Witaj społeczności! Historia okazała się nieco chaotyczna, ale wartościowa i wielotekstowa, więc uzbrójcie się w cierpliwość i miłej lektury 😘 Krótkie wprowadzenie o mnie: - W specjalności IT jest wieża; - Po skończeniu HSE nienawidziłem programowania i chciałem do końca życia pracować w głupiej pracy (tak, już wtedy byłem wypalony :D); - Dałem się nabrać na chwytliwą reklamę, że w IT osiągają 300 tys./s; - Na początku próbowałem hype pythona, ale mój przyjaciel polecił javę)))); Nie chcę pisać nudnych rzeczy, bo od dzieciństwa kochałem programowanie i cappuccino, i bla bla bla... Za początek tej historii uznamy kwiecień 2020 r., kiedy to zapłaciłem za roczną subskrypcję tego zasobu, z przyzwoitym rabatem. W tamtym momencie rozmawiałem ze znajomym, który namówił mnie do nauki Javy, choć sam kupił abonament w znanej firmie (Cygan) i porzucił ją, ale cóż... Swoją drogą pracowałem jako internauta i Instalator TV, miałem dużo wolnego czasu. W ciągu roku treningu osiągnąłem poziom 37. Uczyłem się z przerwami, we własnym tempie, czasami poddawałem się ze względu na „niewidzialność wyniku”… Wydawało mi się, że to nie wystarczy, wtedy było w sumie 41 poziomów, ale nie chciałem kupić więcej subskrypcji i zdecydowałem się zagłębić w frameworki i równolegle szukać pracy. Potem wszyscy wokół mnie upierali się, że starając się o pracę, trzeba kłamać na temat swojego doświadczenia i pokazywać swoje projekty edukacyjne, ale przez większość czasu nie docierało to nawet do ZUS. Teraz rozumiem, że miałem bardzo kiepskie CV, a jest ich po prostu setki tysięcy. I nie ma znaczenia, jaki jest poziom Twojej wiedzy, istnieje po prostu weryfikacja kadrowa, która odfiltrowuje osoby z „podobnie złymi” CV. Ale rozkojarzyło mnie to, przepraszam. Moja pierwsza rozmowa kwalifikacyjna odbyła się po około 3 miesiącach poszukiwań. Zadzwonił arogancki facet z propozycją pracy jako programista Java, w celu omówienia wynagrodzenia po ZUS i oczywiście się zgodziłem. Przygotowywałem się w pocie czoła przez kilka dni, ale niewiele to pomogło, oczywiście zawiodłem. Obiecali informację zwrotną i odjechali w stronę zachodzącego słońca... Bardzo się zdenerwowałem, bo we wszystkich opowieściach ludzie łatwo znajdują pracę po prawie pół roku studiów, a ja uczę się ponad rok w nalotach, z 0 wyników! Oczywiście porzuciłem całe to IT na około miesiąc i zwlekałem, jednocześnie szukając staży. A potem przypadkowo natknąłem się na staż, wakat dla „inżyniera testów obciążeniowych”. Warunki były bardzo ciekawe i w ciągu miesiąca trzeba było wciągnąć się w „ładunek” i opanować garść teorii. Miła dziewczyna przeprowadziła projekcję, zadała kilka „standardowych pytań na rozmowie kwalifikacyjnej w Java” i zostałam przyjęta. I tak zainspirowana zaczynam brać udział w kursie z mentorem. To prawda, że wszystko okazało się wcale nie tak różowe, jak dziewczyna opisała na początku... Mentor mógł odpowiadać przez 3 dni, podczas gdy był szalenie toksyczny. I okazało się też, że będę musiał u nich pracować tylko jakieś 2 lata OBOWIĄZKowo, inaczej musiałbym za to oddać porządną sumkę, powiedzmy, niezbyt wysokiej jakości, Otworzył się jednak przede mną nowy świat – testowanie. Wydawało mi się, że w ogóle nie nadaję się na programistę, nie wzywają mnie do ubezpieczenia społecznego (problem jest w CV), wymagania są wysokie, konkurencja ostra. Ale testowanie jest zupełnie inne. Próg wejścia jest niższy. Poszukiwany jest tester ze znajomością języka programowania. I też są wolne miejsca. Zacząłem aplikować na stanowiska testera samochodowego, przeważnie bez doświadczenia. Ale jednocześnie kontynuowałem naukę Springa i wszystkiego, co dotyczy programowania w Javie. Czas płynął ku jesieni 2021... Po pewnym czasie poszukiwań zaproponowano mi rozmowę na stanowisko testera samochodowego w Javie. Praca w