Źródłem danych jest informacja o liczbie uczniów JavaRush, którzy osiągnęli określony poziom (stan na 01.02.2022), opublikowana w artykule „ Ciekawe liczby ”. W tym artykule „dodamy koloru” suchym liczbom opublikowanym w powyższym artykule i, że tak powiem, wizualnie pokażemy na wykresach „trend” zmian liczby uczniów po ukończeniu poziomów szkolenia JavaRush . Najpierw spójrzmy na wykres, aby zobaczyć zmianę liczby uczniów, którzy osiągnęli określony poziom. Z tego wykresu liniowego ogólnie zauważyliśmy, że liczba uczniów systematycznie maleje w miarę przechodzenia przez nowe poziomy. Warto także zauważyć, że największy spadek liczby uczniów, którzy „przekroczyli” określony poziom, następuje już na pierwszych poziomach. Ponieważ do analizy statystyk aktywności studentów w zadaniu JavaRush wzięto dane aktualne na dzień 01.01.2022 , to w przyszłości ogólna liczba studentów wzrośnie, dlatego też pisząc ten artykuł, chciałbym zidentyfikować wzorce, które nie zmienią się w czasie. Dlatego na poniższych wykresach liniowych przyjrzymy się zmianie liczby uczniów JavaRush, wyrażonej procentowo w stosunku do całkowitej liczby użytkowników, którzy „dotarli” do poziomu 0. I faktycznie, choć z biegiem czasu liczba użytkownicy będą rosły, ale stereotypy dotyczące myślenia i zachowania ludzi (czyli wzorce psychotypów ludzi) nie ulegną zmianie, a zatem w „stosunku procentowym” najprawdopodobniej nie będzie gwałtownej zmiany. Dla czystości eksperymentu chcemy podkreślić, że statystyki dla poziomów 21-30 umieściliśmy na wykresie liniowym o nazwie „% uczniów, którzy przeszli wielowątkowość”, a statystyki dla poziomów 31-41 na wykresie „% uczniów którzy przeszli Kolekcje”. Podobnie jak na Mapie Zadań, zadania „ Wielowątkowość Java ” i „ Kolekcje Java”” są umieszczone równolegle, w rezultacie dane z powyższych dwóch tabel można ze sobą pomylić - czyli statystyki dotyczące „Zbiorów” są wskazane na diagramie „Wielowątkowość” i odwrotnie. Ale uczciwie , powiedzmy, że dla oceny statystycznej ostatecznie nie jest to tak ważne, zresztą jeśli wykonałeś te dwa zadania, to osiągnąłeś poziom 41, a jeśli gdzieś się zatrzymałeś, to „punkt” się zatrzymał. Na pięciu powyższych diagramach jesteśmy interesują dwie rzeczy: 1) kąt nachylenia krzywej (im większy, tym więcej uczniów „zatrzymuje się” na danym poziomie). 2) odczyty na osi „Y”, czyli procent całkowitej liczby uczniów wszyscy uczniowie, którzy „przeszli" określony poziom. Co możemy powiedzieć: a) na pierwszych trzech poziomach Zero 0-2 na każdym poziomie połowa uczniów „zatrzymała się". b) od poziomów 4 do 10, podczas gdy „problemy były nadal łatwe”, liczba uczniów spadła „umiarkowanie”. c) na poziomach 11-40, spadek liczby uczniów częściowo wzrósł (co widać z nachylenia krzywej na tych wykresach liniowych, które [zakrzywiona niebieska linia na wykresie] jest trochę bardziej „nachylony w dół” niż zakrzywiona niebieska linia na wykresie Zero 3-10. d) tylko 2 na 10 użytkowników, którzy rozpoczęli quest, przeszło na „płatne” kursy JavaRush. e) tylko 3% pierwotnej liczby „zainteresowanych” ukończyło misję Zero. e) tylko co trzecia osoba, która rozpoczęła realizację tego zadania [czyli Core lub Multithreading], dotarła do końca zadań Core, Multithreading. g) ostatnią misję „przed stażem” (czyli Kolekcje) wykonało tylko co 9 z tych, którzy początkowo rozpoczęli realizację misji Kolekcje. Dzieje się tak dlatego, że jednym z warunków zapisania się na staż jest osiągnięcie poziomu 35 i wyższego. Na wykresie widzimy, że po osiągnięciu poziomu 35 wielu uczniów nie „nauczyło się teorii dalej”, ale najprawdopodobniej wyjechało na staż w nadziei, że uda mu się go później pomyślnie ukończyć i „w dalszym ciągu doskonalić swoją wiedzę” w przyszłości jako Programista Java. Następnie będziemy mieli najciekawszy diagram (już diagram słupkowy). Na kolejnym „ekranie” zobaczymy liczbę uczniów, którzy „nie przeszli” danego poziomu. Dane te są dla nas interesujące właśnie dlatego, że podstawą wyliczenia wartości jest zasada, że jeśli np. 100 uczniów osiągnęło poziom n, a 90 uczniów „osiągnęło” kolejny poziom n +1, to 10% „zatrzymało się” na poziomie n od uczniów, którzy początkowo osiągnęli ten poziom. Oznacza to, że liczbę uczniów, którzy osiągnęli ten poziom, przyjęliśmy za 100%. Nowy poziom – za 100% przyjęto liczbę uczniów, którzy osiągnęli ten „nowy” poziom. Wizualnie można to porównać do faktu, że „powiedzmy, do pokoju weszło 10 osób” i „tylko, powiedzmy, 9 z nich znalazło drzwi do wyjścia do pokoju obok, a jednocześnie 1 z 10 który początkowo wszedł do pokoju, pozostał w pokoju.” Krótkie wnioski z informacji wskazanych na powyższym diagramie: a) jak stwierdzono wcześniej, na każdym z poziomów 0-2 połowa uczniów „odeszła”. b) średnio około 10% uczniów początkowo „zapisanych” na ten poziom zatrzymało się na jednym konkretnym poziomie. c) „małe rzeczy nie są ważne, małe rzeczy decydują o wszystkim”: na pierwszym poziomie nowego zadania (11-poziomowy rdzeń Java, 21-poziomowy wielowątkowość Java, 31-poziomowe zbiory Java liczba „porzuconych” uczniów wyniosła 1,5 - 2 razy wyższy niż średni „wskaźnik porzucania poziomu” wynoszący 10%. Oznacza to, że dotarłem do nowego zadania, wypróbowałem je i ze skrzypiącą świadomością, że „wiedza” nie jest dozwolona dalej i nie wystarczy ” czarna materia”, aby rozpocząć kolejny wykład. d) dwóch na dziesięciu uczniów zatrzymało się na poziomie 35, którzy tu przyszli. Powód: osiągnięcie poziomu 35 jest „wystarczające”, aby móc otrzymać zadanie w celu późniejszego zapisania się na staż, jeśli zostanie ono pomyślnie zakończone. Ponieważ docelową grupą odbiorców naszego artykułu są studenci JavaRush, czyli programiści, którzy, że tak powiem, „nie słowem, ale linijką kodu” udowadniają swoją intencję zostania Java Junior|Middle|Senior Developer, to w na ostatnim diagramie w tym artykule chcielibyśmy spojrzeć na szklankę, powiedzmy, że jest „do połowy pełna”. Oznacza to, że na następnym diagramie wyświetlimy procent całkowitej liczby uczniów, którzy osiągnęli poziom, który pomyślnie przeszedł ten poziom i przeszedł dalej (to w rzeczywistości są to dane z poprzedniego