Post będzie krótki. Mam 38 lat, jestem żonaty, mam dziecko, wykształcenie humanistyczne i do zeszłego roku pracowałem wyłącznie w zawodach nietechnicznych. Pracował długo, może nawet za długo. I w pewnym momencie zdałam sobie sprawę, że nie chcę już pracować w swojej dotychczasowej branży. Żona poradziła mi, żebym spróbował swoich sił w informatyce, a po pierwszych wątpliwościach i sprzeciwach zdecydowałem się na programowanie.
Wybór języka programowania odbywał się w księgarni przed półką z literaturą informatyczną - wśród półek z książkami o C++, C#, JS, Pythonie itp. Półek z Javą było wizualnie najliczniej. Jak pokazują różne badania dotyczące popularności języków programowania, moje intuicyjne kryteria wyboru okazały się w miarę adekwatne. Moja znajomość języka rozpoczęła się od serii Head First „Learning Java”. Po przeczytaniu tej książki zacząłem czytać inne i znalazłem stronę javarush.ru (JR). Pierwsze 16 poziomów minęło szybko i praktycznie bez żadnych trudności. Teraz mogę śmiało powiedzieć, że JR to doskonała okazja do zapoznania się i przećwiczenia języka. Jeśli chodzi o stosunek ceny do jakości w porównaniu do innych dostępnych kursów, to z pewnością jest to prawda. Jednak proste wyszukiwanie ofert pracy na HH pokaże, że istnieje wiele technologii, które są absolutnie niezbędne do znalezienia pracy, ale praktycznie nie są reprezentowane w JR: Git, Maven/Gradle, SQL, JDBC, Servlet, Spring, Hibernate (nadal pożądane, ale JS, HTML, CSS są opcjonalne). Tego wszystkiego nauczyłem się na kursach innej firmy za o rząd wielkości więcej pieniędzy niż na JR. Swoją drogą może to wszystko jest wliczone w cenę stażu JR, ale ja nigdy do tego nie doszedłem i trudno mi ocenić na ile adekwatna jest przekazywana tam wiedza. Odniosłem wrażenie, że kurs JR jest dobry, ale niewystarczający. Cała droga od zera absolutnego do znalezienia pracy trwała dokładnie rok nauki wieczorowej ze wszystkimi towarzyszącymi jej przerwami spowodowanymi okresowymi spadkami motywacji, okolicznościami życiowymi itp. Teraz pracuję jako programista od 9 miesięcy (zapasowe w dużej firmie) i jestem z tego bardzo zadowolony (całe wakacje pracowałem zdalnie, w biurze byłem chyba z dziesięć razy - wpadłem, żeby omówić coś na godzinę, dwie), w wolnym czasie stopniowo opanowuję Androida. Po co to wszystko? Od czasu do czasu na formularzach czytam coś w stylu: „Mam 25 lat, czy jest już za późno, abym zaczął uczyć się programowania?” Nie, zapewniam cię. Nie jest za późno. Jeszcze nie. Faktem jest, że teraz jest wyjątkowy czas, kiedy firmy IT w Rosji szybko się rozwijają i trudno o dobrych programistów z doświadczeniem, dlatego firmy coraz częściej zatrudniają juniorów bez doświadczenia, aby sami szkolili specjalistów. Biorą go nawet wtedy, gdy junior dobiega już 40. roku życia i nie ma wykształcenia technicznego. Taka sytuacja, ogólnie rzecz biorąc, nie jest normalna i nie może trwać długo, prędzej czy później rynek osiągnie poziom nasycenia, a próg wejścia do zawodu będzie wyższy, znacznie wyższy. Jednak teraz (i, jak sądzę, za rok lub dwa) okno możliwości kariery jest nadal otwarte.
GO TO FULL VERSION