Jak poprawnie nauczyć się Javy

Dzień dobry, drodzy Javarashici i Javarashites! Prawie każdy, kto przyjeżdża na studia do JR, staje przed pytaniem, jak prawidłowo się uczyć? I już teraz, bez rejestracji i SMS-ów, podzielę się swoimi doświadczeniami w tym temacie. Większość osób przyjeżdżając do JR stawia sobie za cel nauczenie się języka Java na poziomie, który umożliwi im zdobycie pracy jako programista Java. Ja sam nie studiowałem jeszcze Javy w takim stopniu i nigdy nie pracowałem w specjalnościach informatycznych. Ale już chcę cię uczyć. Niektórzy ( np. Jezus ) powiedzą, że jest to grzech pychy. Inni ( na przykład Freud ) powiedzą, że jest to zawyżona samoocena w związku z wielkością własnego MPH. Ale to nieprawda. Przecież nie nauczę Cię Javy, ale tego, jak się jej nauczyć. I nie będę uczyć, ale podzielę się własnym doświadczeniem. Jak wszyscy wiemy, know-how daje ogromną przewagę nad tymi, którzy nie wiedzą jak. Więc uzyskasz tę przewagę.

Podstawowe zadania rządu radzieckiego

Jak już pisałem, celem większości ludzi jest nauczenie się Javy do poziomu, który pozwoli im zdobyć pracę jako programista Java. Rodzi następujące podstawowe pytania. Czego uczyć? W jakiej kolejności mam uczyć? Jak uczyć? W zasadzie sam kurs JavaRush jest odpowiedzią na pytania „czego się uczyć?” oraz „w jakiej kolejności powinniśmy nauczać?” Ale odpowiedź jest daleka od pełnej, czego Javarashites i Javarashates zaczynają się domyślać już na piątym poziomie. W związku z tym bardzo ważna staje się odpowiedź na pytanie: co jeszcze warto studiować oprócz kursu JR? Należy także odpowiedzieć sobie na pytanie, co oznacza znajomość języka Java? Czy musisz znać coś jeszcze poza Javą, aby zostać programistą Java? Na pytanie, co to znaczy znać Javę? Można udzielić trzech odpowiedzi:

1. Znać składnię języka;
2. umieć napisać coś działającego w Javie, co oznacza znajomość możliwości tego języka, celów i przypadków ich użycia;
3. potrafić pisać programy w Javie.

Pierwsza wersja wiedzy nauczana jest na poziomach 1 - 10 JR. Drugie - dalsza część kursu JR. Trzeci to staż i samodzielne pisanie programów przy jednoczesnym opanowaniu dodatkowych technologii niezbędnych do takiego pisania, ale nie nauczanych w JR.

