Pod systemem operacyjnym Android działają nie tylko tablety, smartfony, zegarki i netbooki. Często ten system operacyjny stanowi podstawę oprogramowania aparatów fotograficznych, telewizorów i sprzętu gospodarstwa domowego. Dziś jednym dotknięciem ekranu smartfona z Androidem włączymy telewizor czy klimatyzator, a w niedalekiej przyszłości na nas czekają samochody sterowane za pomocą tego systemu... Ale kiedyś ten system operacyjny był jedynie pomysł myślących przyszłościowo entuzjastów, którzy zrozumieli, że systemy mobilne są przyszłością. I niedaleko. Wszystko zaczęło się wcześniej, niż sądzi większość milenialsów. Android to nie przypadek, który właśnie przydarzył się – i przydarzył się – Twoim smartfonom. To realizacja myśli tych samych entuzjastów z pierwszego akapitu. Na początku XXI wieku, kiedy cały świat naciskał przyciski na swoich telefonach, twórcy Androida niestrudzenie eksperymentowali z pierwszą wersją swojego systemu operacyjnego.
Roboty czy słodycze?
Kiedy Google nabył Android Inc., planował nazwać wersje tworzonego systemu operacyjnego na cześć popularnych robotów (uważamy, że studenci JavaRush zapamiętają kilka z nich od razu, nie licząc Diego i Amigo), ale ze względu na problemy z prawami autorskimi zdecydowali się na porzucić ten pomysł i zaczęto nazywać wersje nazwami słodyczy. Świetne posunięcie: kto nie chciałby puszystych pianek, słodkiego karmelu czy piernika? Historia Androida rozpoczęła się w 2003 roku, kiedy Andy Rubin, szef Android Inc. i jego firma zaczęli myśleć o wprowadzeniu modułów GPS do telefonów.
Kiedy Google przejął firmę Andy’ego, era smartfonów z ekranem dotykowym jeszcze nie nastała. Dlatego Google planował zintegrować mapy, nad którymi wówczas pracował, z projektem Rubina. Co więcej, skupili się na telefonach z przyciskami Nokia i Blackberry, ponieważ nie mieli jeszcze stałych partnerów zajmujących się produkcją smartfonów. Przed oficjalną premierą wersja nosiła nazwę „Astronaut” (Astroboy) i była swego rodzaju pionierem w świecie smartfonów z ekranem dotykowym. Ale w 2007 roku miało miejsce znaczące wydarzenie, które zmieniło całą branżę smartfonów: wydanie pierwszego Apple iPhone. Rubin rozumie, że aby stworzyć coś takiego, trzeba całkowicie zmienić strategię. I jak zapewniał wówczas Steve Jobs, dalsza strategia urządzeń z Androidem została bezczelnie skopiowana od Apple'a przez późnych konkurentów. Być może to prawda. Ale to tylko czyni nas lepszymi: zdrowa konkurencja ulepsza produkty.
Wersje, o których (prawie) nikt nie słyszał
Android 1.0 Apple Pie lub „Apple Pie”
Pierwszą firmą, która zdecydowała się na przyjęcie nowego oprogramowania, był HTC. I mieli rację: urządzenia o nazwie HTC Dream oparte na Androidzie sprzedały się w około milionie w niecałe sześć miesięcy. Wynikało to nie tylko z niższej ceny niż iPhone, ale także z zainteresowania „geeków” nowym produktem.
Pierwsza wersja Androida została wydana we wrześniu 2008 roku. Okazało się, że jest to dość proste do zrozumienia i niewprawny użytkownik z łatwością domyśli się, co jest czym. Jednak smartfon był niewygodny i nieporęczny, interfejs oprogramowania był kiepski i wyraźnie brakowało mu funkcji. Chociaż w tej wersji pojawił się sklep z aplikacjami Android Market.
Android 1.1 Chleb Bananowy lub „Chleb Bananowy”
Aktualizacja 1.1 Banana Bread została wydana cztery miesiące później, w lutym 2009. Ta wersja okazała się bardziej dojrzała, podobnie jak te same banany, które są potrzebne do upieczenia chleba o tej samej nazwie.
Ta aktualizacja naprawiła główne problemy z budzikiem, trybem uśpienia i kontem, dodała recenzje i komentarze do map oraz zmieniła interfejs. Dopiero teraz możliwe jest zapisywanie załączników z MMS-ów, a także ustawianie godziny i daty w różnych formatach. Pojawiła się także ważna funkcja dla osób z problemami ze wzrokiem: smartfon mógł odczytać wszystkie informacje z ekranu.