ubezpieczeniu socjalnym szła dobrze, ale nie zostałam przyjęta ze względu na brak doświadczenia. Motywacja znów trochę spadła. Decyduję się wejść na YouTube i natrafiam na film o Darcie! Nawiasem mówiąc, był to kolejny film o technologii szumu, w którym stwierdzono, że popyt jest ogromny i musimy pilnie go przestudiować i zarobić 300 tys./s. Kiedy zgłębiałem temat Dart/Flutter, nagle zostałem zaproszony na staż jako autotester w Javie. Jednocześnie staż trwa około miesiąca, a następnie zatrudnienie, a nawet wynagrodzenie. I wtedy rozumiem – oto szansa. Zgodnie z planem do nowego roku 2022 właśnie wszedłbym do tego ukochanego IT... Odchodzę z Fluttera, przygotowując się do rozmów kwalifikacyjnych z wykorzystaniem wideo Zhenyi Suleymanov))) Rozmowa kwalifikacyjna przebiegła bardzo dobrze i dostałem staż . Warto dodać, że firma była zwyczajną galerią, która wychowywała stażystów i zlecała ich na zewnątrz, co było dla mnie idealne. Szkolenie miało trwać około miesiąca wieczorami, z odrabianiem zadań domowych i wykładami online/nagranymi. Pomyślnie ukończyłem szkolenie, przeszedłem końcową rozmowę kwalifikacyjną z przyszłym menadżerem i rzuciłem nudną pracę instalatora, ale już w styczniu 2022 :) Jakże się cieszyłem, kiedy przeszedłem końcową rozmowę kwalifikacyjną . Ile razy czytałem, że znajdzie się dokładnie „twoja” firma, dokładnie w „tym” czasie i „w tamtym” miejscu. Jak często się uczyłem i poddawałem . Uległem szumowi technologicznemu i pomyślałem, że muszę nauczyć się czegoś innego , że Java to nie moja bajka. Jak często byłem bliski wyrzucenia wszystkiego i prowadzenia zwyczajnego, nudnego życia bez cierpienia związanego z „nauką dla stołu” . Naprawdę cierpiałem , żeby dostać tę pracę i to się opłaciło. Po 3 miesiącach pomyślnie przeszedłem okres próbny, a po pół roku odszedłem. Tutaj można rzucić we mnie pomidorami, ale okazuje się, że przy minimalnym doświadczeniu można znacząco podnieść pensję (w moim przypadku x3), a projekt był bardzo nudny. Teraz kontynuuję pracę w automatyzacji qa w Javie, ale w firmie produktowej. Testowanie w skrócie: - autotester - ten sam programista, ale korzystający z różnych frameworków; - pensja autotestera jest niewiele niższa od pensji programisty; - naprawdę niższe wymagania i tyle samo wakatów; - zawsze jest szansa, aby zająć się rozwojem, ale słyszałem historie kolegów, którzy przeszli do rozwoju i wrócili, ponieważ testowanie było fajniejsze (nie mogę potwierdzić, ale jest kilka przypadków); - programiści traktują testerów jak obywateli drugiej kategorii, ale to raczej stereotyp i mam to gdzieś)) Wnioski: Proszę się nie poddawać! Ucz się dalej, zwłaszcza jeśli już wiele przeszedłeś. Na pewno znajdziesz swoją firmę. Na pewno Cię zatrudnią, rynek IT jeszcze długo będzie wolny. Tak, czasy są teraz trudne, ale kiedy były proste? Wczoraj były mniej rygorystyczne wymagania, ale co z tego? Jutro wymagania będą jeszcze bardziej rygorystyczne, nie rozpaczaj! Nawet ktoś tak głupi i leniwy jak ja mógłby to zrobić, Ty też możesz! Jestem niezmiernie wdzięczny temu zasobowi i społeczności za wsparcie i rozwój w zawodzie. Ponadto! Dziękuję za przeczytanie, życzę wszystkim powodzenia!!! I pamiętaj, aby napisać historię swojego sukcesu! To jest po prostu nierealna motywacja na treningu - żywe, prawdziwe życie prostego człowieka, który by mógł😎
Nie chcę pisać nudnych rzeczy, bo od dzieciństwa kochałem programowanie i cappuccino, i bla bla bla... Za początek tej historii uznamy kwiecień 2020 r., kiedy to zapłaciłem za roczną subskrypcję tego zasobu, z przyzwoitym rabatem. W tamtym momencie rozmawiałem ze znajomym, który namówił mnie do nauki Javy, choć sam kupił abonament w znanej firmie (Cygan) i porzucił ją, ale cóż... Swoją drogą pracowałem jako internauta i Instalator TV, miałem dużo wolnego czasu. 
