Wiosna nie straszna, czyli jak w 5 minut podłączyć bazę danych do projektu studenckiego

ZAWARTOŚĆ CYKLU ARTYKUŁÓW Najpierw utwórzmy serwer WWW przy użyciu Spring Boot . W pliku pom dodaj następujące zależności do bloku < zależność > :

<dependency>
    <groupId>org.springframework.boot</groupId>
    <artifactId>spring-boot-starter-data-jpa</artifactId>
</dependency>
<dependency>
    <groupId>com.h2database</groupId>
    <artifactId>h2</artifactId>
</dependency>

Pierwsza zależność jest potrzebna, aby Spring mógł pracować z bazą danych. Druga zależność h2 (H2) będzie emulować bazę danych bez pobierania, instalacji i skomplikowanych konfiguracji. Teraz chcę, abyś zadał sobie pytanie: „Kim chcę zostać? małpim programistą, który sam nie jest w stanie czegoś napisać? Czy programistą?” Jeżeli chcesz zostać programistą to koniecznie przeczytaj dobrą książkę o znaczeniu i koncepcji Springa lub chociaż serię artykułów . W tej chwili możesz przeszukiwać Internet w poszukiwaniu informacji o tym, czym są komponenty bean, encjach, wstrzykiwaniu zależności w Springu i metodach konfigurowania komponentów bean. Wróćmy do naszych baz. Cała konfiguracja będzie wyglądać następująco: W resourses utwórz plik application.yml (nazwa jest bardzo ważna!), wypełnij go zawartością:

spring:
  datasource:
    driverClassName: org.h2.Driver
    url: jdbc:h2:mem:test;
    username: sa
    password:
    h2:
      console:
        enabled: true
  jpa:
    hibernate:
        ddl-auto: create
    generate-ddl: true
    show-sql: false
    properties:
      hibernate:
        dialect: org.hibernate.dialect.H2Dialect

Spójrzmy na źródło danych: DriverClassName: wskazuje jakiego rodzaju bazę będziemy używać, dla nas jest to h2. Gdybyśmy zainstalowali Postgres, napisalibyśmy rg.postgresql.Driver ; url: - jest to miejsce, w którym znajduje się baza danych, w naszym przypadku znajduje się ona bezpośrednio w pamięci projektu, na co wskazuje słowo mem (z pamięci), czyli po ponownym uruchomieniu aplikacji baza danych zostanie utworzona nowo. Możesz zamiast jdbc:h2:mem:test; napisz jdbc:h2:~/test; , a baza danych zostanie zapisana w folderze projektu. Ponownie, gdybyśmy mieli zainstalowany Postgres, napisalibyśmy coś w stylu jdbc:postgresql://localhost:5432/mydb . Teraz jpa : hibernate.ddl-auto: mówi, co zrobić ze schematem podstawowym po ponownym uruchomieniu aplikacji. Teraz mamy tutaj opcję tworzenia - czyli tworzenia od nowa, można ją także aktualizować - dodawanie do bazy danych, tworzenie-upuszczanie - kasowanie przy starcie. Słowo hibernacja nie jest tu przypadkowe, poczytaj o nim w Internecie, bo będzie nam potrzebne. Reszta słów nie jest teraz istotna. Następnie zobaczmy, jak można wypełnić tę bazę danych i jak z nią pracować.