Cześć wszystkim! Nazywam się Evgeniy, mam 25 lat i chcę opowiedzieć Wam historię mojego sukcesu. Studiując w JavaRush, przeczytałem wiele historii sukcesu i marzyłem o tym, aby pewnego dnia napisać własną i być może zmotywować kogoś tak, jak kiedyś motywowali mnie. Początek jest dość banalny, więc w skrócie: od dzieciństwa uwielbiałem się bawić, robić coś na komputerze, a w latach szkolnych planowałem związać swój zawód z komputerem. W 9 klasie zdecydowałam się rzucić szkołę, aby nie przystąpić do Unified State Exam (od kiedy został wprowadzony, nauczyciele nas przestraszyli i nie uczyłam się zbyt dobrze). Ponieważ na uczelni nie było specjalności „Programista”, próbowałem zapisać się na „Informatyka Stosowana”, ale nie zdałem egzaminów i dlatego wstąpiłem na specjalność „Informatyka” w Wyższej Szkole Pedagogicznej. Mniej więcej w wieku 18 lat poczułem się przytłoczony i postanowiłem zostać spadochroniarzem i wstąpić do szkoły wojskowej. Porzuciłem wszystko, co jest związane z programowaniem (na studiach trochę kodowałem, no wiesz co 😀) i w ogóle się nie uczyłem, bo... Myślałem, że to wszystko nie będzie mi przydatne. Mniej więcej w połowie mojego kontraktu zdałem sobie sprawę, że to nie dla mnie i coś trzeba zmienić. Wtedy nawet nie wyobrażałem sobie, że za pomocą kursów można dobrze się uczyć i znaleźć pracę bez wyższego wykształcenia. Pewnego dnia znajomy w pracy powiedział, że chce wziąć udział w kursie programowania w języku Java, znaleźć pracę i opowiedział o swoich przyjaciołach, którzy studiowali i pomyślnie dostali pracę w SberTech. Ja też postanowiłam spróbować, bo... Chciałem dużo zarabiać i więcej odpoczywać. Wszedłem na „kursy Java” w Yandex, JavaRush pojawił się jako pierwszy, postanowiłem spróbować, spodobało mi się. Przede wszystkim chcę podziękować JavaRush za film, który jest na końcu poziomu 0 (a może go tam nie ma, nie pamiętam 😀). Mówi się, że programowanie to kreatywność i niemal każde pragnienie można zrealizować za pomocą kodu. Nie wiem dlaczego, ale bardzo mnie to zmotywowało i sprawiło, że pokochałam zawód programisty. Po ukończeniu 4 poziomów wziąłem promocyjną subskrypcję na 1 rok i z zainteresowaniem kontynuowałem naukę. Było to dla mnie bardzo trudne, ponieważ nigdy nie byłem geniuszem (i nigdy nie będę) i ponieważ… Często się spóźniałem i miałem mało wolnego czasu, musiałem kodować w nocy, spałem od 4,5 do 6 godzin w nocy w dni powszednie i godzinę w porze lunchu. To było bardzo rozczarowujące, gdy siedziałem w nocy i nie rozwiązałem ani jednego problemu; myślałem, że zmarnowałem czas. Wszystko to trwało 1,5 roku (z czego prawdopodobnie 5-6 miesięcy, byłem w podróży służbowej i nie kodowałem). Pod koniec kontaktu osiągnąłem poziom 38 i na 2 tygodnie przed końcem zdecydowałem się przerwać i zacząłem szukać pracy w Moskwie, ponieważ... w moim mieście jest niewiele firm, no cóż, możliwości jest więcej i pensja w Moskwie też niezła 😀 Po drugie dzięki JavaRush za pomoc w przygotowaniu CV, mimo że byłem na Ciebie bardzo zły, bo nie dało się go wgrać hh i musiałem to zrobić od nowa. Być może warto rozważyć to w przyszłości. W każdym razie dr Zeuberg był bardzo pomocny i udzielił dobrych rad, za co serdecznie dziękuję, mam nadzieję, że to przeczytasz. Na początku czytałem oferty pracy i nie na wszystkie odpisywałem, ale gdy