Przekwalifikowuję ludzi na programistów Java (Archiwum)

1 sierpnia 2012 roku opublikowałem swój artykuł na temat Habré. To właśnie jej recenzje zainspirowały mnie do rozpoczęcia pracy nad projektem JavaRush. Artykuł podajemy poniżej. Przekwalifikowuję ludzi na programistów Java.Kiedy widzę znajomych, którzy pracują dwa razy ciężej i zarabiają cztery razy mniej, za każdym razem, gdy zaczyna się rozmowa: „Czy nie chciałbyś pracować jako programista?” Jesteś naprawdę mądry. Może po prostu jesteś nie na miejscu? Dzięki temu przekwalifikowuję moich przyjaciół i znajomych na programistów. Cały proces trwa od dwóch do trzech miesięcy. 25 lekcji po 4 godziny. Wtedy każdy mógł znaleźć pracę jako programista. W tym artykule nie chodzi o to, jak uczyć, ale raczej o opis procesu, który działa. Trochę o mnie: dziesięć lat programowania, z czego połowa w Javie. W sumie przeszkoliłem osiem osób na programistów. W tej chwili uczę jeszcze trzech. Przekwalifikowuję się tylko wtedy, gdy widzę, że taka praca jest dla danej osoby odpowiednia. O uczniach: 3 chłopców i 8 dziewcząt. Połowa posiada wykształcenie techniczne. Jest też prawnik, ekonomista, księgowy i historyk. Niektórzy już gdzieś pracowali, niektórzy dopiero co ukończyli studia. Nikt nie programował od czasów szkoły. Często spotykana historia: Skończyłem studia, ale nie wiem, gdzie i u kogo pracować.

Dlaczego programowanie?

Zanim nauczysz kogoś programowania, lepiej wyjaśnić, do czego on służy i dlaczego tego potrzebuje.

1. Praca łatwa i ciekawa Programowanie to praca łatwa i ciekawa. Była okazja do porównania z tym, co ekonomiści robią w banku. To jest niebo i ziemia. W banku wszystko jest dużo nudniejsze. A przestrzeganie zasad ubioru w 30-stopniowym upale nie jest zbyt przyjemne.

2. Dobrze płatna. Po prostu cieszę się, że moi przyjaciele po 5 latach pracy zaczęli kupować dla siebie samochody lub mieszkania.

3. Elastyczny harmonogram.
   Napięty harmonogram jest nieprzyjemny. Potwierdzi to każdy, kto utknął w korku w godzinach szczytu lub został ukarany mandatem za spóźnienie o 5 minut. A co z możliwością przychodzenia do pracy o 11:00 i wychodzenia o 5:00? Sen powiadasz? Dla większości programistów jest to rzeczywistość. Rób swoje, a nikt nie powie Ci ani słowa. W wielu urzędach nie musisz przychodzić do pracy, ale możesz pracować z domu.

4. Profesjonaly rozwój.
   W niemal każdej organizacji, aby zdobyć prestiżowe stanowisko i dobrze zarabiać, trzeba zrobić karierę. Programista musi po prostu pozostać programistą. Nie musisz przekwalifikowywać się z programisty na administratora ani rywalizować o stanowisko szefa. Możesz po prostu rozwijać się zawodowo. Programiści z pięcioletnim do dziesięcioletnim doświadczeniem otrzymują luksusowe pensje.

5. Wysoka mobilność międzynarodowa.
   Trzy najlepiej płatne zawody na Zachodzie to: prawnik, chirurg/lekarz i programista. Ale nasz prawnik za granicą będzie bezużyteczny: inne przepisy, orzecznictwo itp. Lekarz musi nauczyć się języka i ponownie przystąpić do egzaminów. Programista nie musi się niczego uczyć. Taki sam język. Te same standardy. Często nawet klienci są ci sami.

Dlaczego Java?

Połączenie następujących trzech czynników zmusiło mnie do przekwalifikowania ludzi na język Java.

1. Java jest jednym z najłatwiejszych języków do nauki . Mogę nauczyć człowieka w trzy miesiące.
2. Duży popyt na rynku pracy. Bez doświadczenia możesz dostać pracę. Firmy chętnie zatrudniają inteligentnych nowicjuszy i zapewniają im dalsze szkolenia.
3. Najwyższe zarobki w branży. Niektóre z najwyższych. Szczególnie istotne dla początkujących programistów.

Kluczowa zasada

Jest taka dobra zasada pakowania plecaka na wędrówkę:

1. Zrób listę wszystkiego, czego potrzebujesz.
2. Skreśl wszystko, bez czego możesz się obejść.

Z grubsza mogę sobie wyobrazić, co będzie musiał robić junior Java w pierwszym roku pracy. Wiedza, bez której możesz się obejść już w pierwszym roku pracy – wykluczamy ją! Ze studiów wyrzuciłam wiele ciekawych i dobrych rzeczy. Aby zostać dobrymi programistami, trzeba ich uczyć. Ale daję wystarczające minimum, żeby dostać pracę. Sama teoria bez praktyki jest często nieskuteczna. Oto co radzę Java juniorowi zrobić na pierwszym roku studiów:

• Ciesz się, że masz dobrą pracę.
• Przestudiuj projekt.
• Czytaj mądre książki.
• Format zajęć.