Android 1.5 Cupcake lub „Cupcake”
Wersja z chlebem bananowym nie jest powszechnie stosowana. W kwietniu 2009 roku programiści ponownie wypuścili pierwszą wersję, dając życie Androidowi 1.5 Cupcake.
„Ciastko” okazało się bardzo zaawansowane, po otrzymaniu poważnych innowacji:
obsługa klawiatury dotykowej (w końcu twórcy pozbyli się tych irytujących licznych przycisków) i klawiatur innych firm (możesz sam wybrać interfejs);
dodano obsługę Bluetooth (umożliwia korzystanie ze słuchawek stereo bez przewodów);
dokładna data i godzina wyświetlały się w historii połączeń (nie trzeba było ponownie sprawdzać, kiedy zadzwonić do mamy);
stało się możliwe nagrywanie i odtwarzanie plików audio i wideo (a później przesyłanie ich na Youtube);
umieszczenie widżetów i folderów na pulpicie (teraz każdy mógł monitorować zmiany pogody i kursy walut, nie odrywając się od telefonu).
Cóż, najważniejszym wydarzeniem „Cupcake” były zmiany wizualne w przeglądarce, możliwość publikowania zdjęć na zewnętrznych zasobach takich jak Picasa (pamiętasz chociaż logo tego programu?) i oglądanie filmów na Youtube.
Android 1.6 Donut lub „Donut”
Wersja Androida 1.6 czy „Donut” wygląda znacznie atrakcyjniej niż „Cupcake”. Aktualizacja obsługuje kilka nowych rozdzielczości wyświetlaczy: QVGA (240x320 pikseli) i WVGA (854x480 pikseli). Nie robi wrażenia? Być może. Ale mówimy o roku 2009, więc nie oceniajcie zbyt surowo. Zaktualizowane API obsługuje CDMA, silnik zamiany tekstu na mowę i silnik multimedialny OpenCore 2 z obsługą nowych kodeków. Ponadto Donut umożliwi Ci przeszukiwanie zakładek, historii przeglądarki, kontaktów, tytułów utworów i Internetu bezpośrednio z ekranu głównego poprzez formularz wyszukiwania.
Nowa wersja Android Market stała się wygodniejsza. Teraz na ekranie głównym użytkownicy mogli wybierać pomiędzy „tylko” programami, grami i menedżerem pobierania. Pojawiły się kategorie: „Najlepiej płatne”, „Najlepiej darmowe” i „Nowe”. W Donucie pojawiły się także zrzuty ekranu zainstalowanych programów, a aparat zaczął szybciej kręcić.
Android 2.0 / 2.1 „Eclair” lub „Eclair”
27 października 2009 roku na świecie pojawiła się wersja Androida 2.0, a w styczniu następnego roku została ona zaktualizowana do wersji 2.1 o nazwie kodowej Eclair. W „Eclairze” aparat przeszedł istotne zmiany:
zoom cyfrowy i lampa błyskowa z możliwością fotografowania w nocy;
balans bieli i efekty kolorystyczne (możliwa była teraz obróbka zdjęć w stylu noir);
tryby scenerii i makrofotografia.
Możesz także wyróżnić:
pełna nawigacja w Google Maps z wyświetlaczem 3D (można było podróżować do różnych krajów bez wychodzenia z domu);
odblokuj telefon jednym gestem;
tłumaczenie tekstu na mowę;
ustawianie ulubionych utworów dla połączenia;
Obsługa HTML5 w przeglądarce.
To właśnie na bazie „Eclaira” działała linia „własnych” smartfonów Google’a – Nexus One, która trafiła do sprzedaży w styczniu 2010 roku w cenie 529 dolarów (mówimy o rynku amerykańskim). Tak naprawdę pierwsze „telefony Google”, których taktowanie procesora sięgało 1 GHz, zostały wyprodukowane przez tę samą firmę HTC. Ale nie tylko Google Phone działał na Androidzie: druga wersja systemu operacyjnego była instalowana na takich modelach jak NTS Magic i Hero, Motorola Droid i Samsung Galaxy.
Pierwsza popularność
Android 2.2 Froyo czyli „Mrożony Jogurt”
28 czerwca 2010 Nexus One otrzymał aktualizację do Androida 2.2. Pomimo nazwy tej aktualizacji możliwości Androida nie zostały zamrożone, a jedynie rozszerzone. Wydajność tego samego Nexusa One wzrosła kilkukrotnie dzięki możliwości przenoszenia aplikacji innych firm na zewnętrzną kartę pamięci microSD. Ważnym punktem jest również to, że to właśnie od „jogurtu” rozpoczęła się obsługa Adobe Flash 10.2, którego iPhone nie miał. To była ogromna przewaga i dała Androidowi dziesięć punktów przewagi.