W ciągu roku treningu osiągnąłem poziom 37. Uczyłem się z przerwami, we własnym tempie, czasami poddawałem się ze względu na „niewidzialność wyniku”… Wydawało mi się, że to nie wystarczy, wtedy było w sumie 41 poziomów, ale nie chciałem kupić więcej subskrypcji i zdecydowałem się zagłębić w frameworki i równolegle szukać pracy. Potem wszyscy wokół mnie upierali się, że starając się o pracę, trzeba kłamać na temat swojego doświadczenia i pokazywać swoje projekty edukacyjne, ale przez większość czasu nie docierało to nawet do ZUS. Teraz rozumiem, że miałem bardzo kiepskie CV, a jest ich po prostu setki tysięcy. I nie ma znaczenia, jaki jest poziom Twojej wiedzy, istnieje po prostu weryfikacja kadrowa, która odfiltrowuje osoby z „podobnie złymi” CV. Ale rozkojarzyło mnie to, przepraszam. 
Moja pierwsza rozmowa kwalifikacyjna odbyła się po około 3 miesiącach poszukiwań. Zadzwonił arogancki facet z propozycją pracy jako programista Java, w celu omówienia wynagrodzenia po ZUS i oczywiście się zgodziłem. Przygotowywałem się w pocie czoła przez kilka dni, ale niewiele to pomogło, oczywiście zawiodłem. Obiecali informację zwrotną i odjechali w stronę zachodzącego słońca... Bardzo się zdenerwowałem, bo we wszystkich opowieściach ludzie łatwo znajdują pracę po prawie pół roku studiów, a ja uczę się ponad rok w nalotach, z 0 wyników! Oczywiście porzuciłem całe to IT na około miesiąc i zwlekałem, jednocześnie szukając staży. 
A potem przypadkowo natknąłem się na staż, wakat dla „inżyniera testów obciążeniowych”. Warunki były bardzo ciekawe i w ciągu miesiąca trzeba było wciągnąć się w „ładunek” i opanować garść teorii. Miła dziewczyna przeprowadziła projekcję, zadała kilka „standardowych pytań na rozmowie kwalifikacyjnej w Java” i zostałam przyjęta. I tak zainspirowana zaczynam brać udział w kursie z mentorem. To prawda, że wszystko okazało się wcale nie tak różowe, jak dziewczyna opisała na początku... Mentor mógł odpowiadać przez 3 dni, podczas gdy był szalenie toksyczny. I okazało się też, że będę musiał u nich pracować tylko jakieś 2 lata OBOWIĄZKowo, inaczej musiałbym za to oddać porządną sumkę, powiedzmy, niezbyt wysokiej jakości, 
Otworzył się jednak przede mną nowy świat – testowanie. Wydawało mi się, że w ogóle nie nadaję się na programistę, nie wzywają mnie do ubezpieczenia społecznego (problem jest w CV), wymagania są wysokie, konkurencja ostra. Ale testowanie jest zupełnie inne. Próg wejścia jest niższy. Poszukiwany jest tester ze znajomością języka programowania. I też są wolne miejsca. Zacząłem aplikować na stanowiska testera samochodowego, przeważnie bez doświadczenia. Ale jednocześnie kontynuowałem naukę Springa i wszystkiego, co dotyczy programowania w Javie. Czas płynął ku jesieni 2021... Po pewnym czasie poszukiwań zaproponowano mi rozmowę na stanowisko testera samochodowego w Javie. Praca w ubezpieczeniu socjalnym szła dobrze, ale nie zostałam przyjęta ze względu na brak doświadczenia. Motywacja znów trochę spadła. Decyduję się wejść na YouTube i natrafiam na film o Darcie! Nawiasem mówiąc, był to kolejny film o technologii szumu, w