Uczę 2-3 osoby jednocześnie. Dla mnie optymalna wielkość grupy to trzy osoby. Trzy miesiące. Dwie lekcje tygodniowo po cztery godziny. W sumie jest 25 lekcji. Wszystko wyjaśniam wyłącznie na przykładach. Widoczność jest dla nas wszystkim. Na przykład, aby zrozumieć kolekcje, napisaliśmy na zajęciach nasze ArrayList i LinkedList . Zadaję prace domowe w celu utrwalenia materiału. Gdzie najlepiej zacząć? Z Pascala. Jak pokazuje praktyka i moje subiektywne doświadczenie, wszyscy w szkole uczyli się Pascala. W zależności od sytuacji przeznaczam 2-4 lekcje na zapamiętywanie Pascala.

1. Zmienne i ReadLn / WriteLn .
2. Jeśli,Do,chwila, tablice .
3. Funkcje i procedury.
4. Konsolidacja zdobytej wiedzy.

Forma lekcji

Zwykle rozmawiam na nowy temat przez 10-20 minut . Siadam przy komputerze (pozostali siedzą w pobliżu) i piszę działające przykłady tego, co zostało powiedziane. Następnie każdemu po kolei daję zadania na bieżący temat. Podczas takiej lekcji każda osoba radzi sobie z wykonaniem 3-5 małych zadań. Zachęcam do wzajemnego udzielania sobie rad (uczy pracy zespołowej). Możesz spojrzeć na stare przykłady. Nie możesz niczego kopiować i wklejać.

Podsumowanie pierwszej lekcji w Javie

(może nie być pierwszym ze wszystkich, jeśli były wstępne lekcje Pascala)

1. Mówię ci, czym są Java , JVM , JDK , J2SE , J2EE
2. Zainstaluj JDK , IDE (mój wybór to Intellij IDEA )
3. Stworzenie pierwszego programu. Pokazuję to raz, a potem ludzie to powtarzają.
4. Wejście/Wyjście, praca ze zmiennymi. Rysuję analogie z Pascalem - to bardzo pomaga. O wiele łatwiej jest zrozumieć materiał, gdy istnieje analogia z tym, co wiesz.

Techniki alternatywne

Udział w bezpłatnych projektach jest idealnym narzędziem do samorozwoju. Osoba, która potrafi dobrze pracować, ale nie jest fanem programowania, nie jest odpowiednią osobą.

Czego uczę

Tylko to, czego potrzebujesz

Czego nie uczę

1. Algorytmy, wykresy itp. On sam jest medalistą kilku igrzysk olimpijskich. Przez 10 lat prawdziwej pracy nic nie było potrzebne.
2. Interfejs użytkownika, aplety itp. Najprawdopodobniej przyszłe projekty w życiu moich uczniów będą związane z Tomcat , JBoss , WebLogic
3. HTML/JavaScript. Umiejętności inne niż podstawowe. Polecam samokształcenie.

Stanowisko

Nie mogę wszystkiego nauczyć i nie próbuję. Zależy mi na tym, aby osoba dostała pracę, firma dobrze rokującego pracownika, a obie strony były zainteresowane jego dalszym szkoleniem.

Jak zdobyć pracę. Kluczowe punkty

1. Napisz poprawnie swoje CV. Wyobraź sobie, jaką umowę może spisać zawodowy prawnik, a jaką może spisać zwykła, nieprzeszkolona osoba. Jeśli chodzi o ważne sprawy, nie wahaj się zwrócić do profesjonalistów. Tutaj jest tak samo: nie musisz sam tworzyć CV, ale zapytaj kompetentną osobę.

2. Wywiad. Przeprowadzam kilka rozmów testowych. A „absolwentów” wysyłam na rozmowy kwalifikacyjne do kilku urzędów – w celu zdobycia doświadczenia.

3. Doświadczenie. Twoje CV powinno zawierać od 3 do 6 miesięcy doświadczenia zawodowego. To dodaje pewności osobie, która zdecydowała się Cię zatrudnić.

Idź do pracy tylko w firmach IT

Albo jeszcze lepiej, idź do dużych firm IT. Tylko oni szkolą nowicjuszy. Celem pierwszego roku jest zdobycie jak największego doświadczenia, a nie pieniędzy. Już na środkowym stanowisku dewelopera popyt przewyższa podaż, a płace zaczynają gwałtownie rosnąć.