histogramu, ale biorąc pod uwagę „ z innej perspektywy”). Wyjaśnijmy jeszcze raz, jeśli powiemy, że 100 uczniów osiągnęło poziom n, 80 uczniów pomyślnie przeszło ten poziom, wówczas słupek na wykresie wskaże 80%. Co więcej, jeśli tylko 60 z 80 uczniów, którzy dotarli na dany poziom, pomyślnie przejdzie kolejny poziom, to słupek diagramu na tym poziomie wskaże już 75%. Co powiedzą nam informacje z ostatniego ekranu? Oto co: średnio 85-90% uczniów, którzy osiągnęli dany poziom, zdaje go pomyślnie. Największa liczba „przystanków” na danym poziomie miała miejsce na początku wyprawy (poziomy 0-4) i na końcu wyprawy (poziom 40). Krótkie podsumowanie artykułu:1. Tylko co piąty wszystkich zainteresowanych użytkowników ma zamiar ukończyć zadanie (poziom trzeci i wyższy). 2. Średnio na każdym poziomie 10% uczniów rezygnuje z nauki. 3. 20% programistów, którzy osiągnęli poziom 35, nie żałuje, że ukończyli zadanie dalej, ale od razu udają się na staż. 4. Po przejściu każdego kolejnego poziomu „przeganiasz” kolejne 10% innych programistów w maratonie o przyszłość otrzymania oferty na pierwszą lub kolejną pracę w branży IT. 5. Nie więcej niż 0,085% ogólnej liczby początkowo zainteresowanych osób ukończyło całe zadanie. 6. Systematyczna praktyka i credo „nigdy się nie poddawaj” doprowadzi Cię najpierw do elitarnej liczby tych, którzy ukończyli zadanie JavaRush, a następnie (jeśli będziesz nadal doskonalić swoje umiejętności w pracy) doprowadzi Cię do elitarnej liczby Programiści Java, którzy będą wybierać wolne stanowiska według własnego uznania. 7. Sukces w nauce Javy przypomina bardziej maraton, podczas którego niepostrzeżenie, ale konsekwentnie, zdecydowana większość tych, którzy „rozpoczęli wyścig”, opuszcza go przed dotarciem do mety. 8. Nie musisz „przebiegać maratonu najszybciej”, wystarczy, że biegniesz coraz dalej i dalej przez kolejne poziomy. PS Przepraszam, jeśli informacje zawarte w tym artykule nie zgadzają się z Twoimi osobistymi przekonaniami. Wszelkie podane tu informacje stanowią jedynie subiektywną opinię autora i nie stanowią „ostatecznej prawdy”.
Z tego wykresu liniowego ogólnie zauważyliśmy, że liczba uczniów systematycznie maleje w miarę przechodzenia przez nowe poziomy. Warto także zauważyć, że największy spadek liczby uczniów, którzy „przekroczyli” określony poziom, następuje już na pierwszych poziomach. Ponieważ do analizy statystyk aktywności studentów w zadaniu JavaRush wzięto dane aktualne na dzień 01.01.2022 , to w przyszłości ogólna liczba studentów wzrośnie, dlatego też pisząc ten artykuł, chciałbym zidentyfikować wzorce, które nie zmienią się w czasie. Dlatego na poniższych wykresach liniowych przyjrzymy się zmianie liczby uczniów JavaRush, wyrażonej procentowo w stosunku do całkowitej liczby użytkowników, którzy „dotarli” do poziomu 0. I faktycznie, choć z biegiem czasu liczba użytkownicy będą rosły, ale stereotypy dotyczące myślenia i zachowania ludzi (czyli wzorce psychotypów ludzi) nie ulegną zmianie, a zatem w „stosunku procentowym” najprawdopodobniej nie będzie gwałtownej zmiany. 