którym stwierdzono, że popyt jest ogromny i musimy pilnie go przestudiować i zarobić 300 tys./s. Kiedy zgłębiałem temat Dart/Flutter, nagle zostałem zaproszony na staż jako autotester w Javie. Jednocześnie staż trwa około miesiąca, a następnie zatrudnienie, a nawet wynagrodzenie. I wtedy rozumiem – oto szansa. Zgodnie z planem do nowego roku 2022 właśnie wszedłbym do tego ukochanego IT... Odchodzę z Fluttera, przygotowując się do rozmów kwalifikacyjnych z wykorzystaniem wideo Zhenyi Suleymanov))) Rozmowa kwalifikacyjna przebiegła bardzo dobrze i dostałem staż 
. Warto dodać, że firma była zwyczajną galerią, która wychowywała stażystów i zlecała ich na zewnątrz, co było dla mnie idealne. Szkolenie miało trwać około miesiąca wieczorami, z odrabianiem zadań domowych i wykładami online/nagranymi. Pomyślnie ukończyłem szkolenie, przeszedłem końcową rozmowę kwalifikacyjną z przyszłym menadżerem i rzuciłem nudną pracę instalatora, ale już w styczniu 2022 :) Jakże się cieszyłem, kiedy przeszedłem końcową rozmowę kwalifikacyjną . Ile razy czytałem, że znajdzie się dokładnie „twoja” firma, dokładnie w „tym” czasie i „w tamtym” miejscu. Jak często się uczyłem i poddawałem . Uległem szumowi technologicznemu i pomyślałem, że muszę nauczyć się czegoś innego , że Java to nie moja bajka. Jak często byłem bliski wyrzucenia wszystkiego i prowadzenia zwyczajnego, nudnego życia bez cierpienia związanego z „nauką dla stołu” . Naprawdę cierpiałem , żeby dostać tę pracę i to się opłaciło. 
Po 3 miesiącach pomyślnie przeszedłem okres próbny, a po pół roku odszedłem. Tutaj można rzucić we mnie pomidorami, ale okazuje się, że przy minimalnym doświadczeniu można znacząco podnieść pensję (w moim przypadku x3), a projekt był bardzo nudny. Teraz kontynuuję pracę w automatyzacji qa w Javie, ale w firmie produktowej. Testowanie w skrócie: - autotester - ten sam programista, ale korzystający z różnych frameworków; - pensja autotestera jest niewiele niższa od pensji programisty; - naprawdę niższe wymagania i tyle samo wakatów; - zawsze jest szansa, aby zająć się rozwojem, ale słyszałem historie kolegów, którzy przeszli do rozwoju i wrócili, ponieważ testowanie było fajniejsze (nie mogę potwierdzić, ale jest kilka przypadków); - programiści traktują testerów jak obywateli drugiej kategorii, ale to raczej stereotyp i mam to gdzieś)) Wnioski: Proszę się nie poddawać! Ucz się dalej, zwłaszcza jeśli już wiele przeszedłeś. Na pewno znajdziesz swoją firmę. Na pewno Cię zatrudnią, rynek IT jeszcze długo będzie wolny. Tak, czasy są teraz trudne, ale kiedy były proste? Wczoraj były mniej rygorystyczne wymagania, ale co z tego? Jutro wymagania będą jeszcze bardziej rygorystyczne, nie rozpaczaj! Nawet ktoś tak głupi i leniwy jak ja mógłby to zrobić, Ty też możesz! Jestem niezmiernie wdzięczny temu zasobowi i społeczności za wsparcie i rozwój w zawodzie. Ponadto! Dziękuję za przeczytanie, życzę wszystkim powodzenia!!! I pamiętaj, aby napisać historię swojego sukcesu! To jest po prostu nierealna motywacja na treningu - żywe, prawdziwe życie prostego człowieka, który by mógł😎
GO TO FULL VERSION