Nad tą, jak i kolejną wersją pracowało wiele smartfonów HTC, Samsunga, Sony i LG. To właśnie z tą wersją Android zaczyna penetrować kieszenie masowego nabywcy.
Android 2.3 Gingerbread lub „Gingerbread”
Ta wersja Androida została uruchomiona 6 grudnia 2010 roku i okazała się bardzo wytrzymała: według statystyk urządzenia z „Piernikiem” na pokładzie były popularne aż do 2013 roku. Sukces wersji jest całkiem naturalny, ponieważ to właśnie w Gingerbread zaimplementowano ważne i obiecujące funkcje: telefonię SIP, komunikację Near Field Communication i Google Talk. „Gingerbread” obsługiwał pracę z ekranami o wyższej rozdzielczości, słownikami, nowym menedżerem pobierania i wieloma innymi funkcjami. Poza tym Piernik nawet w „nagiej formie” (bez dodatków producentów) prezentował się dobrze wizualnie. Urządzenia z tym systemem operacyjnym otrzymały ulepszony wygląd ikon i płynniejszą animację, a także zaktualizowany interfejs Android Market.
To właśnie „Gingerbread” jako pierwszy obsługiwał wiele kamer. Tak, tak, słusznie pomyślałeś o początkach ery „selfie”, choć pierwsze tego typu aparaty pojawiły się pięć lat wcześniej, np. w telefonie Nokia n70. Wreszcie użytkownicy mogli zarządzać zużyciem i mocą baterii, a także wyróżniać tekst znak po znaku. Wraz z Gingerbread Google wypuszcza na rynek kolejny markowy smartfon – Google Nexus S. Jego „prawdziwym rodzicem” nie był HTC, ale Samsung, co było dość oczywiste: ówcześni entuzjaści widzieli rodzinne podobieństwo Google Nexusa S do jednego z Pierwsze hity smartfonów Samsunga – Galaxy S.
Android 3.0 Honeycomb lub „Honeycomb”
Pewnie już zapomnieliście, ale był czas, kiedy wszystkie drzewa i iPady były wielkie, a tabletów z Androidem w ogóle nie było. Był wrzesień 2010 roku, Steve Jobs wciąż żył, a iPad Mini pojawił się za dwa lata. To wtedy pojawił się Samsung Galaxy Tab, jeden z pierwszych tabletów z siedmiocalowym ekranem i jeden z pierwszych tabletów z Androidem. Wersja systemu operacyjnego, jaką otrzymało urządzenie, to Android 2.2. Szczerze mówiąc, „telefon z Androidem” na tablecie nie wyglądał najlepiej. Twórcy uznali jednak, że Android na tabletach to dobry pomysł i zaczęli pisać specjalną wersję systemu operacyjnego dla urządzeń z większymi ekranami. Prezentacja „tabletu” z systemem Android 3.0 odbyła się 22 lutego 2011 roku. Być może „trojkę” można nazwać jedną z pierwszych transformacji Androida na dużą skalę. Honeycomb otrzymał zaktualizowany interfejs, obsługę procesorów wielordzeniowych, obsługę akceleracji sprzętowej i ulepszoną wielozadaniowość. Stworzono wygodne menu z obsługą listowania aplikacji, kilka pulpitów z zestawem osobnych widżetów i skrótów dla każdego. Wszystkie wypustki ułożone były blisko siebie, jak w plastrze miodu.
Wraz z nowym systemem operacyjnym pojawiły się także tak zwane „phablety”, które również działały na systemie Android. Były czymś pomiędzy tabletem a smartfonem. Prasa specjalistyczna przez rok, dwa subtelnie naśmiewała się z nich, aż… Aż prawie wszystkie smartfony niepostrzeżenie zamieniły się w te same „phablety”. Trojka była kilkakrotnie aktualizowana, dodając drobne ulepszenia. Jednak w miarę jak smartfony i tablety zbliżały się do siebie, programiści zdecydowali, że następna wersja Androida będzie taka sama dla wszystkich tych urządzeń.
