Etapy rozwoju programisty

Niezależny twórca gier Erik Rydeman zidentyfikował listę typowych etapów rozwoju programisty.

• Kopiarz/całkowicie zielony nowicjusz: Próbuję złożyć przykłady kodu, które znalazł w Internecie. Ma najmniejsze pojęcie o tym, co i jak to działa.
• Niezależny nowicjusz: Widzenie matrixa! Faktycznie, dostrzegł to kątem oka, ale jeszcze nie jest tego świadomy i szczerze się łudzi, myśląc, że nauczył się tej mocy i teraz to drobnostka (hehe). Potrafi napisać prosty i skomplikowany kod bez patrzenia na przykłady. Jest bardzo szczęśliwy, gdy efekty jego pracy układają się dokładnie tak, jak oczekiwano.
• Przyjrzyjmy się bliżej wzorcom projektowym. Opanował już składnię swojego pierwszego języka i teraz przygląda się najlepszym praktykom. Zaczyna studiować wzorce projektowe, a wszechmoc, która spłynęła na niego na poprzednim etapie, rozpływa się niczym jesienna mgła. Przed nami znowu beznadziejnie zielony i wiecznie wątpiący przybysz...
• Entuzjasta wzorców projektowych. Jego świadomość żyje ideą „idealnego kodu”. Entuzjasta stara się tak skonstruować własny kod, aby był bliski nieosiągalnego ideału i jak najbardziej wpisywał się w istniejące wzorce. Teraz znacznie przyjemniej jest pracować z napisanym przez niego kodem.
• Architektoniczny fanatyk: każdemu się to zdarza. Jednak niektórzy programiści tak gorliwie zagłębiają się w najlepsze praktyki, że są gotowi ich bronić z zapałem, którego pozazdroszczą nawet doświadczeni fanatycy religijni. I podobnie jak ci drudzy nie uspokoją się, dopóki wszyscy wokół nie zaakceptują ich punktu widzenia lub nie opuszczą ich pola widzenia. Czasami na tym etapie spada produktywność, a wszystko dlatego, że podejmowane są błędne decyzje (zbyt duże zaufanie do teorii, niepotwierdzone praktyką).
• Doświadczony architekt. Zgromadzone doświadczenia zaczynają przynosić owoce. „Architekt” instynktownie wie, co się naprawdę dzieje i co z tym wszystkim zrobić. Na tym etapie programista zaczyna odchodzić od sztywnych dogmatów, a jego główną frazą staje się „to zależy” („wszystko może się zdarzyć”). Trudne decyzje nie są już jego fetyszem.
• Ascetyczny minimalista. Pytanie: Jaki jest najlepszy sposób strukturyzacji kodu? Odpowiedź ascety: najprostsza ze wszystkich możliwych. Teraz interesują go teoretyczne osiągnięcia inżynierii znacznie mniej niż praktyczne wyniki, a znalezienie rozwiązania, które okaże się dobre i zrobienie tego za pierwszym razem, jest całkiem możliwe: pomaga doświadczenie ascety.

Na jakim etapie jesteś?