Jeśli chodzi o rozpoczęcie kariery zawodowej jako programista Java, sytuacja często wydaje się ponura. Dla nowicjuszy wejście na rynek może wydawać się niezwykle trudnym zadaniem. Nieważne jak bardzo przyjrzysz się aktualnym ofertom pracy, każde stanowisko wymaga ludzi z doświadczeniem, a czasami wydaje się, że nawet od młodszego programisty Java pracodawcy oczekują co najmniej kilkuletniego doświadczenia zawodowego, nie mówiąc już o czasami nadprzyrodzonych ilościach wiedzy teoretycznej. Jak jednak zdobyć to doświadczenie niezbędne do realnej pracy, skoro nikt nie chce zatrudniać programistów bez doświadczenia? Błędne koło? Nie, to tylko jedna z typowych trudności na początku kariery, którą nie jest tak trudno pokonać. W tym materiale zebraliśmy kilka bezproblemowych sposobów rozwiązania problemu braku praktycznego doświadczenia.
1. Niezależne projekty
Zacznijmy od prostszych i w dużej mierze oczywistych wskazówek. Jednym z najlepszych sposobów zdobycia praktycznego doświadczenia w Javie lub jakimkolwiek innym języku programowania jest praca nad niezależnymi i hobbystycznymi projektami. Na przykład możesz dołączyć do otwartego projektu na Githubie. Nie ma co szukać rozwiązań skomplikowanych czy wymagających do wdrożenia oryginalnego podejścia i unikalnej wiedzy. Od programisty Java z niewielkim lub żadnym doświadczeniem wymaga się jedynie, aby zapewniał możliwości ćwiczeń: im więcej, tym lepiej. W miarę doskonalenia podstawowych umiejętności możesz przejść do coraz bardziej złożonych projektów. Chociaż w opisach stanowisk często wymienia się dwa do trzech lat doświadczenia językowego, nie jest to jedyne kryterium. Tak, firmy poszukują osób, które potrafią pracować z kodem własnym i cudzym oraz posiadają wiedzę na temat narzędzi. Jednak pracodawcy często zwracają uwagę na tak zwane „umiejętności miękkie”. To przede wszystkim zdrowy rozsądek, praca z ludźmi i komunikacja oraz inteligencja emocjonalna. Do tego wszystkiego potrzebne jest doświadczenie w pracy nad prawdziwymi projektami, z prawdziwymi problemami i tymi samymi, iluzorycznymi terminami, razem z innymi programistami i innymi specjalistami. Czasami obecność umiejętności miękkich, zdolność uczenia się i chęć postępu rekompensują w oczach pracodawcy brak specjalistycznej wiedzy technicznej i niezbyt bogatej bazy teoretycznej. Co więcej, nawet jeśli od kandydata wymagana jest znajomość określonej technologii, której zazwyczaj nie znają programiści Java bez doświadczenia, posiadanie w CV kilku projektów, opisanie doświadczeń związanych z pracą nad nimi i zdobytymi w trakcie doświadczenia doświadczeniami da duże szanse zwiększone zainteresowanie ze strony pracodawców.
2. Projekty osobiste
Ta rada może być przydatna nie tylko dla początkujących w Javie, ale także dla dość doświadczonych profesjonalistów. Przez projekty „osobiste” rozumiemy te, które programista Java wykonuje hobbystycznie, aby rozwijać swoje umiejętności zawodowe, z zainteresowań i dla zabawy, a nie w celu zarabiania pieniędzy. Wielu pracodawców, przeglądając CV programistów, zwraca uwagę na to, czy mają oni swoje „ulubione projekty”. Dlaczego? Jeśli istnieją, oznacza to, że dana osoba naprawdę kocha swoją pracę i dąży do rozwoju zawodowego nie słowami, ale czynami. Oto, co mówi na ten temat Oren Eini, szef Hibernate Rhinos Ltd, zajmującej się tworzeniem rozwiązań programowych z zakresu infrastruktury baz danych: „Kiedy szukamy nowego programisty do naszego zespołu, jednym z czynników determinujących jest dla nas pasja i zainteresowanie pracą. Odkryliśmy, że ludzie, którzy są naprawdę zainteresowani tym, co robią, oprócz zadań czysto zawodowych angażują się we własne projekty. Innymi słowy, mają projekty i plany domu. Może to być osobista strona internetowa, udział w startupie znajomego lub po prostu kod napisany w celu lepszego poznania określonej technologii. Kiedy widzę, że wnioskodawca w ogóle nie ma projektów obcych lub są one w odległej przeszłości, jest to dla nas zły znak. Nie mógłbym tego powiedzieć lepiej.
