Aby dostać pracę w Luxoft, przeszedłem 6 rozmów kwalifikacyjnych i zdałem 3 testy: kontynuacja historii programisty Sashy Kopaygorodsky

Tekst ten jest kontynuacją historii Sashy Kopaygorodsky ( Aleksander ), byłej blogerki, redaktorki i muzyka. Kilka lat temu Sasha przeprowadziła się do Polski i postanowiła przekwalifikować się na programistę. W pierwszym tekście Sasha opowiedział , jak badał i automatyzował procesy w firmie, w której pracował. W drugiej części opowiada o tym, jak dostał pracę w polskim oddziale Luxoftu.

„Sam zaproponowałem wznowienie procesu za kilka miesięcy”

W ostatnim tekście zatrzymaliśmy się na tym, że przeprowadziłem rozmowy kwalifikacyjne w kilku dużych firmach – EPAM i Motorola. W Motoroli doszedłem do ostatniego etapu, próbowali mnie wysłać do jednego zespołu, potem do drugiego, ale najwyraźniej coś nie wyszło i znaleziono lepszego kandydata. Chciałem zdobyć doświadczenie pracując w dużej firmie, zrozumieć procesy, zagłębić się w stary kod i pracować z mikroserwisami. Rok doświadczenia w takim zespole otwiera drzwi wszędzie. W tamtym czasie, w mojej poprzedniej pracy, nagle jeden z klientów poprosił mnie o napisanie aplikacji mobilnej. W ogóle nie rozumiałem, jak to zrobić. Miałem wiedzę o React JS, chociaż mój profil jest w backendzie. Mimo to podjąłem się tego projektu. W tym czasie napisał do mnie rekruter z Luxoft i zaproponował mi rozmowę kwalifikacyjną. Zdałem pierwszą rozmowę kwalifikacyjną, a oni chcieli przeprowadzić ze mną dodatkową rozmowę w celu omówienia dodatkowych pytań. W pewnym momencie tego procesu (trwało to półtora tygodnia) zdałem sobie sprawę, że w mojej obecnej pracy po prostu nie miałbym czasu na dokończenie projektu, ale bardzo mnie to zainteresowało – była to wieloplatformowa aplikacja dla telefon komórkowy, napisany w React Native. Kiedy zdałem sobie sprawę, że nie dam sobie rady, powiedziałem Luxoftowi, że nie mogę kontynuować procesu i zaproponowałem, że wznowię go za kilka miesięcy. Powiedzieli mi: „Tak, oczywiście”.

„Cholera, zostałeś w ogóle programistą Java, czy coś pomieszaliśmy?”

Po 2 miesiącach odpowiedziałem ponownie i ponownie umówiłem się na rozmowę techniczną. Pierwszy raz rozmawiali ze mną „nasi” ludzie – z Rosji czy Ukrainy, nie wiem dokładnie. Za drugim razem udzieliłem wywiadu starszemu programiście z Brazylii. Miał wszystkie moje dane: to, co powiedziałam w ostatniej rozmowie i na co nie umiałam odpowiedzieć. Rozmowa kwalifikacyjna była niemal identyczna jak pierwsza, różniło się jedynie zadanie testowe. Deweloper powiedział, że mam ulepszenia. Oczywiście, że były, bo powtórzyłam wszystko, co było na pierwszej rozmowie i przygotowałam się bardzo starannie. Rozmówca stwierdził, że pasuję do definicji silnego juniora, ponieważ projekty, w które brałem udział, nie były wystarczająco duże. Dodał też, że mógłbym zostać zatrudniony jako junior, ale w ciągu 3-4 miesięcy mógłbym wyrosnąć na regularnego ( w hierarchii programistów jest mocny junior, który jest bliski pozycji średniego programisty – przyp. red.). . Po tej rozmowie umówiłem się na telefon w sprawie oferty. Nie rozumiałem tego, ponieważ Luxoft jest outsourcingiem i jeśli przejdziesz pierwszą rozmowę kwalifikacyjną, to komunikujesz się tylko z klientem. Po rozmowie ofertowej odbył się szereg rozmów kwalifikacyjnych z różnymi projektami. Odbyłem tylko 4 rozmowy kwalifikacyjne do różnych projektów: wszystkie dotyczyły outstaffingu, czyli pracy w innej firmie za pośrednictwem Luxoftu. Przy pierwszym projekcie, do którego przeprowadzałem wywiad, ogólnie panował pewien nonsens w stylu pracy z low-code ( low-code to podejście do tworzenia, dostosowywania i modyfikowania systemów i aplikacji, które praktycznie nie wymaga pisania kodu programu– wyd.). Problem w tym, że w ogóle nie rozwinąłbym się jako programista przy tym projekcie. Druga rozmowa była najbardziej stresująca i interesująca. Prowadziło je dwóch Rosjan, jeden ma wyższe wykształcenie informatyczne i jest z tego bardzo dumny, drugi nie, ale też jest z siebie dumny. Zaczęli zadawać mi pytania i jednocześnie kłócić się między sobą o terminologię. Następnie poprosili mnie o napisanie implementacji stosu, jednocześnie kpiąc ze siebie i ze mnie w każdym momencie. Trzymali mnie więc 2,5 godziny. I na koniec jeden z nich powiedział: „Cholera, czy ty w ogóle zostałeś programistą Java, czy coś nam się pomyliło?” Nie rozumiałem, czy to żart, czy nie, ale zdałem sobie sprawę, że moja cierpliwość dobiegła końca. Co więcej, każdej rozmowie kwalifikacyjnej w firmie towarzyszy informacja zwrotna, dlatego nie było mnie stać na to, aby odpowiedzieć „w pełni”. Powiedziałem im, że jestem gotowy się uczyć i że lider zespołu, który mnie zatrudnił, szybko zrozumie, co jest czym. Są różne rodzaje wywiadów: jedne chcą, żeby programista napisał implementacje, inne dają zadania z logiki, a jeszcze inne (jak przy ostatnim projekcie) zadają pytania - celem jest zadanie jak największej liczby pytań i uzyskanie jak największej liczby odpowiedzi. Szybko wskoczyłem i bardzo mi się podobało. Odpowiedziałem na wiele pytań, ale na niektóre pominąłem. Powiedziano mi, że się nad tym zastanowią i poinformują o rezultacie. Dosłownie dwie godziny później rekruter napisał do mnie, że jestem zatrudniony do zespołu. Bardzo się z tego ucieszyłem, ale w poniedziałek przysłali mi zadanie testowe. To było bardzo stresujące: wydawało się, że zatrudnili mnie do tego projektu, ale potem nastąpiły pewne kontrole. Zrobiłem test i pomyślnie dostałem tę pracę. Podsumowując, w Luxofcie przeszedłem 6 rozmów kwalifikacyjnych i 3 zadania testowe. Luxoft to dziesiąta firma, do której przyszłam na rozmowę i pierwsza, która powiedziała mi „Tak”. Powiedzą ci „tak”, jeśli będziesz pracować nad swoimi błędami.