firmy odmówiły, zacząłem wysyłać je do wszystkich, żeby mnie zatrudnili. Było wiele odmów (około 90%), jeśli masz coś podobnego, nie przejmuj się, jest to całkiem normalne. Po wykonaniu zadań testowych w dwóch firmach zdecydowałem się przerwać, idź na rozmowę kwalifikacyjną i nie szukaj dalej. Po przybyciu do Moskwy następnego dnia poszedłem na rozmowę kwalifikacyjną i ku mojemu zdziwieniu zostałem przyjęty. Pamiętam, jak ludzie tu pisali, że byli na kilku rozmowach kwalifikacyjnych i przez wielu zostali odrzuceni, ale potem zatrudnili mnie od razu i to z bardzo dobrą, konkurencyjną pensją…. Pracowałem w tej firmie pół roku. Znakomity zespół, doskonały lider zespołu, ale zleciłem projekt ETL (pentaho, oracle, ms sql). Obiecano mi, że ten projekt zakończy się za kilka miesięcy i przejdę na projekt w Javie, ale ostatecznie nigdy go nie ukończono. Projekt ledwo się rozwijał, a ja prawie nic przy nim nie robiłem, zajmując się swoimi sprawami, a mianowicie ulepszaniem T-SQL. Wiadomo, z jednej strony dobrze zarabiam, z drugiej strony wkurzało mnie to, że nie rozwijałem się w pełni i nie zdobywałem wystarczającego doświadczenia. Próbowałem to naprawić, udając się na rozmowę kwalifikacyjną jako programista Java i wykonując zadanie testowe. Byłem zaskoczony, że cały zespół, do którego mnie zatrudnili, przeszedł JavaRush i że mam z nich najwyższy poziom :D😅 Ostatecznie złożyli mi ofertę, ale pensja była znacznie niższa (około 50 tys.). Nie byłem gotowy na stratę pieniędzy i z jakiegoś powodu zdecydowałem, że nikt nie zaoferuje równoważnej pensji i kontynuowałem pracę, mając nadzieję, że wszystko ułoży się samo. Po pewnym czasie mój brat (jest także programistą) zaprosił mnie do swojego zespołu jako stażystę i zasugerował przejście na C#. Szczerze mówiąc, długo zastanawiałam się, czy jest mi to potrzebne, czy ten język ma przyszłość? To był dla mnie poważny krok. W końcu się na to zdecydowałem, zacząłem uczyć się C# i spodobały mi się niektóre jego funkcje. Ale ostatecznie nie dotarłem do brata, bo... Szefowie nie byli przeciwni, ale w ostatniej chwili odmówili, bo... Nie chcieli mieć krewnych w tej samej drużynie. Kontynuowałem naukę języka, napisałem dwa mini projekty, przepisałem swoje CV jako programista C#, wskazałem te projekty i zacząłem szukać. Odmowy sypały się jedna po drugiej: gdzieś od razu odmówili, gdzieś pomyślnie oblałem zadanie testowe, a mój kod nazywał się ala „Moja pierwsza aplikacja w C#”. Ale mimo to programista w swojej obecnej pracy go lubił. Po trzecie dziękuję JavaRush za ponad 1000 zadań, które pomogły mi w pisaniu mini projektów w C#, ponieważ języki są bardzo podobne i w oparciu o zdobytą wiedzę udało mi się wdrożyć moje pomysły. Swoją drogą rozmawiałem z kolegą, ma duże doświadczenie w IT, ale nie ma doświadczenia w OOP. Kierownik zespołu powierzył mu nadzór nad JavaRush i tutaj zdobył doświadczenie. Teraz koduje w Javie 😀 Firma mnie znalazła i zaprosiła na rozmowę. Od razu szczerze powiedziałam, że nie znam języka tak naprawdę i poprosiłam o przyjęcie mnie na bezpłatny wieczorny staż, abym mogła uczyć się po pracy, a potem dołączyć do nich w kadrze. Zapytali mnie o podejście SOLID, o DI, wzorce, dlaczego zmieniłem język, trochę o SQL i puścili, mówiąc, że w przyszłym tygodniu powiedzą mi, czy są gotowi się tego podjąć. W rezultacie