3. Freelancing to nieograniczone pole do „awansowania” i zdobywania doświadczenia
Od razu zauważmy, że początkującemu programiście bardzo trudno jest włamać się na niezależne platformy, ale można spróbować. Przejście do pracy jako freelancer może być doskonałym krokiem pośrednim na drodze od całkowicie zielonego programisty Java do pewnego siebie juniora Java, który zdobył doświadczenie i „rozwinął” swoje umiejętności. Wydawać by się mogło, że pomiędzy pracą freelancerską a pracą na pełny etat jako programista Java jest niewielka. Ale tak naprawdę w freelancingu możesz znaleźć o wiele więcej obiecujących możliwości dla niedoświadczonego juniora Java. Dzieje się tak dlatego, że freelancerzy są często zatrudniani do jednorazowej lub krótkotrwałej pracy przy niektórych projektach. Powierza się im na przykład zadania, których objętość jest zbyt mała, aby wymagać do nich pełnoprawnego pracownika. W języku angielskim na określenie takich mikroprojektów używa się terminu „gigs”. Albo sam projekt ma charakter eksperymentalny, albo wymagane umiejętności są zbyt specjalistyczne. Tak czy inaczej, zatrudniając freelancerów, pracodawcy są mniej wymagający i ostrożni, ponieważ ponoszą znacznie mniejsze ryzyko finansowe. W związku z tym zwiększają się szanse, że junior Java otrzyma pierwszą płatną pracę jako freelancer. Freelancerzy są często zatrudniani przez małe firmy, które potrzebują pomocy programistycznej przy stosunkowo prostych problemach. Albo przedsiębiorcy pracujący nad jakimś innowacyjnym pomysłem przy ograniczonym budżecie. Albo nawet pracownicy dużych firm IT, którzy w wolnym czasie opracowują własne, eksperymentalne projekty lub koncepcje. Krótko mówiąc, opcji jest wiele, ale w większości przypadków będzie to niewielka praca tymczasowa z jasno określonymi celami. I to właśnie zalecił lekarz juniorowi Java bez doświadczenia, który musi „podkręcić” swoje CV.
4. Tatę łatwiej pokonać bandą. Rozwój w grupie
Jeśli z jakiegoś powodu indywidualna praca nad projektami, niezależnie od tego, czy są to projekty domowe, czy zadania dla freelancerów, nie wychodzi, możesz wypróbować inną opcję - rozwój w zespole programistów na mniej więcej tym samym poziomie. Współpraca i rozwiązywanie problemów nie tylko pomagają Ci szybciej się uczyć i robić postępy, ale także rozwiązują problem z motywacją, który nęka wielu aspirujących programistów, szczególnie podczas pracy w domu. Swoją drogą, tematy co jakiś czas pojawiają się na forum JavaRush , gdzie ktoś zbiera właśnie takie polecenia. Można tam również znaleźć małe płatne projekty dla jednego dewelopera. Taki jak na przykład ten .
5. Staż JavaRush
JavaRush pomaga swoim studentom zdobyć pierwszą pracę nie tylko słowem (czyli radą), ale także czynem, oferując własny program stażowy, podczas którego można pracować nad prawdziwym projektem, uczyć się nowych technologii i od razu „przetestować” praktyczną umiejętności w ich zastosowaniu. Staż JavaRush to trzymiesięczna praca na pełen etat nad poważnym projektem, połączona ze zdobyciem dodatkowej wiedzy teoretycznej. Rekrutacja na staże prowadzona jest cztery razy w roku. Ogłoszenia publikowane są na kilka tygodni przed nowym zestawem na stronie internetowej oraz w mediach społecznościowych JavaRush. Jednak nie tylko staż. Główny kurs JavaRush obejmuje także nie tylko drobne zadania i problemy, ale także pełnoprawne projekty , których realizacja niesie ze sobą mnóstwo doświadczenia. W szczególności, będąc jeszcze studentem JavaRush, możesz napisać pełnoprawną grę, emulator bankomatu lub własny archiwizator plików. Jak widać, problem braku praktycznego doświadczenia programisty Java można rozwiązać, jeśli tylko jest chęć. To chęć uczenia się i rozwoju, autentyczne zainteresowanie zawodem – tego chcą pracodawcy, studiując CV niedoświadczonego specjalisty. W opisach stanowisk używa się również popularnego sformułowania „płonące oczy”. Taki właśnie powinien być przyszły junior Java: z ogniem w oczach i zimną determinacją, by opanować wszystkie zawiłości Javy w sercu. Przynajmniej tak to widzą pracodawcy.
Oto, co mówi na ten temat Oren Eini, szef Hibernate Rhinos Ltd, zajmującej się tworzeniem rozwiązań programowych z zakresu infrastruktury baz danych: „Kiedy szukamy nowego programisty do naszego zespołu, jednym z czynników determinujących jest dla nas pasja i zainteresowanie pracą. Odkryliśmy, że ludzie, którzy są naprawdę zainteresowani tym, co robią, oprócz zadań czysto zawodowych angażują się we własne projekty. Innymi słowy, mają projekty i plany domu. Może to być osobista strona internetowa, udział w startupie znajomego lub po prostu kod napisany w celu lepszego poznania określonej technologii. Kiedy widzę, że wnioskodawca w ogóle nie ma projektów obcych lub są one w odległej przeszłości, jest to dla nas zły znak. Nie mógłbym tego powiedzieć lepiej.
Swoją drogą, tematy co jakiś czas pojawiają się na forum JavaRush , gdzie ktoś zbiera właśnie takie polecenia. Można tam również znaleźć małe płatne projekty dla jednego dewelopera. Taki jak na przykład ten .
GO TO FULL VERSION