هرم نیازها

آیا همه هرم مزلو را به خاطر دارند؟

این هرم نیازهای انسان است. ساده تر، معنای آن این است که یک فرد نیازهایی دارد، اما همه آنها در یک زمان مهم نیستند، بلکه در لایه ها سازماندهی می شوند. نیازهای سطح بالاتر تنها پس از برآورده شدن نیازهای تمام سطوح قبلی [کم و بیش] مرتبط می شوند. سوال بلاغی: اگر دو سطح پایین ناراضی باقی بمانند چه اتفاقی خواهد افتاد؟ آیا فکر می کنید خلاقیت و خودسازی فایده ای دارد اگر فردی: اشتغال، پس انداز، خانواده، سلامت، مال، غذا، خواب و آب نداشته باشد؟ همانطور که گفتم این یک سوال بلاغی است.

هرم دانش

اما می توانید همان هرم سودمندی دانش/مهارت ها را برای خودآگاهی حرفه ای بسازید. سپس مشخص خواهد شد که چه چیزی، چه زمانی و به چه ترتیبی آموزش داده شود. هفت مرحله حرفه ای شدن مرحله 1. برای شروع پیاده سازی حرفه ای، فرد باید حرفه ای را انتخاب کند، مهارت های اولیه را در آن کسب کند، مصاحبه را پشت سر بگذارد و شغلی پیدا کند. آیا با رد شدن از این مرحله می توان حرفه ای شد؟ بدیهی است که نه. علاوه بر این، متخصصان جوان اغلب به دنبال "جایگاه خود" هستند و بنابراین اغلب شغل خود را تغییر می دهند. تکرار وضعیت جستجوی کار هر 1-2 سال یکبار تقریباً عادی است. مرحله 2. برای از دست ندادن شغل، فرد باید حداقل با ساده ترین وظایف کنار بیاید. آن ها با حداقل کاری که به او داده می شود. به عنوان مثال، تبدیل شدن به یک مشاور املاک کار دشواری نیست. اما اگر 3 ماه است که حتی یک فروش هم انجام نداده اید، به احتمال زیاد اخراج خواهید شد. مرحله 3: اگر شش ماه کار خود را حفظ کرده اید و کسی شما را اخراج نمی کند، باید به بهبود مهارت های خود فکر کنید. نتیجه خوب یعنی حقوق خوب. ممکن است لازم باشد چند کتاب بخوانید و/یا از همکاران راهنمایی بخواهید. شما کتاب می خوانید و سعی می کنید آنها را عملی کنید. چیزی به کار خواهد آمد. مرحله 4: هنگامی که مدارک شما دیگر گلوگاه شما نیست، گلوگاه دیگری ظاهر می شود. شما نیاز به ایجاد روابط با رئیس و تیم خود دارید. اگر رئیس یا همکارانتان شما را دوست نداشته باشند، نمی توانید از شغل خود لذت ببرید. مرحله 5. وقتی قسمت پشتی پوشیده شده است، می توانید قهرمان بازی کنید. اکنون باید به یک متخصص بسیار ماهر تبدیل شوید - افتخار رئیس و همکاران خود. فراتر از خودتان بیاموزید و رشد کنید. در آموزش ها، سمینارها شرکت کنید و کتاب های خوب بخوانید. فراموش نکنید: افراد فقیر یک تلویزیون بزرگ دارند، افراد ثروتمند یک کتابخانه بزرگ دارند. مرحله 6. شما یک مرجع شناخته شده در زمینه خود هستید، اکنون می توانید به دیگران آموزش دهید و رهبری کنید. به احتمال زیاد شما اکنون رئیس هستید. شما به مهارت هایی در مدیریت پرسنل، انگیزه، مدیریت زمان، مدیریت پروژه، آموزش و موارد دیگر نیاز دارید. شما دوباره شروع به خواندن کتاب می کنید، فقط این بار آنها متفاوت هستند. مرحله 7. شما یک متخصص شناخته شده و حرفه ای بسیار ماهر هستید. حالا شما جاده های زیادی دارید. تو می توانی:

• (متخصص با مهارت بالا) با حقوق 100 تا 1000 دلار در ساعت به یک مشاور آزاد تبدیل شوید .
• (مدیر سطح بالا) ارتقاء به سمت مدیر کل
• (تجار) کسب و کار خود را باز کنید.
• (متخصص با مهارت بالا) کسب تجربه در خارج از کشور.
• (افق دید خود را گسترش دهید) دنیا را ببینید. برای لذت خود سفر کنید.
• (خانواده) اگر زن هستید، وقت بچه دار شدن است.