Historie z życia uczniów

Jak poprawnie poprosić o podwyżkę

Historia jednego z moich uczniów. — Kiedyś otrzymałem pensję w wysokości 2400 dolarów. Upłynął kolejny termin rewizji wynagrodzeń. Chcę 2800, ale jak negocjować? Postanowiłem poprosić o 3000 dolarów , aby wynegocjować kwotę 2800. Kiedy jednak doszło do omówienia nowej kwoty, okazało się, że nie chcą jej podnieść powyżej 2600 . Czy nie jestem wart więcej? — pomyślałem i zapisałem się na rozmowę do zewnętrznej firmy. Kilka dni później poszedłem na rozmowę kwalifikacyjną i zaoferowano mi 3000 dolarów . Następnego dnia przychodzę do pracy, drukuję ofertę pracy i rozmawiam z menadżerem. Pomyślał, zadzwonił gdzieś. Pół godziny później przyszedł i zaoferował 3200 dolarów . Zadowolony zadzwoniłem do firmy, w której odbyłem rozmowę kwalifikacyjną i powiedziałem, że nie mogę dla Państwa pracować, ponieważ w moim obecnym miejscu pracy zaoferowano mi 3200 . Oferują 3400 . Całkowicie niespokojny. Już byłem zdecydowany kontynuować pracę, a potem pojawiła się ta wiadomość. Ale ponieważ Wciąż byłem w nastroju bojowym, więc ponownie poszedłem do szefa. W efekcie otrzymałem 3600 dolarów . Dużo bardziej prawdopodobne jest, że dostanę podwyżkę, jeśli oboje (ja i ​​szef) będziemy pewni, że jestem wart więcej.

Najszybsza kariera w historii

Historia numer dwa. Mówię to w pierwszej osobie. Zdecydowałem się na pierwszą pracę. Przygotowałem CV na stanowisko junior Java , dodałem 4 miesiące doświadczenia w nieistniejącej firmie i poszedłem na rozmowę kwalifikacyjną. Wziąłem. Pracowałem trzy miesiące. Nauczyłem się Javy i zrozumiałem projekt. Ale nie lubiłam tej firmy. Trzy miesiące później zrezygnował. Przez miesiąc siedziałem w domu, uczyłem się i znowu chodziłem na rozmowy kwalifikacyjne. Tym razem szukałem już średniego stanowiska w Java i według mojego CV miałem roczny staż pracy. Pracowałem dwa miesiące. Projekt ma dziesięć lat, profesjonaliści sobie z nim poradzą, ale początkujący przy takim projekcie jest bardzo znudzony. Zrezygnować. Znalazłem nową pracę. Teraz w CV mam półtoraroczne doświadczenie. Tym razem byłem w pełni zadowolony z projektu, ale chciałem się rozwijać i uzyskać inne wynagrodzenie. Musi gdzieś być firma, której szukam, pomyślałem. Pracowałem trzy miesiące. W mojej ostatniej pracy dostałem stanowisko senior Java Developer. Trzy lata pracy nad CV wzbudziły szacunek . Od trzech lat pracuję w firmie, którą lubię. Dokładnie to, czego szukałem. Jestem zadowolony, klient także. Najważniejsze, żeby się tutaj nie zatrzymywać. Nie ma potrzeby trwać w milczeniu, jeśli widzisz, że nie jest ono twoje. Nie bój się zrezygnować. Do idealnej pracy może być tylko jedna rozmowa kwalifikacyjna od Ciebie. No cóż, dwa, trzy, cztery.

Subtelne punkty

Aby być dobrym programistą trzeba dużo się uczyć. Nie da się tego zrobić bez chęci nauki i miłości do programowania. Chęć uczenia się/rozwoju wplatam w sam proces uczenia się. Nie są mi one obce: wkładam w to całe serce i stawiam przed nimi ciekawe zadania. Robią to nie dlatego, że muszą, ale dlatego, że ich to interesuje. Jak przyjemność zapomniana z dzieciństwa, kiedy zrobisz coś nowego i odniesiesz sukces. W naszej branży bardzo ważne jest, aby nowicjusz zdobywał doświadczenie i kontynuował naukę. Dlatego duże firmy, które zapewniają dalsze szkolenie juniorów, są dla nas wszystkim. Moim celem jest, aby mój uczeń dostał się do takiego gabinetu i mógł się tam realizować. Moi uczniowie są przekonani, że programowanie jest łatwe, ciekawe i kreatywne. I tak się dla nich dzieje!

O wywiadach

Człowieka można oceniać jedynie po wynikach swojej pracy, a nie po CV, w którym każdy pisze, co chce . Wynagrodzenie często ustalane jest na podstawie wyników rozmowy kwalifikacyjnej, która odbywa się przed wizytą danej osoby w pracy. W rezultacie często dochodzi do błędu w ocenie kwalifikacji specjalisty i jego wkładu w pracę, zwłaszcza jeśli pracodawca zachowuje się niestarannie podczas rozmowy kwalifikacyjnej. Przy godziwej pensji 700 dolarów możesz pracować przez rok za 1000 dolarów miesięcznie lub możesz pracować za 500 dolarów. Robię wszystko, aby ten błąd, jeśli się pojawi, był w stronę kandydata – mojego ucznia.