Gdzie wszystko się zaczęło
O tym, że chcę zostać programistą, uświadomiłem sobie już w ósmej klasie. Byłem wtedy zwykłym nastolatkiem, grającym w gry online i spotykającym się z przyjaciółmi. Któregoś dnia nauczyciel informatyki zmusił mnie do wzięcia udziału w konkursie programistycznym, ponieważ nie było innych kandydatów. W tydzień od zera wepchnęli mi całą składnię Pascala i postawili kilka zadań do rozwiązania. Na początku wcale mi się to nie podobało, ale kiedy sam zdecydowałem się zagłębić w ten temat, zdałem sobie sprawę, że za jego pomocą można stworzyć najbardziej niesamowite rzeczy! Po moim pierwszym świadomym „Hello World” nie byłem już
zwyczajnym nastolatkiem.
JavaRush
W połowie 9. klasy natknąłem się na JavaRush, ukończyłem pierwsze 10 poziomów i namówiłem rodziców, aby kupili roczny abonament ze stażem. Nie wiedziałam wtedy, że ta decyzja stanie się punktem zwrotnym w moim życiu. Nie będę kłamać: po 10. poziomie każdy kolejny poziom był bardzo trudny. Uderzyłem rękami w stół, przekląłem, a raz nawet porzuciłem kurs na kilka tygodni. Ale za każdym razem wracałem, bo mnie to pociągało, szczerze mi się to podobało - za każdym razem, aby rozwiązać nowy problem: nie poddałem się! Chodziłem na kurs dość długo - do 10 klasy. Następnie napisałam pracę testową na staż (wzięłam ją z Internetu). Wydawała mi się strasznie trudna i nie zdałem jej za pierwszym razem. Postanowiłam powtórzyć cały kurs JR w przyspieszonym tempie i zapisałam się na staż po raz drugi. Od tego momentu wszystko się polepszyło, ale nadal było dla mnie bardzo ciężko. Zacząłem nawet myśleć, że to nie moje. Gdyby nie wsparcie mojej dziewczyny,
nigdy nie ukończyłbym tego stażu!
Stanowisko
A teraz staż dobiegł końca, napisano ostateczny projekt. Zdecydowałem się opublikować swoje CV na hh z 4-5-miesięcznym doświadczeniem zawodowym w ramach projektu stażowego i magisterskiego. I zadziałało! Ale mój błąd polegał na tym, że nie od razu wskazałem swój wiek w CV. Potem rozmowy stały się nieco rzadsze, ale nadal zapraszano mnie na rozmowy kwalifikacyjne. Pierwszą i jedyną rozmowę kwalifikacyjną przeszłam pomyślnie. Firma rozwija systemy płatności, z których wielu z Was zapewne często korzysta. Artykułów na temat pytań zadawanych podczas rozmów kwalifikacyjnych jest już wiele, ale nie będę o tym pisać. Powiem tylko, że
bardzo się martwiłem. Potem przysłali mi zadanie testowe, było całkiem proste. I w końcu otrzymałem ofertę! Moja pensja nie była zbyt wysoka: ze względu na wiek miałem krótsze godziny pracy, na co wpływał także okres próbny, ale uwierz mi, to mi wystarczyło :) Przez pierwsze dni w pracy myślałem, że wkrótce mnie wyrzucą , bo było to dla mnie niesamowicie trudne. Spędziłem tylko pierwsze 2 dni na zrozumieniu poleceń Linuksa, a teraz dają ci coś innego do naprawienia w nieznanych technologiach. Ale potem wszystko powoli zaczęło się układać i w ciągu całego mojego krótkiego okresu pracy (w lecie) z sukcesem zrealizowałem kilka stosunkowo dużych projektów - zintegrowałem nową usługę podatkową, napisałem własną dużą usługę REST dla integratorów i nieznacznie przekształciłem serwisu, wdrażając ochronę danych przed botami kradnącymi.
Android
Po ukończeniu 10. klasy pracowałam całe lato i musiałam odejść ze względu na naukę w 11. klasie. Teraz zdecydowałem się przekwalifikować jako programista Androida. Nie było to trudne, a zadanie testowe na to stanowisko zaliczyłem już pomyślnie w tej samej firmie, w której pracowałem latem. Mam nadzieję, że latem tego roku otrzymam to upragnione stanowisko.
Całkowity
Zawsze pamiętaj o cenionej prawdzie: programiści nie rodzą się.
GO TO FULL VERSION