się na wymyślaniu algorytmu rozwiązania/przestudiowaniu tematu, ale na deptaniu w kółko: „co przypadek testowy zawiódł moje rozwiązanie.” Stało się to szczególnie zauważalne w przypadku dużych zadań. Z jednej strony wydaje się to wyzwaniem, ale z drugiej strony zdajesz sobie sprawę, że Twój czas mógłby zostać spędzony bardziej pożytecznie. Nie podobało mi się również to, że bliżej poziomu 30, aby kontynuować czytanie wykładów, trzeba rozwiązać prawie wszystkie zadania, niczego nie pomijając (w połączeniu z poprzednim „problemem”, z tego powodu proces uczenia się spowalnia /zatrzymuje się znacznie). Osobno chciałbym wyróżnić prawdziwy projekt - koniecznie weź w nim udział, im szybciej, tym lepiej. Nauka Java Core jest fajna, ale programistom płaci się za znajomość technologii korporacyjnych. Jeśli nie chcesz/nie możesz uczestniczyć w projekcie na JR, poszukaj innych możliwości - kursów programowania lub zacznij sam pisać coś prostego (choć bez pomocy na początku będzie to trudne). Oto moja krótka historia nauki, miłego kodowania wszystkim :).
Moje IMHO na temat JavaRush: Plusy : dla mnie początkowo główną zaletą była obecność zadań - ponieważ dla początkującego programisty problemem zawsze jest „na czym ćwiczyć”. Ponadto jakość zadań jest dość wysoka pod względem ich wszechstronności technicznej i różnorodności (mówię to jako osoba, która pracowała na różnych zasobach). Wykłady podobały mi się także ze względu na ich przystępność i treść (gdyby było to możliwe, czytałbym je dalej). Podobało mi się, że po materiale teoretycznym od razu nastąpiła praktyczna realizacja. Duży wybór dodatkowych materiałów, z różnych źródeł, co jest bardzo fajne dla początkującego - od razu odkrywasz wiele przydatnych i pouczających zasobów. Nauka była interesująca i ogólnie jestem zadowolony z postępów, jakie zrobiłem podczas mojego pobytu tutaj. Minusy: niezbyt wygodny system sprawdzania zadań bez informacji zwrotnej. Na początku nie było to szczególnie zauważalne, ale na wyższych poziomach zacząłem łapać się na myśleniu, że często 90% czasu rozwiązywania problemu nie spędza się na wymyślaniu algorytmu rozwiązania/przestudiowaniu tematu, ale na deptaniu w kółko: „co przypadek testowy zawiódł moje rozwiązanie.” Stało się to szczególnie zauważalne w przypadku dużych zadań. Z jednej strony wydaje się to wyzwaniem, ale z drugiej strony zdajesz sobie sprawę, że Twój czas mógłby zostać spędzony bardziej pożytecznie. Nie podobało mi się również to, że bliżej poziomu 30, aby kontynuować czytanie wykładów, trzeba rozwiązać prawie wszystkie zadania, niczego nie pomijając (w połączeniu z poprzednim „problemem”, z tego powodu proces uczenia się spowalnia /zatrzymuje się znacznie). Osobno chciałbym wyróżnić prawdziwy projekt - koniecznie weź w nim udział, im szybciej, tym lepiej. Nauka Java Core jest fajna, ale programistom płaci się za znajomość technologii korporacyjnych. Jeśli nie chcesz/nie możesz uczestniczyć w projekcie na JR, poszukaj innych możliwości - kursów programowania lub zacznij sam pisać coś prostego (choć bez pomocy na początku będzie to trudne). Oto moja krótka historia nauki, miłego kodowania wszystkim :).
GO TO FULL VERSION