Metody [rozdział 1]

Programiści wymyślili kiedyś koncepcję programowania obiektowego, która pozwala na odzwierciedlenie obiektów z dziedziny, z którą pracujemy, w kodzie programu. Wspólnie zaczniemy poznawać podstawy tej koncepcji, dowiemy się, jakie obiekty, klasy i metody są w języku Java oraz zobaczymy na praktycznych przykładach, jak je tworzyć, jak działają i jak można je wykorzystać. Metody W tym krótkim artykule porozmawiamy o tym, czym jest metoda, jakie istnieją metody i do czego się je stosuje. Metoda to zasadniczo fragment kodu, który wykonuje jakąś akcję, innymi słowy, metoda to blok kodu, który wykonuje jakąś pracę i jest jakoś nazywany. Kod wykonywalny w metodzie jest ujęty w nawiasy klamrowe, a na początku zapisana jest pewna linia, składająca się z kilku słów i nawiasów. Przyjrzyjmy się bliżej, z jakich części składa się ta linia.

public static void main(String[] args)
private static boolean checkRange(int income)
private static int calculateCharges()

Na początku jest albo słowo private , albo słowo public - jest to tzw. modyfikator dostępu , który określa, skąd można wywołać tę metodę. Istnieją 4 typy modyfikatorów dostępu : 1) publiczne 2) prywatne 3) chronione 4) – czwarty typ, w którym nie ma modyfikatora dostępu. Później przyjrzymy się, jak modyfikatory dostępu wpływają na dostępność metod w kodzie, ale na razie pamiętajmy tylko, jakie mogłoby być to pierwsze słowo. Drugim słowem we wszystkich naszych metodach jest słowo static . Metody mogą to mieć lub nie. O tym też porozmawiamy nieco później, ale na razie pamiętajmy, że może się to zdarzyć. Trzecie słowo to albo jakiś typ danych ( int lub boolean jak w powyższym przykładzie), albo słowo kluczowe void . Metody zawsze mają to trzecie słowo, o tym też porozmawiamy nieco później. Porozmawiamy teraz o nazwie metody , w tym przypadku czwartym słowie. Ale rozumiesz, że jeśli nie ma słowa static (które może nie istnieć), to nazwą metody będzie trzecie słowo, może jeszcze nie być modyfikatora dostępu, wtedy nazwą metody będzie słowo numer dwa. Kiedy piszesz swój kod, możesz nadać dowolne nazwy metod , o ile odzwierciedlają one istotę tego, co robi dana metoda. Ponieważ metoda wykonuje jakąś akcję, pożądane jest, aby ta akcja była obecna w jej nazwie. Metody w Javie nazywa się zwykle małą literą, a jeśli nazwa metody składa się z kilku słów, to należy wpisać wszystkie słowa razem, drugie i każde kolejne słowo zaczynając z dużej litery, a program musi mieć przynajmniej jedno metodę o nazwie main, ponieważ wykonywanie programu rozpoczyna się od tej metody. Kolejnym ważnym elementem tej metody są nawiasy . Mogą zawierać tzw. parametry . Są to typy i nazwy zmiennych, które można przekazać do metody i które następnie zostaną w niej wykorzystane. Może nie być parametrów i wówczas nawiasy są zapisywane jako puste. Może występować jeden parametr, jak w naszym przykładzie (typ zmiennej i jej nazwa) lub może być ich kilka (oddzielonych przecinkami). Porozmawiamy o parametrach szczegółowo i osobno. Na razie musisz tylko wiedzieć, że metody mogą je mieć. Nazwa metody i zestaw parametrów przekazywanych do tej metody w określonej kolejności nazywa się sygnaturą metody. Należy zauważyć, że kolejność parametrów również ma znaczenie; jeśli parametry zostaną przekazane w innej kolejności, będzie to inna metoda. Zaczęliśmy więc zapoznawać się z metodami i zdaliśmy sobie sprawę, że jest to metoda- jest to pewien fragment kodu programu, który ma szereg właściwości i nazwę, pod którą można wywołać tę metodę z innego kodu. W następnym artykule porozmawiamy o parametrach metody.