Kurs młodego wojownika

Czego jeszcze poza Javą i JR musisz się nauczyć, aby zostać programistą Java? Odpowiedź na to pytanie składa się z trzech elementów. Po pierwsze, musisz studiować kilka książek jednocześnie, biorąc udział w kursie. Książki te uzupełniają skąpy materiał teoretyczny kursu, przyczyniają się do jego zrozumienia i pomagają w jego ukończeniu. Zostały one opisane w następnej sekcji. Po drugie, jeśli twierdzimy, że Java jest językiem do pisania „dużych” aplikacji biznesowych typu back-end, to takie pisanie nie jest możliwe bez opanowania dodatkowych technologii. O tych technologiach tutaj, tuż poniżej. Nie rozważam rozwoju Androida, ponieważ… nie jest kompetentny, żeby się tego uczyć. Tak, możesz pisać „małe” aplikacje i aplikacje niestandardowe z interfejsem w Javie. Jednak moim skromnym zdaniem nie do tego to służy. Dlatego te opcje również nie są brane pod uwagę. Po trzecie, aby zostać profesjonalistą, trzeba się uczyć, uczyć i jeszcze raz uczyć (© V.I. Ulyanov (Lenin)). Z jakiej literatury skorzystać w tym celu powiem przede wszystkim w rozdziale „Komunizm to władza radziecka plus elektryfikacja całego kraju”. Przyjrzyjmy się „po drugie” bardziej szczegółowo. Zawsze są dane! Trzeba je gdzieś przechowywać. A ich aplikacje korporacyjne są przechowywane w bazach danych. Dlatego konieczne jest dobre zrozumienie pracy z bazami danych. Książki z serii HeadFirst często sprawdzają się przy pierwszej znajomości. Z tej serii dostępna jest także książka Lynn Bailey „Learning SQL”. Dodatkowo możesz opanować książkę Alana Bewleya „Nauka SQL”. Aby doskonalić swoje umiejętności, istnieje dobra strona internetowa http://sql-ex.ru/ zawierająca zadania SQL. Technologie front-end i back-end nie są specjalnie potrzebne programiście, ale konieczna jest znajomość HTML\CSS. Tutaj z pomocą ponownie przychodzi seria HeadFirst w postaci książki „Nauka HTML, XHTML i CSS” autorstwa Elizabeth Freeman i Erica Freemana. Możesz nauczyć się SQL, HTML i CSS na każdym poziomie JR. Program napisany w Javie musi w jakiś sposób współpracować z bazą danych i interfejsem WWW. I tutaj nie da się obejść bez technologii jdbc (chodzi o bazy danych) i serwletów/jps (chodzi o pracę z interfejsem WWW). Niestety nie mogę polecić dobrych książek w języku rosyjskim na te tematy. Aby zapoznać się z tymi tematami, możesz obejrzeć Kurs podstawowy w JDBC i Java EE dla początkujących. Są to tematy bardziej zaawansowane i należy je studiować po opanowaniu SQL, HTML i CSS. Aplikacje korporacyjne pisane są przy użyciu tzw. frameworków. Jednym z najpopularniejszych jest Wiosna. Istnieje dobra książka na temat tego frameworka, Spring 4 dla profesjonalistów Schaefer K., Ho K., Harrop R. Powinieneś opanować Springa po opanowaniu tematów wymienionych powyżej w tej sekcji. Cały obszar wiedzy „po drugie” można studiować równolegle z zaliczeniem JR. To zależy od Twojego poziomu przygotowania i dostępności wolnego czasu. Jeśli masz czas i osiągnąłeś odpowiedni poziom zrozumienia, uczymy równolegle z JR. Nie – zostawiamy to „po JR”. Ustaliwszy już odpowiedzi na pytania: czego i w jakiej kolejności uczyć, przejdźmy do odpowiedzi na pytanie: jak?

