Laptop, lotnisko, Stany: jak informatyk może wyemigrować do USA

Ameryka przyciąga wielu nie tylko możliwością zarobienia dobrych pieniędzy, ale także różnorodną przyrodą, doskonałą infrastrukturą i wysokim standardem życia. A ponieważ zawód programisty jest dziś jednym z najbardziej poszukiwanych na świecie, to jego szczęśliwi właściciele łatwiej niż innym rozpoczynają drogę do swojego amerykańskiego snu. Jakie mogą być pierwsze kroki na tej ścieżce? Aby przenieść się do Stanów Zjednoczonych, potrzebujesz wizy - tego lub innego rodzaju. Może być tutaj kilka opcji, a w tym artykule przyjrzymy się im.

1. Zielona Karta.

   Opcja ta jest dostępna nie tylko dla specjalistów IT, ale dla każdego. Ponieważ Stany Zjednoczone są krajem wielonarodowym i są z tego dumne, co roku rozdają 50 tys. „zielonych kart”, pozwalających ludziom mieszkać i pracować na ich terytorium.

   Aby to zrobić, wystarczy spełnić proste wymagania, wypełnić formularz na oficjalnej stronie loterii https://dvlottery.state.gov , podać podstawowe informacje o sobie, swojej rodzinie oraz załączyć aktualne zdjęcie i złapać szczęście. Jeśli zostaniesz wybrany (losowo), będziesz musiał przejść rozmowę kwalifikacyjną w ambasadzie. Jeśli tutaj wszystko się powiedzie, otrzymasz zieloną kartę.

   Ważna uwaga: formularz należy wypełnić wyłącznie na oficjalnej stronie internetowej, a nie przez pośredników, których ostatnio jest całkiem sporo i którzy biorą pieniądze za swoje usługi, często oszukując.

   Kolega z klasy autora tych wersów zdobył zieloną kartę w wieku „nieco ponad 20 lat”. Miał wyższe wykształcenie techniczne, dobrą głowę i pewne doświadczenie jako programista. Po przeprowadzce do USA z łatwością znalazł pracę w swojej specjalności, potem wielokrotnie ją zmieniał – a teraz pracuje w Google. I tak – na ich kampusie naprawdę można spać, jeść, pić i bawić się zupełnie za darmo (oczywiście pomiędzy pracą).

2. Wiza H1/B (praca) .

   Wiza ta wydawana jest obcokrajowcom zatrudnionym w amerykańskiej firmie na okres do trzech lat (z możliwością przedłużenia maksymalnie do sześciu lat). Oznacza to, że początkowo jest to wiza tymczasowa - przeznaczona na zaproszenie pracownika do konkretnego projektu.

   Aby otrzymać taką wizę trzeba posiadać określone kwalifikacje – które należy udokumentować. Będziesz potrzebować co najmniej tytułu licencjata.

   W USA obowiązuje limit wiz H1/B – 85 tys. rocznie. Liczba ta uwzględnia kwotę ogólną (65 tys. wiz) i kolejne 20 tys. dla osób posiadających tytuł magistra lub stopień naukowy. Oczywiście liczba osób chcących uzyskać wizę pracowniczą jest znacznie większa niż kwota. Dlatego też, podobnie jak w przypadku zielonej karty, wśród wszystkich osób ubiegających się o H1/B organizowana jest loteria.

   Ogólnie rzecz biorąc, proces ubiegania się o wizę wygląda następująco. Najpierw wypełniasz i przesyłasz formularz LCA (wniosek o warunki pracy) do USCIS (US Citizenship and Immigration Services). Musi ono zostać zatwierdzone, po czym firma zamierzająca Cię zatrudnić musi wypełnić formularz I-129 i złożyć towarzyszące dokumenty (w tym zaświadczenie o rejestracji) w oddziale USCIS w swoim mieście.

   Zaletą tego typu wizy jest możliwość zmiany firmy bez konieczności opuszczania Stanów Zjednoczonych. W tym celu należy złożyć nowy wniosek na H1/B i nie czekając na jego akceptację przez USCIS, można rozpocząć pracę w nowym miejscu.

   Ponadto posiadacz wizy pracowniczej może podróżować do USA z rodziną. Mąż lub żona oraz dzieci w wieku poniżej 21 lat, które nie są w związku małżeńskim, otrzymają wizę H-4 o takiej samej ważności jak wiza H1/B.

3. Wiza L-1 (przejazd).

   Wiza ta umożliwia przeniesienie się do amerykańskiego biura firmy, w której w ciągu ostatnich trzech lat przepracowałeś co najmniej rok. Innymi słowy, jeśli jesteś pracownikiem globalnej firmy z biurem w Stanach Zjednoczonych, możesz kwalifikować się do otrzymania wizy L-1.