Dla czystości eksperymentu chcemy podkreślić, że statystyki dla poziomów 21-30 umieściliśmy na wykresie liniowym o nazwie „% uczniów, którzy przeszli wielowątkowość”, a statystyki dla poziomów 31-41 na wykresie „% uczniów którzy przeszli Kolekcje”. Podobnie jak na Mapie Zadań, zadania „ Wielowątkowość Java ” i „ Kolekcje Java”” są umieszczone równolegle, w rezultacie dane z powyższych dwóch tabel można ze sobą pomylić - czyli statystyki dotyczące „Zbiorów” są wskazane na diagramie „Wielowątkowość” i odwrotnie. Ale uczciwie , powiedzmy, że dla oceny statystycznej ostatecznie nie jest to tak ważne, zresztą jeśli wykonałeś te dwa zadania, to osiągnąłeś poziom 41, a jeśli gdzieś się zatrzymałeś, to „punkt” się zatrzymał. Na pięciu powyższych diagramach jesteśmy interesują dwie rzeczy: 1) kąt nachylenia krzywej (im większy, tym więcej uczniów „zatrzymuje się” na danym poziomie). 2) odczyty na osi „Y”, czyli procent całkowitej liczby uczniów wszyscy uczniowie, którzy „przeszli" określony poziom. Co możemy powiedzieć: a) na pierwszych trzech poziomach Zero 0-2 na każdym poziomie połowa uczniów „zatrzymała się". b) od poziomów 4 do 10, podczas gdy „problemy były nadal łatwe”, liczba uczniów spadła „umiarkowanie”. c) na poziomach 11-40, spadek liczby uczniów częściowo wzrósł (co widać z nachylenia krzywej na tych wykresach liniowych, które [zakrzywiona niebieska linia na wykresie] jest trochę bardziej „nachylony w dół” niż zakrzywiona niebieska linia na wykresie Zero 3-10. d) tylko 2 na 10 użytkowników, którzy rozpoczęli quest, przeszło na „płatne” kursy JavaRush. e) tylko 3% pierwotnej liczby „zainteresowanych” ukończyło misję Zero. e) tylko co trzecia osoba, która rozpoczęła realizację tego zadania [czyli Core lub Multithreading], dotarła do końca zadań Core, Multithreading. g) ostatnią misję „przed stażem” (czyli Kolekcje) wykonało tylko co 9 z tych, którzy początkowo rozpoczęli realizację misji Kolekcje. Dzieje się tak dlatego, że jednym z warunków zapisania się na staż jest osiągnięcie poziomu 35 i wyższego. Na wykresie widzimy, że po osiągnięciu poziomu 35 wielu uczniów nie „nauczyło się teorii dalej”, ale najprawdopodobniej wyjechało na staż w nadziei, że uda mu się go później pomyślnie ukończyć i „w dalszym ciągu doskonalić swoją wiedzę” w przyszłości jako Programista Java. Następnie będziemy mieli najciekawszy diagram (już diagram słupkowy). Na kolejnym „ekranie” zobaczymy liczbę uczniów, którzy „nie przeszli” danego poziomu. Dane te są dla nas interesujące właśnie dlatego, że podstawą wyliczenia wartości jest zasada, że jeśli np. 100 uczniów osiągnęło poziom n, a 90 uczniów „osiągnęło” kolejny poziom n +1, to 10% „zatrzymało się” na poziomie n od uczniów, którzy początkowo osiągnęli ten poziom. Oznacza to, że liczbę uczniów, którzy osiągnęli ten poziom, przyjęliśmy za 100%. Nowy poziom – za 100% przyjęto liczbę uczniów, którzy osiągnęli ten „nowy” poziom. Wizualnie można to porównać do faktu, że „powiedzmy, do pokoju weszło 10 osób” i „tylko, powiedzmy, 9 z nich znalazło drzwi do wyjścia do pokoju obok, a jednocześnie 1 z 10 który początkowo wszedł do pokoju, pozostał w pokoju.” 