Stowarzyszenie
Android 4.0 Ice Cream Sandwich lub „Ice Cream Sandwich”
Czwarty Android został wprowadzony 19 października 2011 roku wraz ze smartfonem Galaxy Nexus. Jeśli wiesz, czym jest „kanapka z lodami”, zrozumiesz, dlaczego tak nazwano wieloplatformową wersję na smartfony i tablety.
Być może jest to drugi poważny przełom w świecie Androida i to właśnie „czwórka” stała się Androidem, który pod względem wygody zbliżył się do swojego osławionego arcykonkurenta. Ice Cream Sandwich ma teraz dostęp do aplikacji bezpośrednio z ekranu blokady i odblokowywania gestami. Pojawiły się funkcje rozpoznawania twarzy użytkownika i pełne szyfrowanie telefonu. A aparat zyskał możliwość wykonywania zdjęć panoramicznych i edycji wideo w czasie rzeczywistym. Całkowicie zmieniliśmy także interfejs użytkownika, biorąc pod uwagę wszystkie życzenia. Chociaż... Co możemy o tym powiedzieć, interfejs Androida zmieniał się nieustannie, z jednej wersji na drugą, aż do obecnego stanu. Po „czwórce” pojawił się kolejny „telefon Google” - Galaxy Nexus, kolejny pomysł Samsunga. To właśnie ta firma opracowała najpopularniejsze w tamtym czasie smartfony po wiadomo kim.
Android 4.1 Jelly Bean lub „Jelly Candy”
Wraz z tabletem Asus Nexus 10 w październiku 2012 roku wprowadzono „galaretkę” z płynniejszym interfejsem i miękkimi przejściami między skrótami aplikacji. Jedną z największych zmian w nowej wersji była zmiana nazwy Android Market na Google Play. Teraz wygląda całkiem zwyczajnie. Ale wtedy zrobiło to dobre wrażenie, bo teraz użytkownicy mogli pobierać i używać nie tylko aplikacji, ale muzyki, gier, a nawet książek. W tamtym czasie Android i iOS wyglądały na absolutnych liderów rynku. Usługa Google Now pozwoliła Ci słuchać muzyki, pisać wiadomości, a jednocześnie korzystać z nawigacji, aby zobaczyć trasę i obliczyć ilość czasu, aby nie spóźnić się na spotkanie. Usługa w przerażający sposób zaczęła przewidywać zachowania i zwyczaje użytkowników, dostarczając im przydatnych informacji za pomocą historii wyszukiwania, kalendarza i trasy. Dodatkowo na jednym urządzeniu obsługiwanych było kilka profili i kont z różnymi zestawami programów i ustawień.
Nie jest już dla Ciebie zaskoczeniem, że gdy szukasz filmu, Google natychmiast wyświetla listę pobliskich kin i godzin seansów. Jeśli szukasz restauracji, Google natychmiast przeszukuje recenzje i wyświetla listę różnych kuchni do wyboru. Ale w 2012 roku wyglądało to fantastycznie, ale jednocześnie trochę niepokojąco.
Androida 4.4 KitKat
Ciesząc się w pełni smakiem galaretki, twórcy decydują się na kolejną zmianę. Android działał świetnie na urządzeniach z dużą ilością pamięci, ale nadal zawieszał się na smartfonach z małą ilością pamięci RAM, więc programiści wraz z Nexusem 5 zaktualizowali go do wersji 4.4 w 2013 roku. Jakie innowacje na nas tu czekały?
całkowicie zaktualizowany interfejs i regulacja jasności;
możliwość włączenia napisów podczas oglądania filmu (nawet filmy w języku koreańskim stały się wyraźniejsze);
wsparcie dla krokomierzy i mit idealnych 10 000 kroków dziennie;
Wykrywanie nieznanych numerów przez Google;
obsługa aplikacji z portem podczerwieni (stąd możliwość zdalnego sterowania urządzeniami AGD).
Dygresja: Android Wear
Początek 2014 roku. Zdrowy styl życia i jego wierni towarzysze – urządzenia ubieralne – podbijają świat. Google prezentuje Android Wear, specjalną wersję swojego systemu operacyjnego dla urządzeń przenośnych, a kilku producentów natychmiast opracowuje odpowiednie urządzenia. Tak rodzą się Moto 360, LG Watch R i Sony SmartWatch 3.
Android 5.0 Lollipop „Lollipop”
Ale Androidowi Wear daleko do Androida Roku. Android Roku 5.0 został nazwany Lollipop i został wydany w październiku 2014 r. Twórcy w dalszym ciągu „bawili się interfejsem”, dlatego pojawił się Material Design. Ten marketingowy termin można rozszyfrować jako: „funkcjonalność stała się jaśniejsza i prostsza, a kolory stały się bogatsze”. Android jest kolorowy jak jasny lizak.