هرم سودمندی دانش و مهارت

در اینجا رد شدن از هر سطحی بسیار دشوار است. اغلب شما باید آنها را به صورت متوالی مرور کنید. اکنون سعی می کنم سلسله مراتبی از دانش و مهارت های لازم بسازم: حالا بیایید فکر کنیم، اگر شخصی می خواهد به سطح سوم برسد، پس:

• مهارت های سطح سوم برای او مطلوب است.
• مهارت های سطوح چهار تا هفت - تداخلی ندارند، اما حیاتی نیستند.
• مهارت های دو سطح اول مورد نیاز است.

در غیاب دو سطح اول، همان تصویری که در هرم مازلو وجود دارد مشاهده می شود: اگر دو سطح پایینی وجود نداشته باشند، سطوح باقی مانده اصلاً اهمیت ندارند.

دانشگاه ضروری ترین چیزها را آموزش نمی دهد

تمام تلاش دانشگاه در سطوح 3 تا 7 متمرکز است. به نظر می رسد دانشگاه به طور خاص مهارت هایی را که دانشجو بیشتر به آن نیاز دارد آموزش نمی دهد.

• دانشگاه به شما در انتخاب حرفه کمکی نمی کند. گاهی اوقات چیزی در مورد یک تخصص می گویند، اما هیچ کس به حرفه های واقعی در بازار کار نگاه نمی کند.
• دانشگاه مهارت های حرفه ای اولیه را ارائه نمی دهد. معمولاً دانشگاه اصلاً هیچ مهارتی ارائه نمی دهد. تئوری کافی است.
• در دانشگاه به شما یاد نمی دهند که چگونه رزومه بنویسید. این بخش بسیار مهمی برای یافتن شغل است، اما آموزش داده نمی شود. دانشگاه برای پیدا کردن یا نبودن کار مهم نیست.

همچنین باید بتوانید در مصاحبه قبول شوید. شما باید گم نشوید، اعتماد به نفس داشته باشید، مؤدب باشید. اما گاهی اوقات آنها مصاحبه های استرس زا و بسیاری دیگر از "مصاحبه ها" انجام می دهند. توصیه می شود هر دو نوع آنها و نحوه عبور آنها را بدانید. به هر حال، اگر برای ورود به دانشگاه آماده می شوید، چرا برای ورود به یک شغل آماده نمی شوید؟ ضمنا بر اساس نتایج مصاحبه پذیرفته می شوند و تنها کار مکتوب رزومه شماست.

دانشگاه ها واقعاً آنچه را که نیاز دارید به شما آموزش نمی دهند

روزی روزگاری اتحاد جماهیر شوروی بود. و او یک اقتصاد برنامه ریزی شده داشت. و همه چیز در این اقتصاد دولتی بود: کارخانه ها، کارخانه ها، شرکت های مختلف دولتی و دانشگاه ها. و در این اقتصاد برنامه ریزی شده، آموزش دانش آموزی به دو قسمت تقسیم می شد. در دانشگاه های شوروی، دانشجویان فقط بخش تئوری مطالعات خود را تکمیل می کردند. سپس مأموریت (استخدام اجباری) به یک کارخانه یا جای دیگری دریافت کرد که باید سه سال در آنجا کار می کرد. و در آنجا، در کارخانه، من قبلاً قسمت عملی را تکمیل کردم. بنابراین، دانشجوی شوروی نیازی به رزومه، مصاحبه یا تجربه عملی نداشت. تقریبا 30 سال از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی می گذرد . دیگر اتحادیه، اقتصاد برنامه ریزی شده یا توزیع وجود ندارد. فقط دانشگاه های شوروی باقی مانده است. و سال به سال آنها به فارغ التحصیلان فارغ التحصیلان بدون تجربه عملی ادامه می دهند، کسانی که هرگز از نوشتن رزومه به درستی، یا برنامه شغلی، یا ارائه خود در مصاحبه نشنیده اند. دانشگاه ها می خواهند توزیع و اقتصاد برنامه ریزی شده را برگردانند، اما نمی توانند. آنها می توانند به روش های جدید تدریس کنند، اما نمی خواهند. بازار کار جهانی، حرفه رقابتی، جهانی شدن، رقابت بین المللی - دانشگاه ها از این کلمات مثل جهنم می ترسند. اینجاست که افسانه به پایان می رسد. من دوست ندارم خیلی از دانشگاه هایمان انتقاد کنم و بگویم که آموزش عالی ما ضعیف است. تحصیلات عالی ما خوب است. فقط بی فایده

چه باید کرد؟

احتمالاً می خواهید از من سؤالی بپرسید: "و چه کاری را پیشنهاد می کنید؟" که من پاسخ خواهم داد: "من هیچ نظری ندارم." چرا از من میپرسی؟ پس چرا این همه نوشتم؟ من یک روزنه در سیستم پیدا کردم. من نمی گویم برای همه کار می کند، اما قطعا برای برخی می تواند کار کند. - آیا دوست دارید به عنوان برنامه نویس کار کنید؟