w tym samym tygodniu otrzymałem ofertę z taką samą płatnością. Byłam w szoku, tego czego doświadczyłam nie da się opisać słowami. W tej chwili jestem programistą backendowym C#. Finalizuję i rozwijam funkcjonalność aplikacji webowej. Bardzo kocham swoją pracę, ponieważ... jest bardzo interesująco, zespół bierze pod uwagę moje życzenia i pomysły i zawsze jest coś do zrobienia (zadania są bardzo interesujące). Dzisiaj zostałem poinformowany, że mój okres próbny dobiegł końca i przeszedłem go pomyślnie. Podnieśli mi też pensję o 25%, co też mnie zdziwiło. Oprócz pracy pracuję w domu (piszę własną, dużą aplikację internetową, opanuję technikę TDD) Na koniec chciałbym dać kilka wskazówek, abyście nie powtarzali moich błędów:
Nie odkładaj teorii i innych umiejętności na później. Pomyślałem, że najważniejsze dla mnie będzie przejść wszystkie poziomy, a wtedy wszystko będzie w porządku i w ciągu tygodnia opanuję teorię. Nie rób tego, poświęć jeden dzień w tygodniu na teorię lub zacznij przygotowywać się do rozmowy kwalifikacyjnej - studiuj jedno pytanie dziennie. Spędzaj także czas na sql, praca z bazą danych to jedna z ważnych umiejętności - naucz się wyciągać, dodawać, usuwać, aktualizować dane (osobiście rozwiązałem 70 problemów etapu szkolenia i 12-15 problemów etapu oceniania na sql-ex.ru, 20 problemów wystarczy na 30 etapów szkolenia).
Napisz coś własnego. To dość ważny krok. Po pierwsze pokaże Twój poziom wiedzy i zrozumienia rozwoju. Po drugie, istnieje możliwość, że na rozmowie kwalifikacyjnej nie zostaną Ci zadane niektóre pytania, ponieważ... wszystko widać w aplikacji. Jeśli martwisz się, że napisałeś dużo złego kodu, opublikuj go do sprawdzenia na Stackoverflow. Tam powiedzą ci i wyjaśnią, gdzie lepiej użyć czego. I nie odkładaj wszystkiego do końca kursu. To był mój wielki błąd
Jeśli brakuje Ci motywacji i ciężko Ci usiąść, a chcesz się uczyć i zostać programistą, przeczytaj historie sukcesu. Jeśli to ci nie pomoże, przeczytaj książkę Napoleona Hilla „Myśl i bogać się”. Stara, dobra książka, która mówi, jak siła myśli wpływa na nasze działania i wydarzenia. Jeśli nie masz czasu na czytanie, wersja audio Ci w tym pomoże.
Są takie chwile, kiedy na JavaRush rozwiązujesz problemy 10 razy i widzisz, jak jedna osoba w każdym zadaniu pisze „rozwiązane za 1 próbą” i jego poziom bardzo szybko rośnie (cześć Aleksandrze, chociaż wkurzyłem się takimi komentarzami, mam nadzieję, że wszystko pójdzie dobrze cóż dla ciebie teraz 😀) wątpisz w swój sukces. Nie ma co się tym denerwować, każdy przychodzi z innym zasobem wiedzy i uczy się na swój sposób. Liczy się tylko to, co z tego wyniknie.
Jeśli zobaczysz ogromny stos umiejętności na wolnych stanowiskach pracy lub obecność wyższego wykształcenia, nie przejmuj się. W większości przypadków eliminuje to osoby, które boją się nauczyć czegoś, jeśli zajdzie taka potrzeba. W niektórych przypadkach najpierw patrzą na to, jaką jesteś osobą i czy jesteś gotowy na naukę, a potem tylko na twoje umiejętności. Zachęcamy do składania CV i pójścia na rozmowy kwalifikacyjne.
To wszystko. Jeżeli skończyłeś czytać ten obszerny tekst, bardzo Ci dziękuję. Jeśli masz jakieś pytania, napisz tutaj w wiadomości prywatnej, chętnie odpowiem. Życzę sukcesów na studiach i dalszej karierze programisty. Osiągniesz sukces.
GO TO FULL VERSION