Czas napisać własną historię zostania programistą Java. Już po skończeniu szkoły chciałem zostać programistą, dwukrotnie wszedłem na wydział cybernetyki na miejscowej uczelni, ale ostatecznie aplikowałem na inne wydziały: bałem się, że nie przejdę wysokiej selekcji. W efekcie zdałem obydwa razy, nad czym długo gryzłem łokcie... Skończyłem studia inżynierskie (dyplom w 2010 r.), następnie pracowałem jako administrator systemów w firmie Enike, w dziale wsparcia , wszystko to zajęło około 4 lat.Przez cały ten czas chciałem się uczyć, aby zostać programistą (na popularność miała Java, cross-platform, chociaż sam język prezentacji nie był zapowiadany przez kilka lat), był wpadłem na pomysł wyjazdu za granicę na studia jako programista i z tą myślą żyłem przez wszystkie lata pracy, oszczędzania, oszczędzania. Oczywiście były próby rozpoczęcia nauki na własną rękę, jednak nauka z książek nie była możliwa i została odłożona na „może kiedyś”. rok 2014. Próby zapisania się na studia zakończyły się niepowodzeniem, w tym samym czasie dziewczyna wróciła z zagranicy, gdzie studiowała, a w mojej głowie pojawiały się takie myśli, że jeśli chcę zostać programistą, to muszę zacząć się uczyć, tu i teraz teraz, bo w przyszłości będzie trudniej. Zacząłem od HTML, CSS, JavaScript, przez miesiąc uczyłem się PHP i brałem udział w prawie wszystkich kursach codecademy. Na początku 2015 roku zacząłem uczyć się języka Java. Czytałem książkę Shildta o Javie 7, była trudna, nie miałem pojęcia o przyszłej pracy. Postanowiłam poszukać bardziej nowoczesnego sposobu na naukę niż czytanie książek, bo mamy XXI wiek. Szukałem, googlowałem, znalazłem. Javarush. Od początku lutego do końca kwietnia pracowałem na stronie (był abonament miesięczny, przestałem po osiągnięciu 20 poziomu, aby udoskonalić teorię i analizować rozwiązane/nierozwiązane problemy), od kwietnia zapoznałem się z serwerem Tomcat, jUnit, jsp, spring, hibernate, sql (wszystkie technologie - w skrócie: podstawy i do czego są potrzebne), odświeżyłem teorię JavaCore i opublikowałem CV na początku maja 2015. Jedna firma odpowiedziała, właściwie tam, gdzie teraz pracuję, była rozmowa kwalifikacyjna. Pytali o javaCore i listę technologii, które zapisałem w CV (patrz wyżej). Jeśli chodzi o technologię, od razu przyznałem, że znam ją powierzchownie i planuję się nią w przyszłości uczyć. W rezultacie zatrudnili młodszego programistę, wyjaśniając wybór: Mam dobre, mocne podstawy - JavaCore (dzięki JavaRush!). Jako że szybko ukończyłem kurs javarush i byłem trochę opieszały (często przesiadywałem na forach w poszukiwaniu odpowiedzi), zabrakło mi wiary w siebie jako specjalistę, dlatego w grudniu zdecydowałem się po raz drugi na javarush. Aby wszystko było uczciwe, biorąc udział w prawdziwym projekcie i przez rok pojawiło się wiele nowych zadań, bardzo chciałem się z nimi zapoznać i je rozwiązać, szczególnie duże problemy)). Spodobał mi się i zakochałem w samym projekcie witryny, pomimo kilku drobnych wad (głównie walidator do niektórych zadań, gdy po prostu nie rozumiesz, czego potrzebuje. W rzeczywistości istnieje przynajmniej ślad stosu, który ci powie gdzie szukać lub zadanie z opisem błędu). Właściwie to ukończyłem kurs i wziąłem udział w prawdziwym projekcie (właśnie go skończyłem). Jestem zadowolony z rezultatu. Pracuję jako programista już prawie rok. Javarush bardzo pomógł mi w nauce, rozwoju i kształtowaniu siebie jako specjalisty. W firmie najpierw pracowałem nad aplikacją internetową, ucząc się po drodze wymaganych technologii, następnie przerzuciłem się na rozwój mobilny – Android (studiowałem miesiąc lub dwa, potem rozwój z równoległymi szkoleniami), a od marca – iOS. To nie jest historia sukcesu programisty, ale historia tego, jak javarush pomógł ci zrealizować marzenie o zostaniu programistą. Jest jeszcze wiele do nauczenia się, ponownego nauczenia się, przypomnienia tego, co zostało już zapomniane, ale jest cel - zostać dobrym programistą, gdzie się rozwijać - jest. PS Za miesiąc kończę 29 lat, Tula.
GO TO FULL VERSION