Krótkie wnioski z informacji wskazanych na powyższym diagramie: a) jak stwierdzono wcześniej, na każdym z poziomów 0-2 połowa uczniów „odeszła”. b) średnio około 10% uczniów początkowo „zapisanych” na ten poziom zatrzymało się na jednym konkretnym poziomie. c) „małe rzeczy nie są ważne, małe rzeczy decydują o wszystkim”: na pierwszym poziomie nowego zadania (11-poziomowy rdzeń Java, 21-poziomowy wielowątkowość Java, 31-poziomowe zbiory Java liczba „porzuconych” uczniów wyniosła 1,5 - 2 razy wyższy niż średni „wskaźnik porzucania poziomu” wynoszący 10%. Oznacza to, że dotarłem do nowego zadania, wypróbowałem je i ze skrzypiącą świadomością, że „wiedza” nie jest dozwolona dalej i nie wystarczy ” czarna materia”, aby rozpocząć kolejny wykład. d) dwóch na dziesięciu uczniów zatrzymało się na poziomie 35, którzy tu przyszli. Powód: osiągnięcie poziomu 35 jest „wystarczające”, aby móc otrzymać zadanie w celu późniejszego zapisania się na staż, jeśli zostanie ono pomyślnie zakończone. Ponieważ docelową grupą odbiorców naszego artykułu są studenci JavaRush, czyli programiści, którzy, że tak powiem, „nie słowem, ale linijką kodu” udowadniają swoją intencję zostania Java Junior|Middle|Senior Developer, to w na ostatnim diagramie w tym artykule chcielibyśmy spojrzeć na szklankę, powiedzmy, że jest „do połowy pełna”. Oznacza to, że na następnym diagramie wyświetlimy procent całkowitej liczby uczniów, którzy osiągnęli poziom, który pomyślnie przeszedł ten poziom i przeszedł dalej (to w rzeczywistości są to dane z poprzedniego histogramu, ale biorąc pod uwagę „ z innej perspektywy”). 
Wyjaśnijmy jeszcze raz, jeśli powiemy, że 100 uczniów osiągnęło poziom n, 80 uczniów pomyślnie przeszło ten poziom, wówczas słupek na wykresie wskaże 80%. Co więcej, jeśli tylko 60 z 80 uczniów, którzy dotarli na dany poziom, pomyślnie przejdzie kolejny poziom, to słupek diagramu na tym poziomie wskaże już 75%. Co powiedzą nam informacje z ostatniego ekranu? Oto co: średnio 85-90% uczniów, którzy osiągnęli dany poziom, zdaje go pomyślnie. Największa liczba „przystanków” na danym poziomie miała miejsce na początku wyprawy (poziomy 0-4) i na końcu wyprawy (poziom 40). Krótkie podsumowanie artykułu: 1. Tylko co piąty wszystkich zainteresowanych użytkowników ma zamiar ukończyć zadanie (poziom trzeci i wyższy). 2. Średnio na każdym poziomie 10% uczniów rezygnuje z nauki. 3. 20% programistów, którzy osiągnęli poziom 35, nie żałuje, że ukończyli zadanie dalej, ale od razu udają się na staż. 4. Po przejściu każdego kolejnego poziomu „przeganiasz” kolejne 10% innych programistów w maratonie o przyszłość otrzymania oferty na pierwszą lub kolejną pracę w branży IT. 5. Nie więcej niż 0,085% ogólnej liczby początkowo zainteresowanych osób ukończyło całe zadanie. 6. Systematyczna praktyka i credo „nigdy się nie poddawaj” doprowadzi Cię najpierw do elitarnej liczby tych, którzy ukończyli zadanie JavaRush, a następnie (jeśli będziesz nadal doskonalić swoje umiejętności w pracy) doprowadzi Cię do elitarnej liczby Programiści Java, którzy będą wybierać wolne stanowiska według własnego uznania. 7. Sukces w nauce Javy przypomina bardziej maraton, podczas którego niepostrzeżenie, ale konsekwentnie, zdecydowana większość tych, którzy „rozpoczęli wyścig”, opuszcza go przed dotarciem do mety. 8. Nie musisz „przebiegać maratonu najszybciej”, wystarczy, że biegniesz coraz dalej i dalej przez kolejne poziomy. PS Przepraszam, jeśli informacje zawarte w tym artykule nie zgadzają się z Twoimi osobistymi przekonaniami. Wszelkie podane tu informacje stanowią jedynie subiektywną opinię autora i nie stanowią „ostatecznej prawdy”.
GO TO FULL VERSION