Jak prawidłowo odbierać pocztę, telegraf i telefon

Pierwszą i najważniejszą rzeczą jest metodologia badania. Aby opanować materiał, trzeba go zrozumieć, zapamiętać i umieć zastosować. Gdy zaczniesz brać JR, powinieneś natychmiast zapoznać się z książką „Myśl jak matematyk” autorstwa Barbary Oakley . I zastosuj wszystkie opisane w nim zasady. Czytasz pierwszy rozdział, studiujesz drugi zgodnie z zasadami pierwszego. Trzeci według zasad pierwszego i drugiego itd. Kurs JR i książki, których się uczysz, studiuj tak, jak uczy Barbara Oakley. To, co przeczytasz, pomoże ci zrozumieć badane tematy. Na przykład zapamiętywanie i zrozumienie materiału nie ułatwia ponowne przeczytanie materiału, ale próba samodzielnego jego odtworzenia. Oznacza to, że przykłady podane w tekście należy przeczytać raz, aby uzyskać ogólne zrozumienie tego, co się dzieje, a następnie powielić je niezależnie. Jednocześnie, jeśli pojawią się trudności, nie sięgaj od razu po gotową odpowiedź, ale poszukaj jej samodzielnie – pamiętając i odnajdując ją. Jeśli potrafisz to odtworzyć, temat jest w większości jasny. Jeśli to nie zadziała, odtwarzamy to ponownie, pracując z pomidorami. Więcej o pomidorach później. Po drugie, zainstaluj program Anki na swoim komputerze i smartfonie. Wszystkiego materiału wymagającego zapamiętywania należy się nauczyć korzystając z programu Anki . Dla każdego tematu tworzony jest zestaw pytań i odpowiedzi, który jest powtarzany zgodnie z harmonogramem Anki. Przykład: Poziom 20 Lekcja 3 Załadowano 5 pytań Anki P: Co to jest serializacja obiektów? O: Serializacja obiektu to zdolność obiektu do przechowywania pełnej kopii siebie i innych obiektów, do których się odwołuje, przy użyciu strumienia wyjściowego (na przykład do pliku zewnętrznego). Źródło: Poziom 20 Lekcja 3 P: Algorytm serializacji obiektu do pliku? O: 1) serializowany obiekt musi implementować interfejs Serializable; 2) utwórz obiekt typu FileOutputStream podając mu w parametrach nazwę pliku; 3) utworzyć obiekt typu ObjectOutputStream, przekazując mu jako parametry obiekt typu FileOutputStream; 4) wywołać metodę writeObject na obiekcie typu ObjectOutputStream, przekazując mu w parametrach obiekt możliwy do serializacji. Źródło: Poziom 20, lekcja 3 P: Co to jest interfejs znacznika? Odp.: Interfejs, który nie zawiera żadnych danych ani metod. Używane tylko do „tagowania” (etykietowania) klas. Źródło: Poziom 20. Lekcja 3 Jeśli nie będziesz uczyć tego w ten sposób, to, czego się nauczyłeś, zostanie zapomniane po dwóch lub trzech lekcjach. Ile czasu zajmuje wykonanie tego powtórzenia? Myślę, że do momentu powtórzenia okres będzie dłuższy niż sześć miesięcy. Po tym możesz przestać powtarzać temat. Nie gwarantuje to oczywiście efektu „pamięci fotograficznej”, ale materiał zostanie zapamiętany bardzo dobrze. Odnośnie książek. Materiał na temat JR jest prezentowany bardzo oszczędnie. I to jest „funkcja, a nie błąd”. Aby uzyskać więcej informacji na dany temat, dobrym wyborem będzie dwutomowa biblioteka Java Professional's Library, wydanie dziesiąte Horstmanna. Tam powinieneś czytać odpowiednie sekcje w miarę postępów w kursie. Na pierwszych poziomach można przeczytać pierwsze trzy rozdziały z książki Laforeta „Algorithms Java and Data Structures”. Chodzi o tablice i proste algorytmy sortowania. Pamiętaj o rozwiązywaniu projektów na końcu rozdziałów. Projekty te są doskonałymi przykładami dobrych zadań edukacyjnych. W przeciwieństwie do HeadFirst, gdzie zadania są złe. Ponadto, jednocześnie z kursem, a nawet przed nim, zaleca się przeczytanie „Learning Java” Kathy Sierra i Berta Batesa z serii HeadFirst. To da dobre ogólne pojęcie o języku. Lepiej nauczyć się „pomidorów”. Technika ta pozwala lepiej się skoncentrować, uwzględnić czas poświęcony na naukę, zmotywować się i zaangażować podświadomość w rozwiązywanie problemów. To właśnie „pomodoro” umożliwiają realizację zasady: lepiej zwiększyć liczbę prób zrobienia czegoś, niż czas trwania jednej próby . Oto podstawowe zasady „jak?” W książce Think Like a Mathematician znajdziesz o wiele więcej przydatnych informacji.

Komunizm to władza radziecka plus elektryfikacja całego kraju

Kurs JR jest dobry, ale głębokość poruszanych tematów jest płytka. Jeśli chcesz się w to zagłębić, oto 10 niezbędnych książek do nauki języka Java. Przeczytaj więcej tutaj . Nie będę szczegółowo opisywał tych książek, z wyjątkiem „Java. Efektywne programowanie”. Na rutracker.org dostępna jest elektroniczna wersja drugiego wydania z dodatkowym redakcją Linnerisa. Lepiej przeczytać to wydanie.