   Czas trwania tej wizy wynosi do trzech lat (z prawem przedłużenia na okres od 5 do 7 lat, w zależności od stanowiska). W porównaniu z wizą H1/B zaletą L-1 jest brak kwot. Oznacza to, że jeśli spełnisz wszystkie wymagania, najprawdopodobniej otrzymasz pozwolenie na pracę. A po pewnym czasie będzie można ubiegać się o zieloną kartę.

   Przedstawiciele nie wszystkich zawodów mogą uzyskać tę wizę. Najczęściej wydawany jest menedżerom lub pracownikom z wykształceniem specjalnym (osobom zaznajomionym z systemami i technologiami firmy, jej produkcją i zarządzaniem).

4. Wiza J-1 (staż).

   Jest przeznaczony dla studentów i stażystów z wymiany – młodych ludzi w wieku od 18 do 35 lat, którzy chcą opanować określone umiejętności zawodowe w Stanach Zjednoczonych. Wiza J-1, w odróżnieniu od wizy studenckiej, daje prawo do pracy. Jego okres ważności wynosi od 6 do 18 miesięcy.

   Wiele firm IT (a także uczelnie i organizacje rządowe) co roku rekrutuje młodych specjalistów na staże, więc jeśli spełniasz podstawowe wymagania, możesz spróbować tej opcji. Wśród nich jest znajomość języka angielskiego na poziomie określonym w programie wymiany, w ramach którego wyjeżdżasz do Stanów Zjednoczonych. Wymagane jest również ubezpieczenie zdrowotne. Ponadto będziesz musiał ponieść pewne wydatki - ponownie, w zależności od programu, może to być opłata za złożenie wniosku, opłata za ubezpieczenie wizowe itp.

   Programy umożliwiające uzyskanie wizy J-1 są zróżnicowane. Należą do nich dobrze znane Au Pair, EduCare i Work/Travel, a także wiele innych. Program stażowy jest szczególnie interesujący. Jest przeznaczony dla osób chcących szkolić się w jednym z następujących obszarów:

   • Informacje, media i komunikacja;
   • Biznes, zarządzanie, handel i finanse;
   • Prawo Publiczne i Administracja.

   Osoba chcąca odbyć praktykę w ramach tego programu musi posiadać potwierdzenie, że studiowała na tej specjalności co najmniej przez dwa lata w uczelni wyższej.

   Inny program, Trainee, skierowany jest do młodych profesjonalistów w wieku od 19 do 34 lat. Po ukończeniu studiów muszą posiadać co najmniej dwuletnie doświadczenie zawodowe w swojej specjalności.

   Aby otrzymać wizę J-1 należy wypełnić dwa formularze (DS 2019 i DS-160) oraz przejść rozmowę kwalifikacyjną w Ambasadzie USA. W ciągu najbliższych sześciu tygodni zostaniesz powiadomiony, czy otrzymasz wizę.

Przydatne zasoby

Jeśli planujesz przeprowadzkę do Stanów Zjednoczonych, istnieje kilka rodzajów zasobów, które mogą Ci się przydać:

1. Witryny wyszukiwania ofert pracy. Najbardziej znanym z nich jest Monster.com . Jest to jedno z trzech największych tego typu zasobów w Stanach Zjednoczonych, w jego bazie znajduje się ponad milion ofert pracy. Oferty pracy można sortować według różnych parametrów, w tym umiejętności, jakie musi posiadać kandydat.

   Dwie inne przydatne witryny to Indeed.com i CareerBuilder.com. To drugie jest godne uwagi, ponieważ wiele firm z listy Fortune 1000 zamieszcza tam ogłoszenia o pracę.

   Warto zajrzeć także na specjalistyczne strony dla programistów – powiedzmy cybercoders.com . Tam będziesz musiał spędzić mniej czasu na wyszukiwaniu odpowiednich ofert pracy niż na stronach, na których wszystkie ogłoszenia są publikowane z rzędu.

2. Strony internetowe z informacjami o różnych regionach Stanów Zjednoczonych. Możesz wybrać miejsce przeprowadzki nie tylko w oparciu o lokalizację firmy, ale także według własnych preferencji. W końcu różne stany różnią się znacznie zarówno pod względem warunków klimatycznych, jak i poziomu życia.

   Aby uniknąć kłopotów, powinieneś z góry wiedzieć, na co się przygotować w danym regionie. Zasób numbereo.com może w tym pomóc. Znajdziesz na nim ceny głównych grup towarów i usług w największych miastach USA. I będziesz mógł dowiedzieć się, ile będzie Cię kosztować życie w każdym z nich.