Wskazówki dla juniorów:

1. Zostaw po sobie dobry posmak rozmowy kwalifikacyjnej, przygotuj krótkie przemówienie. Po rozmowie technicznej dokonałem autoprezentacji. Brzmiało to mniej więcej tak: „Z jednej strony doskonale rozumiem, że moje doświadczenie może w niektórych momentach nie mieć znaczenia. Z drugiej strony sam stworzyłem mnóstwo aplikacji. Wdrożyłem własny projekt. Wiem jedno: jeśli poświęcam na coś dużo czasu, to robię to świadomie. Ktokolwiek przyjmie mnie do projektu, otrzyma bardzo zmotywowaną osobę, która zrekompensuje niewiedzę wielkimi chęciami, czasem i umiejętnością logicznego myślenia.” Następnie mój przełożony powiedział mi, że jednym z powodów, dla których mnie zatrudnili, była moja motywacja do pracy i ta mowa po rozmowie kwalifikacyjnej.

2. Nie czekaj, aż będziesz w 100% gotowy na rozmowę kwalifikacyjną. Jeśli będziesz czekać, aż będziesz przygotowany, możesz nigdy nie odważyć się ubiegać o pracę. Możesz być nieprzygotowany, ale ważne jest, aby mieć minimalne doświadczenie, aby odpowiedzieć na Twoje CV. Wysłałem ponad 100 CV bez doświadczenia zawodowego i nic mi to nie dało.

3. Zdobądź przynajmniej minimalne doświadczenie zawodowe:

   • Я долгое время не понимал, что такое open source-проекты и Jak в них залезть. Я влез в эту тему, когда делал приложение на React: нашел человека, который написал определенную библиотеку и мне она частично подходила, так что я начал копаться в kodе и кое-что менять. Тогда-то я и познакомился с таким понятием, Jak “контрибьютить” (от англ. — вносить вклад во что-нибудь). Создатель библиотеки сказал: “Так давай, законтрибьють изменения, будет прикольно, добавишь функциональности”. Тогда я понял, что это просто. Можно просто загуглить такие open source-проекты и попытаться закоммитить. Это то, что может дать вам необходимый опыт.

   • Если на вашей нынешней работе есть задачи, связанные с программированием, то определенно идите к начальнику и предлагайте что-то полезное: можно автоматизировать процессы, написать сайт. Это будет очень круто, когда вы поймете, что ваш kod полезен. Даже если вы работаете на СТО Lub мойке, предложите запLubть сайт с возможностью выбора услуг и калькулятором цен. Потом вы получите возможность саппортить это приложение Lub сайт за дополнительные деньги. К тому же, такие проекты прибавляют уверенности в себе.

4. Изучите “вопросы и ответы на собеседованиях”. Читайте на русском, а потом пробуйте читать на английском. Обязательно прокачивайте свой английский.

5. Найдите в себе сильный навык, ваш уникальный профиль. Пусть это будет ответственность Lub навык управления людьми.

6. Когда получите работу, задавайте вопросы коллегам, общайтесь с ними максимально плотно. Ведь они тоже будут давать фидбек, когда у вас пройдет пробный период. Когда человек на контакте со всеми, пытается разобраться и не впадает в панику, то это хорошо скажется на его оценке.

7. Не впадайте в панику, когда получите работу. Если речь идет о больших корпорациях, не надо переживать, если вы уже попали в компанию. У них есть трехмесячный пробный период, но разработчик не будет изначально писать ничего важного, пока он не пробудет там месяца полтора-два, потому что только ожидание доступов к системе можно ждать месяц.