Norweska metoda narciarzy cierpiących na astmę

Niektórzy Javarashites i Javarashates mają 50 lat, ponad 50 lat lub około 50 lat. Wiek stwarza dodatkowe, naturalne trudności, ograniczające zdolność uczenia się. Zmniejszają się zdolności poznawcze, zmęczenie pojawia się szybciej i zmniejsza się ogólne napięcie ciała. Zmiany hormonalne w organizmie powodują dostosowanie nastroju, samokontroli i osłabiają zachowania wolicjonalne. Osoby starsze mogą zwrócić się do lekarzy o pomoc farmakologiczną w celu zmniejszenia opisanych skutków związanych z wiekiem. Zdolności poznawcze i pamięć można wzmocnić za pomocą tzw. nootropów. W przypadku dolegliwości związanych z pogorszeniem pamięci i obniżonymi zdolnościami poznawczymi należy zgłosić się do neurologa w celu przepisania odpowiednich leków. Nootropy pomagają, ale nie należy się po nich spodziewać cudów, jak po innych lekach. Aby zwalczyć zmiany hormonalne związane z wiekiem, stosuje się HTZ (hormonalną terapię zastępczą). W przypadku mężczyzn sprowadza się to głównie do przyjmowania testosteronu. Jednak efektem ubocznym jest duże ryzyko zachorowania na raka i śmierci w agonii. Kobietom przepisuje się własne hormony. A konsekwencje nie są tak destrukcyjne. W każdym razie to, co zostało powiedziane, dotyczy wyłącznie starszych uczniów. Cała farmakologia jest przyjmowana ściśle zgodnie z zaleceniami lekarza i pod jego nadzorem.

Najważniejszymi sztukami na tym etapie są dla nas cyrk i kino.

Studiowanie, a zwłaszcza studiowanie nauk ścisłych, to przedsięwzięcie trudne i długotrwałe. Ponadto specyfika obecnego etapu historycznego i specjalności informatycznych sprawia, że ​​studiowanie z tymczasowego procesu staje się sposobem na życie. W tryb życia, który wymaga pewnej dawki stresu. Trzeba zdać sobie z tego sprawę i być na to przygotowanym. Przypomnijmy sobie Baudrillarda z jego symulacjami i symulakrami. Plan terenu nie jest równy samemu terenowi. Plan terenu jest zniekształceniem terenu. Gdy wpadniesz pod wpływ reklamy kursów IT i zachwycą Cię wysokość wynagrodzeń programistów, pamiętaj, że to pozory, a nie rzeczywistość. Brak zrozumienia różnicy między oczekiwaniami a rzeczywistością doprowadził do pojawienia się memu „enter IT”. Mem charakteryzujący się powierzchownym podejściem typu „kopanie kapelusza”. Opcja „Zaloguj się do IT” nie będzie działać. Efektem może być tylko długa i ciężka praca. Programowania można nauczyć się w nie więcej niż 10 lat. Bez względu na to, jak bardzo będziesz grywalizować proces uczenia się, nie zamieni się on w bezstresową rozrywkę. To nie tak to działa. Mówią o nauce języków obcych, których uczą się w ten sposób. Siadasz na tyłku i uczysz, uczysz, uczysz. Java też się uczy. Tym, którzy poważnie podchodzą do nauki, polecam wspaniałą książkę pisarza i nauczyciela Simona Soloveitchika „Uczenie się z pasją ” . () Jego pierwsza wersja została opublikowana w 1976 roku. Od tego czasu wiele się zmieniło w otaczającym nas świecie. Ale ludzie się nie zmienili, zapotrzebowanie na wiedzę się nie zmieniło. Wiedza otwiera teraz jeszcze więcej drzwi i horyzontów. Tak jak poprzednio, bez wiedzy nie da się wiele osiągnąć i zrobić nic znaczącego. Tak, ludzie nauczyli się konsumować w niewiarygodnie piękny i fantastycznie niezwykły sposób. Ale akty konsumpcji nie są osiągnięciami (© J. Baudrillard). A znaczenie wiedzy wcale nie zmniejszyło się na przestrzeni lat. Według niektórych strasznych i katastrofalnych prognoz współczesne społeczeństwo zmierza w stronę cyberfeudalizmu . Ale nawet w takiej przyszłości segregacja będzie dokonywana nie tylko ze względu na bogactwo, ale także na wiedzę. Jedzą tylko bogaci i ich intelektualni słudzy. Zatem studia pomogą Ci przygotować się na każdą przyszłość. I do cyberfeudalizmu, i do Świata Południa . Pozdrawiam, Zielona Żaba. PS Zdjęcie tytułowe przedstawia jedną z półek autora artykułu. PPS Ciąg dalszy.