Oprócz zmian zewnętrznych, ta wersja Androida znacząco zmieniła się od środka. Polegają one na przejściu na maszynę wirtualną Android Runtime (ART), która oficjalnie zastąpiła przestarzałą wersję Dalvik. Przyczyniło się to do zwiększenia wydajności systemu i efektywności energetycznej. Kolejnym dodatkiem jest inteligentne blokowanie. Załóżmy, że zaszyfrowałeś swój smartfon najlepiej jak potrafisz: za pomocą haseł, kluczy wzorcowych i kodów PIN oraz rozpoznawania twarzy. Ciągłe wpisywanie hasła jest niewygodne, funkcja rozpoznawania twarzy nie działa tak szybko, jak byśmy tego chcieli, a opcji kluczy wzorów nie jest tak wiele. Dzięki funkcji inteligentnej blokady można tego wszystkiego uniknąć. Wystarczy, że go skonfigurujesz, a gdy znajdziesz się w bezpiecznym miejscu, Twój smartfon sam się odblokuje. Możesz także wyróżnić:
obsługa pracy z dwiema kartami SIM;
latarka pojawia się w menu szybkich ustawień;
wbudowana usługa VPN, dzięki której połączenia z otwartymi sieciami WI-FI będą bezpieczniejsze, ale tylko dla smartfonów Nexus;
Android TV - od czasu pojawienia się tej wersji można było w ogóle obejść się bez pilota i telewizora;
możliwość ręcznej regulacji jasności i poprawy korekcji kolorów.
Android 6.0 Marshmallow lub „Marshmallow”
Szósta wersja Androida, zaprezentowana na konferencji Google I/O 28 maja 2015 r. Oznaczało to początek trzeciej ery Androida, którą nazwano „złotą erą” zdjęć i filmów. Teraz można było intensywnie fotografować zwierzęta i dzieci, wykonywać zdjęcia portretowe, krajobrazowe i panoramiczne, włączać tryb nocny, fotografię makro i stosowanie różnych efektów, a także fotografować obiekty w ruchu. Wielu raperów pracujących w chmurze zaczęło używać Samsunga na Androidzie do tworzenia filmów. Jakość nie była gorsza niż podczas kręcenia profesjonalnym aparatem.
Można również zauważyć inne różnice, które otrzymaliśmy:
pojawienie się Google Now On Tap, które z łatwością może konkurować z Siri;
możliwość odblokowania smartfona za pomocą odcisku palca;
Projekt Brillo – system operacyjny do wdrażania Internetu Rzeczy;
możliwość odmowy dostępu aplikacji do określonego zasobu.
Android 7.0 Nougat lub „Nougat”
Premiera najnowszego (na dzień dzisiejszy) siódmego Androida miała miejsce w sierpniu 2016 roku i wszyscy już docenili oferowane nam innowacje:
możliwość przełączania się pomiędzy dwiema aplikacjami jednym kliknięciem (teraz możesz jednocześnie przeglądać swój kanał na Twitterze i oglądać filmy na Youtube);
natychmiastowe przełączanie języków (jeszcze szybciej możesz rozmawiać ze znajomymi z różnych krajów);
ikony skrótów mogą być wyświetlane na osobnym panelu;
nowy projekt folderu;
tryb nocny, który pozwala uczynić jasność przyjemną i wygodną dla oczu, a także oszczędzać energię baterii;
nowy tryb wirtualnej rzeczywistości z obsługą Daydream;
tryb uśpienia podczas ruchu, który pozwala oszczędzać energię baterii, gdy nie korzystasz ze smartfona;
funkcja oszczędzania ruchu, która pozwala wyłączyć aplikacje działające w tle;
szyfrowanie poszczególnych plików, folderów i aplikacji.
Co dalej?
Dzisiaj Android to potężny system operacyjny. Dominuje wśród wszystkich systemów operacyjnych i może konkurować jedynie z innym gigantem – iOS. Android i iOS praktycznie „zabiły” Nokię i Blackberry, niegdyś liderów masowego i biznesowego rynku telefonów komórkowych, którym 10 lat temu przewidywano długie lata życia i dobrobytu.
Niektóre smartfony rozpoczęły już aktualizację do wersji Androida „Oreo”. Ale jest o tym osobny artykuł, który w najbliższym czasie pojawi się w tej grupie.
GO TO FULL VERSION